«Hai teimas como que os números estean ordenados ou que non se repitan»

Yolanda García Ramos
yolanda garcía LOURENZÁ / LA VOZ

A MARIÑA

Toni Vázquez lleva A Faba de Ouro que abrió hace más de diez años
Toni Vázquez leva A Faba de Ouro que abriu hai máis de dez anos

Desde a administración de lotería de Lourenzá A Faba de Ouro, que leva Toni Vázquez, guindan un moi bo balance de vendas ás portas do próximo sorteo do Gordo

17 dic 2025 . Actualizado á 05:00 h.

O 22 de decembro de 2023, no ano do seu décimo aniversario, na administración de lotería A Faba de Ouro de Lourenzá quedaron a un número de vender o famoso Gordo. Venderan os 05590 e 05290, resultando o premiado foi o 05490. Esa é unha de moitas anécdotas que calquera despacho pode acumular ao longo de tantos e tantos sorteos. Ademais, durante a súa vida, a administración laurentina repartiu en varias ocasións premios importantes do Sorteo Extraordinario de Nadal, sendo o próximo xa este mesmo luns 22 de decembro, celebrándose este evento nesa data desde que irrompeu a década dos 90. A primeira vez fora en Cádiz, en 1812. Ademais de súa gran popularidade, é innegable a traxectoria histórica. Moitos millóns choveron desde entón.

—Como vai o espírito do Nadal?

—En venda de lotería a lume de biqueira pero a nivel persoal a medio gas, porque ata que non pasa todo isto non estou aínda centrado no, pola carga de traballo. É así!

—Hai boas vendas este ano?

—Si. É certo que cada ano soben as vendas. Estamos contentos. A xente anímase cada vez máis a comprar e non queda nin unha semana para o luns que vén. Aínda que son similares as vendas, son mellores que outros anos. O balance é bastante bo.

—Á parte de vendas en Lourenzá, A Mariña e Galicia, canto volume vai fóra de zona galega?

—Realizamos envíos todos os días fóra de Galicia, moito por esta e outras comunidades. Normalmente, de España. Doutros países é bastante raro porque, para empezar, os envíos son moito máis caros e o sorteo é a nivel español, salvo que sexa un español que vive fóra do país.

—Regaleille un décimo a unha arxentina. Que tería que facer se lle toca o Gordo?

—Pois tería que volver porque non pode cobrar no seu país, pero con calquera premio.

—É inevitable preguntar se xa ten algunha anécdota curiosa ou simpática, ou rara que contar...

—(Ri) Non sei que dicir... Non lembro anécdotas en particular. Todo segue o seu curso.

—Pero seguro que ten clientes con certas «teimas» que se poidan contar publicamente.

—Si, si. Hai moita xente que busca que os números estean ordenados de menor a maior ou que non se repita ningún número no décimo que lle ofreces... Cousas así. Cada un ten as súas teimas.

«Moita xente quere sobre todo os impares: 3, 5, 7 e 9. Non sei por que, pero a min tamén me gustan. Non hai unha explicación»

—Supoño que seguen sendo máis favoritos impares que pares.

—Tamén. Moita xente quere sobre todo os impares: 3, 5, 7 e 9. Non sei por que, pero a min tamén me gustan. Non hai unha explicación. Aquí o número que máis se vende é o 20.120, de sempre, porque o compra case todo Lourenzá.

—A lotería de Nadal, que representa á parte das vendas?

—Hai xente que, se cadra, non xoga nada o resto do ano. Hai sorteos cada semana, pero creo que nisto hai algo tamén de psicolóxico, porque é un sorteo moi coñecido e popular. Quizais non xogan por semana pero nestas datas si que pensan ‘teño que comprar lotería de Nadal'. Como que non é igual que toque por exemplo un sábado do mes de abril que o día do Gordo.

—Tamén é un premio grande.

—A este sorteo dámoslle moita importancia. A xente sabe que cando chega, ten que comprar a lotería, onde vaia ou intercambiando con familia ou amigos. Como un gasto que en moitos casos xa está previsto. Outra se conforma con que lle toquen cen euros. O décimo dos sábados é moito máis barato pero tamén o premio non ten nada que ver co de Nadal.

—Ata entran as matemáticas, se falamos de probabilidades.

—Claro, porque dun premio máis pequeno hai máis probabilidades pois son máis terminacións e máis reintegros.

—E no hipotético caso de que a vostede tocáselle o Gordo, que decidiría facer na súa vida?

—Ao final quédanche como uns 330.000 euros, ou unha cousa así, que tampouco é tanto como para retirarme (ri)... Que vou cumprir 40! Iso si, viviría con moitísima máis tranquilidade e holgadamente. Sen dúbida. Non sei que faría, pero en principio seguir traballando.