
Ada Coleman foi unha pioneira e xefa de barra do American Bar do hotel Savoy en Londres. En 1903 creou un dos combinados máis icónicos da historia. Os grolos con gin e vermú popularizáronse.
27 abr 2025 . Actualizado á 21:34 h.Gin e vermú, na receita do éxito. Un dos grolos máis lendarios é o Hanky Panky. Os cócteles con ambos os ingredientes popularizáronse. Repasamos ningúns deles e as súas historias..
A ORIXE
Neste caso, non hai dúbidas. Foi creado en 1903 por Ada Coleman, xefa de barra do mítico American Bar do hotel Savoy en Londres, a primeira barmaid da historia. Coley, como era coñecida, nacida en 1875, xa exercía na barra do hotel londiniense Claridge's en 1899 (tras ser florista ao quedarse orfa; era filla dun mordomo do club de golf de Rupert D'Oyly Carte), fichou polo Savoy só un ano despois e pronto se fixo coas rendas. Faleceu en 1966.
Os famosos pedíanlle que crease novos grolos. Elaborounos para Mark Twain, Charlie Chaplin, Marlene Dietrich, o Príncipe de Gales, príncipe Guillermo de Suecia e o actor Charles Henry Hawtrey mentor de Noël Coward. Para este último cliente foi cando naceu o Hanky Panky, unha especie de Sweet Martini con Fernet-Branca (o dixestivo italiano que se consolidou en Arxentina, onde bebe, principalmente, con cola). Hawtrey pediulle algo forte para reanimarse. Cando o probou, exclamou: «By Jove! This is the real hanky panky» («Deus meu! Isto é verdadeira bruxería»). Como curiosidade, en inglés norteamericano, o nome deste cóctel significa promiscuidade sexual. É un dos cincuenta grolos máis vendidos no mundo.
A RECEITA
Segundo a guía de Difford, nun vaso Nick & Nora, sérvense tras axitar 4.5 centilitros de gin Old Tom, outros tantos de vermú vermello, 0,25 de Fernet Branca e 0,125 de zume de laranxa, máis dúas gotas de solución salina. Ten unha porcentaxe alcohólica de 22,43% e 135 calorías.
Combina un primeiro impacto seco e un retrogusto herbal con notas de menta, e pouso amargo.
A MEDIA COMBINACIÓN E O MARIANITO
Chamado tamén Mestura de Xenebra, a Media Combinación é un grolo cuxo consumo estaba moi estendido en Madrid, en barras como a do restaurante Lhardy, que o servía en vaso curto con London dry gin, vermú vermello e triplo seco. Pedro Chicote recólleo en 1927 no seu libro O bar americano en España, con partes iguais de gin e vermú, máis un pouco de Curaçao vermello e Angostura bitters. Descarta a hortelá por non poder conservala no verán naqueles tempos. E asegura que o rebautiza cando a clientela empeza a pedir medias doses para mitigar os efectos da potencia do grolo.
Outros aseguran que a Media Combinación chegou a Barcelona da man de Miquel Boadas e a súa filla María Dolores, como versión do Jai Alai, o grolo de gin, vermú e sifón que bebían os pelotaris da Habana. Precisamente, nesta historia, Cuba é clave, porque é o berce do precursor de todos estes grolos, o Colonial (vermú, o amaro a base de cascas de laranxa Picon, Curaçao, Angostura bitters e hortelá). Antes diso, os orixinais cócteles e as receitas de vermú de 1880.
Esa conexión co País Vasco poténciase coa presenza do Marianito preparado, unha das bebidas máis populares de Bilbao desde finais dos anos 80 do século pasado, pero podería datar de 1905. As receitas conteñen vermú enriquecido con chorritos de Campari, gin, zume de laranxa e unhas gotas de Angostura. Ningúns cambian o zume por licor e a gin por ron.
OUTROS GROLOS DERIVADOS
En Menorca chámanlle Pomada á mestura de gin menorquina, zume de limón e azucre. No Brasil, sobre todo no Río de Janeiro, beben Rabo de Galo (cachaça e vermú, seco ou vermello, a partes iguais). No Perú, o Capitán elabórase con pisco máis Angostura. A principios do século XX, en Buenos Aires bebíase Genever con vermú vermello. No Caribe mexicano, a Xenebra Composta: gin, azucre, limón e Angostura.