Reyco reforzará con 40 camións unha flota que pilotan condutores de varios países

María Cuadrado Fernández
MARÍA CUADRADO FOZ / LA VOZ

FOZ

CEDIDA

Os problemas para contratar a choferes en España obrigan desde hai anos á firma de Foz, con sedes en Italia e Francia, a recrutar profesionais incluso noutros continentes

29 oct 2023 . Actualizado á 11:05 h.

O sector do transporte internacional por estrada leva anos en Europa con problemas para atopar condutores profesionais. A recente chegada de cidadáns do Perú a outros puntos de Galicia para traballar como camioneiros non é unha novidade na comarca mariñá, onde a empresa de transporte e loxística Reyco, constituída en 1995 en Foz, ten entre os seus empregados a choferes de Romanía e Bulgaria, maioritariamente, e tamén de Marrocos, España e Perú, así como de Polonia ou Ucraína, segundo explica Iván Marrube, CEO de Reyco.

Confirma que contan desde hai anos con ao redor dunha vintena de condutores peruanos, das últimas nacionalidades que incorporaron, xa que se dan facilidades con respecto a outros países: «É fácil homologar o carné de conducir». Os condutores chegados dese país deben tramitar a homologación e superar o exame práctico, indica.

Marrube recoñece que o do transporte é un sector que está en plena reestruturación e seguirá sufrindo cambios notables. «Non é un problema de salarios, é un problema de falta de condutores», insiste o CEO da compaña que conta con 160 camións propios, que xestiona outros de empresas de servizos, fábricas e doutros sectores, e que prevé incorporar proximamente outros corenta vehículos á súa flota. Será un novo paso na expansión desta firma que mantén as súas sedes principais en Foz e Valencia, ás que sumou máis recentemente outras delegacións en Italia e no norte de Francia. A súa implantación internacional permite coñecer o mercado do transporte en Europa, as súas fortalezas e debilidades, observar e prever cambios.

Problema «endémico»

«O desemprego é cero para os condutores profesionais en España», reitera o CEO de Reyco, insistindo en que o problema de falta de choferes é «endémico» en Europa «e non vai mellorar». Incluso pode chegar a comprometer a subministración global, apunta. Neste sentido, Marrube afirma que ao redor do 70% dos carnés en vigor en España son de profesionais de máis de 55 anos: «En dez anos non quedan chóferes».

As empresas do sector levan anos —indica— urxindo medidas de choque. Entende que, entre outras facilidades para facer máis atractivo este traballo, podería estudarse a aplicación dun coeficiente redutor para a xubilación, como ocorre noutros sectores como o do mar, ou contemplar maior flexibilidade na xornada laboral. «O máis duro é pasar moito tempo fóra da casa. Sabémolo e por iso optamos por tratar ben aos nosos condutores, pero son necesarias medidas por parte da Administración», manifesta Marrube. Outra situación que non axuda —indica— é a carencia de áreas de servizo en territorio europeo onde parar a descansar, a ducharse.... Afirma que é un problema que desde fai uns dous anos trae de cabeza a dirixentes da UE e que é necesario atallar.

Coñece experiencias desenvolvidas por outras empresas do sector a través de axencias para captar traballadores noutros países e tamén sabe que firmas que operan en Portugal están a recrutar condutores de Cabo Verde. «Arredor do 90 % do transporte de Alemania fano transportistas polacos», puntualiza.

O CEO de Reyco, empresa cuxa persoal supera os 200 traballadores, dos que actualmente 160 son condutores, reclama «máis facilidades a nivel institucional e abordar o problema de forma seria. O problema está no sistema». Recoñece que aínda que o transporte vive unha situación «igual ou peor» á da crise de 2008, a crise actual «que xa empezou en setembro do 2022» é diferente: «Agora en Europa podíase dicir que hai pleno emprego, cando no 2008, 2009, 2010... había colas de paro. Agora mesmo o que queira traballar, ten traballo».

Outros sectores, como a hostalería, a pesca ou o forestal, recrutaron antes traballadores estranxeiros

En 2006 aterrou en Viveiro o continxente de cidadáns dominicanos xestionado polo Centro Comercial Centro histórico de Viveiro para a hostalería local. En 2007 chegou outro grupo, acadándose a cifra de 197 rexistrados no municipio en 2010, superada en 2012, o ano con maior volume do que ten cifras a Oficina de Atención ao Inmigrante do Concello: 214. Segundo recollen as informacións publicadas, a partir de 2013 o volume foi descendendo paulatinamente e en 2018 quedaban cen dos máis de 200 dominicanos que chegou a haber na cidade.

Os portos de Burela e Celeiro, xunto co de Vigo, recibiron en 2007 un continxente especial de traballadores indonesios para traballar nos seus barcos. Só tres anos antes, chegara o primeiro grupo para traballar na pesca galega. Peruanos ou caboverdianos tamén teñen o seu parte de protagonismo no sector pesqueiro da comarca. «Na Mariña existe dende 1977 unha importante comunidade inmigrante de orixe caboverdiano» con motivo, nun primeiro momento, da construción da factoría Alumina-Aluminio recalando anos despois na pesca. Así o recolle o primeiro Plan Municipal de Integración de Inmigrantes do Concello burelense.

Na historia recente doutro sector con peso, como é o forestal, tomaron parte traballadores chegados de Portugal ou Romanía.