Miki e Xián, dous talentos musicais ao estilo The Rapants: «Nós falamos ou ghallegho dá costa, non ou dá RAG»

O aire do mar endurece a pel, achégalle unha especie de ton dourado mesturado co salitre que non desaparece nin sequera durante os duros meses de inverno. Algo semellante pasa coas palabras, que en parte da Galicia onde rompen as ondas do Atlántico acabaron por coller unha cor propia.

O seseo e sona gheada as grandes marcas diferenciais dos veciños desta zona, as mesmas que fan que a música de The Balayos distíngase a quilómetros de distancia. O toque roqueiro das súas cancións nace directamente das mans do muradán Miguel Pola (2007) e do carnotán Xián Lago (2008), que aos poucos se están forxando un nome propio: «Nós falamos o ghallegho da costa, non o da RAG».

Aínda que agora ambos forman parte deste ilusionante proxecto, o máis maior dos dous comenta que todo empezou alá polo ano 2019, cando uns amigos e el crearon un grupo. Por cousas da vida, os integrantes foron indo e vindo. Foi naquel tempo cando descubriu ao seu actual compañeiro tocando a batería nas redes sociais: «Mandámoslle unha mensaxe para que se unise a nós».

Ese vídeo de Facebook valeulles para converterse nun dúo moi solicitado na comarca. Entre as súas actuacións máis soadas, á parte de en bares e outro tipo de locais hostaleiros, chama a atención o pequeno concerto que deron nas Carrilanas de Esteiro do ano pasado.

Aquela foi a primeira vez que se subían a un escenario diante de tanta xente, por iso o fundador da banda lembra perfectamente a inquedanza que pasaron antes de empezar a interpretar o repertorio que prepararan. «Eu estaba tan nervioso que ata me rompeu unha corda da guitarra, foi terrible, pero empezamos a tocar e fóisenos pasando», asegura.

Os raparigos son moi mozos, pero teñen claro que para impresionar ao público o mellor é conseguir un son propio e traballar en temas que falen de diferentes situacións da vida, como o amor, a sociedade actual ou ocorrencias curiosas como dedicar unha canción a unha «avoa pirotécnica que vai botar as nasas todas as mañás».

Éxito en Spotify

Xustamente esta canción, Miña avoa, acumula en Spotify máis de 16.000 reproducións, sendo a máis exitosa que os mozos publicaron ata o momento.

Preguntado sobre que gustaríalles chegar a facer no futuro, Pola responde que a súa grande inspiración son os artistas de The Rapants, unha banda muradá que non deixa de cultivar éxitos e pór ritmo aos grandes festivais de Galicia. O mozo apunta que o gusto pola interpretación lle vén de familia, pois Samuel González, vocalista e guitarrista deste grupo, é nin máis nin menos que o seu curmán: «Para nós eles son un exemplo a seguir dalgunha maneira».

Para chegar a brillar tanto como os rapantes, os rapaces están a esforzarse en ir creando cada vez máis temas propios que substitúan as versións que ocupan boa parte do seu repertorio actualmente. O seu xeito de buscar novos sons, comenta Miguel Pola, é sentarse a tocar a guitarra e deixar que os acordes se vaian enlazando eles sós.

O segredo para que as notas non se perdan na bruma do tempo é pór o móbil para gravar e, a partir desa base inicial, ir articulando todo un armazón que acabe soando como eles desexan: «Para facer cancións non podes forzar».

Apunta que aínda lles queda moito por aprender e perfeccionar, pero que estes anos subíndose a pequenos escenarios servíronlles para saber que detrás da arte hai moitas horas de traballo. Os mozos acaban de empezar, pero as estadas do seu proxecto son moi firmes.

---

---

---