Unha camiñada máis dura e un día a maiores de degustación na Feira do Polbo sonense

Á unha e media, en Porto do Son xa empezaban a formarse grandes colas ás portas da carpa na que o equipo de pulpeiros de Manuel Veloso afanábase preparando o cefalópodo. O son alegre de gaitas e bombos tocando música tradicional, mesturado co cheiro a polbo cocido que impregnaba o ambiente, fixeron que a medida que se achegaba a hora para comer máis persoas aproximásense á fachada marítima. Ao lado, as redeiras Pepita Mayar e Ana García mostraban o traballo do colectivo.

A Feira do Polbo arrincaba con case unha tonelada de polbo, xunto a outros tantos centos de quilos de mexillóns, moito churrasco e unhas cantas empanadas para servir: «Temos que estar preparados para todo», dicía Veloso mentres preparaba o festín. As bandexas voaban polo comedor repletas de manxares.

Familias, parellas e persoas que non precisaban de máis compaña para gozar do cefalópodo enchían as longas mesas. Os máis fieis acoden a esta cita ano tras ano e no 31.° aniversario non ía ser menos. Por suposto, os propios sonenses non fallan pero, sobre todo, vén á Feira do Polbo xente de fóra que veranea no municipio ou a comarca. É o caso dunha familia de Santiago, que como moitas da capital galega fan escapadas á praia, que a ten na súa axenda: «Sempre está todo boísimo, sobre todo o polbo e o mexillón».

Do trinque

Pero non só Galicia estaba presente, xente procedente de distintos puntos do país sentou onte na carpa para degustar os manxares. Montse, de Tarragona, e a súa parella, José Miguel, de Valencia, adoitan pasar tempadas en Porto do Son, «pero non nos coincidiran con esta festa». Quedaron gratamente sorprendidos coa comida e o ambiente. Silvia e a súa familia, con todo, veñen desde Madrid ao municipio cada verán e nunca se perden esta cita: «Este ano está máis bo aínda».

Sobre as 14.00 horas chegaban os últimos participantes da décimo sexta edición da tradicional camiñada entre Boiro e Porto do Son, que forma parte da cita. O impulsor da iniciativa, Paco González, xa levaba un intre agardando, «eu nunca me cansei no monte, nin este calor pode comigo». Con todo o alcalde, Luis Oujo, tiña unha opinión distinta: «Estou exhausto, Paco fixo un recorrido máis duro este año». Tras superar os 22 quilómetros, deportistas e autoridades degustaron o «exquisito polbo da ría», recalcou Oujo. Este ano ampliouse a exaltación, de forma que hoxe aínda se poderá gozar do cefalópodo.

---

---

---