Sete praias galegas para perderte e que non te atopen

Mentres as praias de Levante están abarrotadísimas, ou nas Baleares non cabe un alfinete, Galicia aínda mantén areais nos que un pode chegar e tombarse na area sen o abafo de non poder pór a antuca. Algunhas calas son pouco coñecidas ou teñen o espazo xusto e necesario para que o que primeiro chegue fágase co oco, pero tamén hai quilómetros e quilómetros de praia que percorrer en ningúns dos nosos tesouros naturais. Máis virxes, salvaxes e abertas ao océano, as praias da Costa da Morte adoitan ser menos frecuentadas, como tamén as das Rías Altas galegas que miran ao Cantábrico. De norte a sur, en Galicia aínda hai xoias nas que aínda podes perderte entre dunas ou pequenos illotes de area este verán. 

PRAIA DE RAZO (CARBALLO)

É unha moi boa opción para ir á primeira hora ou a última do día para darche un longo paseo. Pero tamén para esconderte nalgunha das dunas do espazo protexido Razo-Baldaio. Tes 1.300 metros para percorrer mentres gozas das ondas, porque aquí o océano pega duro, como saben ben os surfeiros que acoden a diario. É un tesouro natural no que a brisa se fai notar.

PRAIA DE CARNOTA (CARNOTA)

É a máis longa de Galicia (sete quilómetros) pero tamén das máis anchas (90 metros) e foi recoñecida por «The Guardian», que a incluíu no 2022 na súa selección das mellores praias de Europa. O seu atractivo turístico non deixa de crecer e ao seu ao redor tes onde durmir, (ata en cabanas!), comer xenial e gozar dunhas marabillosas postas de sol. Pero o mellor de Carnota é, sen dúbida, que aquí te perdes e non che atopa ninguén, salvo que vaias á zona de Boca do Río, na que se forman piscinas naturais, ideais para os nenos.

PRAIA COUSO, AGUIÑO (RIBEIRA)

 Aquí estarás soa se xusto colles ese rinconcito que se forma entre as enormes pedras, que crean calitas dentro desta praia situada ao sur de Ribeira. Son miniarenales que xeran un espazo illado para que goces dunha contorna de ría. Non hai ondada e a area é finísima e branca, pero non é moi ancha. Non dispón de paseo marítimo, pero podes chegar co coche á zona do polígono industrial de Couso. Como non conta con servizos, non adoita estar moi frecuentada.

PRAIA DE CORRUBEDO (RIBEIRA)

Este parque natural está formado por varias praias (A Ladeira, Ou Vilar, Anguieiro e A Lagoa) que xuntas suman cinco quilómetros, de tal xeito que en calquera delas poderás desconectar sen abafos. Hoxe está prohibido pisar as dunas, de modo que tes que encamiñarte por carreiros e pasarelas nun percorrido que te transporta a unha paisaxe que non atoparás en ningún outro lugar: dunas elevadas e o océano aberto fronte a ti. Tes aparcadoiro, pero é mellor que te leves o necesario para pasar un día de excursión inesquecible.

PRAIA DE TRABA (LAXE)

Esta xoia natural da Costa da Morte mide máis de dous quilómetros e medio de longo e ten unha anchura de 45 metros. Rodeada de dunas, está aberta ao forte Atlántico, así que aquí podes camiñar ou estirar a toalla sen pisar ao de ao lado. Tes espazo para esparexerte e pasar o día. É venteada, pero entre as dunas atopas zonas abrigadas; ademais, é perfecta para facer surf e a ruta costeira do Camiño dous Faros conéctaa con outras zonas de Soesto cunhas vistas espectaculares.

PRAIA DE AGUIEIRA (PORTO DO SON)

Xusto onde desembocan os ríos Cans e Quintáns créase unha zona entre mareas de augas pouco profundas, que é unha especie de refuxio perfecto, aínda que debes ter coidado cos pés para non escorregar. É mellor que vaias con escarpíns. Como hai dunas, podes distanciarte da xente que adoita visitar este areal, que conta, ademais, cun illote conectado á costa por unha ponte. Se a marea permite, pódese acceder andando no que é outra paraxe espectacular. Non te vou a enganar, en agosto evitaría as fins de semana, pero a diario é marabilloso. 

Únete á nosa canle de WhatsApp

PRAIA DE SAN BARTOLO (BARREIROS)

Rodeada de cantiis, é a viva estampa das Rías Altas galegas. Tes que acceder por unhas escaleiras que te levan por carreiros, pero merece a pena, se queres pasar un día nunha das privilexiadas praias do Cantábrico. É de area finísima e está recollida, pero, ollo, hai que controlar a pleamar, que aquí sobe moito. É un recuncho pouco masificado, se queres escaparte do mogollón do verán, aínda que os surfeiros a coñecen ben porque adoita haber ondada.

---

---