Eles están felices e divorciados: «Tras dúas separacións e 7 fillos, síntome libre. Non digo que non a ningún plan»

YES

M.MORALEJO

Son os solteiros de ouro de Vigo. Hai vida máis aló das rupturas matrimoniais. E se non, que llo digan a esta cuadrilla: «Xa nos coñeciamos de antes e a medida que nos fomos separando, fomos atopando», di Alejandro Fontán

28 may 2024 . Actualizado á 16:36 h.

Son sete e chámanse os solteiros de ouro, «polo da serie As mozas de ouro». E sono porque, como elas na ficción, lograron vivir a vida ao seu xeito. Están contentos e divorciados, aínda que recoñecen que é duro pasar por unha separación matrimonial. Pero unha vez superada, viven unha especie de segunda mocidade na que poden entrar e saír ao seu aire, facer todo tipo de plans e coñecer a moita xente que se atopa na súa mesma situación. E é que a dos separados é unha lexión en auxe. Cada vez son máis. En Galicia formalizáronse o ano pasado 4.286 rupturas matrimoniais, é dicir, que hai 8.572 persoas que volven estar singles e non teñen que render contas do que van facer. Iso si, todos destacan que iso non implica desatender as súas obrigacións familiares nin aos seus fillos. Todo o contrario. Pero, agora, teñen máis tempo para eles. E nótase.

Alejandro Fontán é un dos pesos pesados deste grupo. El recoñece que, ao contrario do que a moitos póidalles pasar, sempre tivo liberdade para saír a tomar algo cando estaba casado: «Claro que con consentimento da parella. Os venres eran sacros. Pero se me dicía que non se podía, por calquera cousa, pois non saía, evidentemente». Con isto, o que quere explicar é que nunca se sentiu descolgado cando se divorciou, algo que é tamén moi común no resto, porque el xa saía antes e coñecía a xente. Así que non lle resultou difícil crear un grupo co que facer plans. Ademais, a maioría destes mozos de ouro xa eran vellos coñecidos: «Coñeciámonos/Coñeciámosnos anteriormente. Algúns do fútbol, outros do barrio... E a medida que nos fomos separando, fomos atopando». Foi así como formaron este grupo inseparable, que se mantén fiel a quedar os venres e que Alejandro os vai presentando: «Pois mira, son Marcial, Moncho, Ramón, Nito, Miguel, Arturo, Pepe e eu». Explica tamén que, a pesar de que ningún ten parella de novo, iso non lles impide seguir quedando.

Ademais, os novos integrantes sempre son ben recibidos. «Pasoume unha chea de veces que algúns amigos preguntábanme se podía vir algún coñecido seu porque se separou e quedouse un pouco/pouo descolgado. E claro, sen problema ningún. Moitos veñen, saen connosco, e logo tardan tres ou catro meses en buscar o seu rumbo e a súa vida», explica Fontán, que recoñece que o núcleo duro permanece intacto desde fai uns sete anos, xusto cando el se separou.

O caso de Alejandro é moi particular. Porque acumula dous divorcios. Co primeiro matrimonio tivo dúas fillas e co segundo, que durou 30 anos, cinco descendentes máis. «Ademais, a miña exmuller traballa comigo. Bo, en realidade, empezou unha vez que nos separamos, porque antes non traballaba. Levamos fenomenal. Home! Temos cinco fillos... Pero segue mandando igual que antes», chancea este empresario do téxtil no fogar.

Como unha rosa

Se se lle pregunta en que momento vital atópase, el responde que no mellor: «Estou como unha rosa». Ademais do seu traballo e os quefaceres familiares, as fins de semana son sacros. En parte, porque xa ten aos fillos criados. Antes non era así: «Cando me separei do meu segundo matrimonio, o maior desa relación tiña 22 anos e a pequena, 12. En dez anos tivemos cinco fillos». E insiste en que a cita dos venres é impepinable: «Sempre quedamos para tomar unhas cervexas e logo facemos o mesmo roteiro. Saímos si ou si. Pero se alguén ten algún compromiso coa parella, pois non vén, claro. E logo a min tampouco me importa saír só outro día, porque nos sitios que vou hai unha chea de xente coñecida. Quero dicir que estou metido no rolo e se non vexo a unha amiga, vexo a un amigo, ou mesmo a alguén, que vin cinco veces pola noite e xa o saúdo, e ese día que el está só e eu tamén empezamos a falar».

Explica que esta segunda mocidade non é exactamente igual que cando tiña 25 anos, pero sente que ten unha liberdade total. «Tras dous divorcios e 7 fillos, eu agora síntome libre. Non digo que non a ningún plan que me apeteza facer. Síntome con liberdade de quedar cun amigo, cunha amiga ou de non ir con ninguén. Vou aquí ou alá. Onde me leve o vento. Pero é verdade que o primeiro son os fillos». Porque aínda que son maiores, gústalle estar pendente deles: «Sempre necesitan algo e hai que estar aí. Para iso estamos». Iso si, se pode apúntase a un bombardeo. «Se hai algunha festa que me guste, vou. Non me refiro a festas de rock and roll, tabaco e whisky. Non, non. Refírome a concertos. Se toca fulanito en tal sitio. Dicimos: ‘Imos?' Pois imos», engade, mentres comenta que non son os únicos divorciados que salguen en cuadrilla por Vigo: «Hai moitos grupos de mozas. Elas saen moito máis xuntas. De homes, así que saen os venres, contaditos coa man. Pero de mulleres, unha chea».

En canto ás relacións sentimentais, Alejandro dá a entender que agora mesmo está moi ben como está. «Claro que se liga. E non queremos ligar moito! Coas da miña idade ou un pouco/pouo menos, de 50 ou 55 anos». Iso si, recoñece que apenas usou as redes sociais: «O outro día meteume en Instagram a miña filla que veu de Inglaterra e nin o uso. Eu teño WhatsApp, que é para o traballo, e xa me chega. É que se amais tivese Tinder, apaga e vamos...». El é máis de moverse no campo de batalla, é dicir, no cara a cara: «Eu vou de fronte, pero a falar. Vexo moi frío ligar polas redes sociais. Non me gusta. Prefiro estar no barro. O cara a cara. E, vinga, a recibir negativas. E, se cadra, sáeche ben e empezas a falar con esa persoa e logo quedas como amigo. Ou vesche un día e outro...»

Alejandro e a súa cuadrilla adoitan frecuentar os mesmos sitios. «Non imos a locais onde haxa moita rapazada. Preferimos ir onde haxa unha media de 35 a 55 anos. Nós temos un pouquiño máis, pero non pasa nada, porque lle damos ambiente», chancea. Un dos seus locais de referencia é, sen dúbida, A Mina. É o punto de encontro destes solteiros de ouro para empezar a noite dos venres. Pero, ás veces, Alejandro tamén vai ás sesións de First Dáte, extraoficial, o primeiro mércores de cada mes: «Pero nunca me deron un pousavasos. Bo, o outro día recibín un», que é onde as posibles parellas escriben as súas mensaxes se fan match.

E é que Alejandro todo tómallo con bo humor: «Seguro que cando nos ven en cuadrilla, máis dun dirá: ‘Aí veñen'. Jajajá. Haberá xente que diga iso. De feito, unha moza que está agora cun da cuadrilla non quería saír con el porque tiñamos mala fama. E agora dáse conta de que a xente largaba sen saber», comenta. Claro que si, que digan o que queiran.