Un viticultor de Sines, na costa do Alentejo, envellece as súas elaboracións baixo o Atlántico. «Gana en calidade», din os expertos
03 sep 2025 . Actualizado á 13:19 h.A costa do Alentejo é un dos tesouros mellor conservados de Portugal e garda, á súa vez, grandes segredos baixo as súas augas. Estamos no porto recreativo de Sines para, literalmente, pescar botellas de viño.
Adega do Mar é un proxecto que naceu no 2013 como resultado das dúas paixóns de Joaquim Parrinha, enxeñeiro agrónomo e experto mergullador. Entón, decidiu conservar algunhas botellas de viño baixo o mar para ofrecer como recordo a quen atracaba neste porto, unha ocorrencia que acabou xestando, no 2021, a súa adega de viños subacuáticos.
É o propio Parrinha quen dirixe a unha ducia de persoas para mergullarse no que, a primeira vista, é un pantalán normal e corrente, con vistas ao vila de Sines e o seu castelo, coroando un cabo. «O feito de que se prohibiu a pesca nesta zona provoca que haxa unha riqueza mariña excepcional», comenta antes de zambullirnos nunhas augas densas, rebosantes de plancto e todo tipo de vida mariña. Estamos nun dos catro puntos nos que Parrinha ten as súas reservas de viño; o menos profundo de todos —a só dez metros— e, en consecuencia, o máis accesible para os novatos.
Os outros tres lugares ben xustifican unha excursión cara ao sur polas praias e illas da fermosa costa vicentina, dunha beleza virxe e subxugante. A súa adega máis profunda está a 40 metros e, ademais de viño, tamén se utiliza para envellecer ginja (licor de cereixa), ron, aceite ou mel. Agora mesmo, ten unhas 40.000 botellas mergulladas —pode almacenar ata cen mil— de 26 produtores de todo Portugal que elixiron este método de conservación.
Na penumbra e atrapadas entre algas e cunchas, aparecen as botellas como un tesouro milenario, suxeitas en caixas e pousadas en rocas a distintos niveis. Resultan obxectos curiosos e de indubidable carisma, esculpidos polas mareas e a vida mariña. Os mergulladores recóllenas unha a unha e ascenden á superficie.
Ata aquí chega a primeira parte do que se chama unha experiencia de enoturismo subacuático. E tamén a máis sinxela, porque agora, ao catalas, vén a pregunta máis complicada: como inflúe no viño o envellecemento baixo o mar? A expedición desprázase cara a Porto Covo, a unha cata que reta a diferenciar o sabor de dous viños elaborados da mesma colleita e elaboración, pero envellecidos por separado: baixo o mar ou nunha adega tradicional.
Apenas é posible dicir cal é cal. «Son diferentes, pero nin no padal nin nas análises químicas hai resultados concluíntes», comenta un dos expertos. Parrinha explica que, «ao estar baixo o mar, parece que se acelera o envellecemento».
Pablo González, catador do restaurante vigués Casavella, cre que «é un experimento moi interesante, pero tamén moi rodeado de mercadotecnia», e está de acordo con Parrinha: «O viño envellecido baixo a auga é máis equilibrado, pero sen certas formas de oxidación típicas. O tanino é máis suave e o viño máis redondo en boca. En xeral, non se notan arestas e gana en calidade», comenta. «Tendo condicións bastante estables, que é algo fundamental, creo que o máis decisivo é a presión, e os resultados demostran que merece a pena seguir probando».
O único consenso é que «o mar non fai milagres», como se repite na sala. «Sen unha boa base, sen boa uva, estrutura, acidez nin aroma é moi pouco probable que o viño chegue a desenvolver grandes cualidades por estar baixo o mar», explica González, que cre que se debe avaliar «o sobrecusto, que é moi elevado. Aínda que parece que o viño mellora, ás veces non se xustifica a diferenza de prezo», explica. Definitivamente, si merece a pena utilizalo como escusa para coñecer esta costa aínda afastada do turismo de masas.