De vivir o peor da pandemia nas residencias, con 13 vítimas, a abrir unha pastelería para adozar a vida

A principios de decembro abría en Ribadeo A Ficel, na rúa Reinante, un establecemento especializado en produtos artesáns de elaboración propia para persoas con alerxias e intolerancias alimentarias. Unha apertura en Ribadeo non é nada extraordinario, dado o dinamismo do seu comercio. A Ficel abriu con éxito, con propostas como os seus produtos sen glute, para os que recibe pedidos de diferentes concellos da Mariña e do Occidente asturiano. Pero como ocorre a miúdo, tras un nome, tras unha iniciativa, ocúltase unha historia humana singular. É a que protagoniza Natalia Zabaleta, que antes de dar o paso a abrir o seu propio negocio, foi a coordinadora de Mensaxeiros da Paz na Mariña, a cargo do xeriátrico de San Ciprián, onde viviu ningúns dos momentos máis dramáticos da pandemia, como a morte de residentes.

Formada en psicoloxía e dirección de centros sociosanitarios, foi durante 27 anos a súa profesión, unha tarefa que recoñece séguelle encantando. Pero aos seus 46 anos decidiu dar un xiro á súa vida, ampliando a excedencia que solicitara a Mensaxeiros da Paz, estando na súa última etapa a cargo do xeriátrico de Mondoñedo, para estar máis preto da súa nai, con problemas de saúde. Todo foi moi rápido. Contaba cos recursos (un local na rúa Reinante de Ribadeo), a afección e un nicho de negocio: «Tíñame que reincorpora a traballar e vin un mercado que estaba moi abandonado, o da alimentación a persoas celíacas, con intolerancias alimentarias, diabéticos... que carecían dun lugar onde pedir á carta algo artesanal que se adaptase ás súas circunstancias», explica.

«Comenteino na casa e dixéronme, aí tes o local. E decidinme. Encántame a repostería, todo o relacionado coa cociña e completei a formación que tiña en cursos, charlas e investigando. Con axuda de moita xente preparamos o baixo, de provedores que coñecía da residencia que me serviron os equipos e material e en pouco/pouo tempo arrincou todo». O nome, A Ficel, é o que tiña unha antiga mercería da súa tía, no mesmo local, e que é un acrónimo dos nomes dos seus avós, Fina e Celso, este último panadeiro na posguerra: «É como volver ás miñas raíces».

Usando produtos de proximidade, fariñas de Ou Ferrado Marelo, chocolate de Moreno, abastecéndose en Manín... aos poucos foron xurdindo as propostas: galletas de limón apto para celíacos e para veganos; tartaletas de marmelada de ameixa e nata montada (tamén sen azucre, aptas para celíacos e diabéticos); biscoito de cabaza; madalenas e biscoito de froitos vermellos sen glute e sen lactosa; biscoito de chocolate con marmelada caseira de frambuesas e nata; biscoito de chocolate con abelás; torta con base de biscoito de laranxa e merengue; bolos preñados; pan sen glute por encargo...

Porque esa está a ser unha das claves do seu éxito: o encargo. «Como todo negocio, ao principiño custa arrincar, pero aos poucos vanme coñecendo e estou moi contenta. Aínda que teño produto en tenda, traballo sobre todo sobre pedido, á carta. En particular nestas datas hai clientes que agradecen moito dispoñer dun lugar onde poder conseguir o artigo que buscan, unha torta de aniversario, un biscoito, galletas, turrón, rosca...  adaptado ás súas intolerancias alimentarias. É cuestión de buscar os ingredientes precisos á medida xusta do que demanda o cliente», comenta Natalia Zabaleta. E esa opción é moi raro dispoñer dela fóra das principais capitais e cidades.

O local é pequeno. Conta cun  forno industrial de catro bandexas e enforna todos os días. De momento só traballa ela nA Ficel, pero se todo discorre ao ritmo actual xa medida contratar persoal no verán. «Son decidida e creo que era o momento preciso de darlle un xiro á miña vida. E se non me vai ben, sempre me quedará a opción de regresar á miña anterior profesión, algo que tampouco descarto porque me encanta e niso teño que agradecer todas facilidades que me deu a miña empresa, a comprensión dos meus xefes para darme a oportunidade de seguir coa excedencia e experimentar cousas novas. Pero teño 46 anos e se non o intento agora, non o vou a intentar con 60», concluíu.

---

---

---