A Audiencia de Pontevedra libera a dous supostos homes crave do clan Santórum por falta de motivación
O Grove
Ambos permanecían en prisión tras a incautación de 4.500 quilos de cocaína a bordo do remolcador MV Karar; a resolución causa un durou revés ao tratarse, segundo a tese policial, de colaboradores relevantes
14 sep 2020 . Actualizado ás 13:00 h.Unha cousa é ter constancia de movementos, malas compañas e niveis de implicación en determinados feitos delituosos, e outra distinta fialo todo e motivalo de tal forma que os seus protagonistas poidan ser levados ante un tribunal con todas as garantías e os cabos ben atados. A captura do segundo macroalijo do confinamento, catro toneladas e media de cocaína que viaxaban cara a Galicia a bordo do MV Karar, conduciu ao desmantelamento dun clan con ampla capacidade loxística, comandado, supostamente, por Juan Carlos Santórum, un vilanovés de 42 anos que continúa fuxido. Agora, a Audiencia Provincial de Pontevedra acaba de pór en liberdade a dous teóricos integrantes do grupo galego. Faino por falta de motivación nos autos de prisión que ditou o Xulgado número 3 de Vigo.
A operación, executada pola Policía Nacional e Vixilancia Aduaneira, incluíu, ademais da abordaxe do remolcador en alto mar, 28 detencións e unha vintena de rexistros que sacaron á luz unha rede de naves en Vilagarcía, O Grove, Sanxenxo e Tomiño, entre as que se movían catro embarcacións. Dous delas, verdadeiros bólidos de catorce metros de eslora e autonomía para asucar seiscentas millas náuticas (uns mil quilómetros).
Un de quen saen á rúa é Fidel Fernández, ao que se lle atribúe unha función fundamental: ser o nexo de unión entre o clan arousán e as organizacións provedoras. «É certo que a instrutora fixo referencia á aprehensión do buque e á existencia de intervencións e vixilancias [...], pero esa parca motivación non cumpre os requisitos», sinala a resolución da Audiencia. O propio investigado recoñeceu a súa estreita relación con Santórum, pero atribúeos á súa faceta profesional, consistente na adquisición e reparación de embarcacións.
O Ministerio Fiscal desagrega, na súa resposta á defensa de Fernández, todos os indicios existentes sobre a súa intervención nos feitos, pero o auto de prisión nin sequera menciona este amplo informe. En resumidas contas, «do atestado non pode colegirse a presenza de indicios ou sospeitas da concreta tarefa que lle atribúe». A resolución admite que, como máximo, pódeselle asignar un papel de mediación «entre transportistas de diversas partes do territorio nacional, para realizar futuras operacións de narcotráfico, pero non entre os provedores da droga agora aprehendida e o clan dos Santórum». Novamente, a Fiscalía desenvolve os motivos polos que considera que o detido tivo unha participación relevante no alixo. Con todo, o auto de prisión non se basea neles, senón só nese papel mediador que queda no aire.
Falta de indicios concretos
A Audiencia aprecia unha falta de indicios concretos semellante no caso de Ismael Cores, suposto lanchero adscrito ao grupo de Juan Carlos Santórum. A este home, o auto relaciónao coa nave de Vinquiño (Sanxenxo) na que foi achada unha embarcación. «Concluír diso que ía ser destinada necesariamente ao desembarco da droga incautada é unha inferencia non admisible», entende o tribunal. Non basta, engade, con que Cores e outras persoas implicadas neste caso frecuentasen as instalacións inspeccionadas, pois a súa relación «pode obedecer a outras finalidades». A ollos da Audiencia, non existen outros factores que o incriminen, polo que tamén decreta a súa posta en liberdade.