Aínda que a oportunidade lle chegou a unha idade que non llo agardaba, Lorena Green Vázquez non ten reparo en confesar que lle «gustan as cámaras» e pásallo ben
11 nov 2022 . Actualizado á 05:00 h.Chama a atención. É unha muller que non deixa indiferente. «A miña nai era así. E a miña avoa de Londres, tamén. Ese sinal, digamos, tela ou non a tes», reflexiona Lorena Green Vázquez. Aos seus 58 anos, está a facer os seus primeiros primeiros pasos como modelo. «Nunca imaxinei que a madurez me ía a traer esta sorpresa. Asinei cunha axencia de modelos de Barcelona, pero pedinlles ter liberdade para coller traballos en Galicia. Non pretendo ser influencer nin nada diso. Só quero gozar desta inesperada etapa», asegura mentres busca nunha bolsa un exemplar da edición de Vogue Turquía onde aparecen varias fotografías súas. Tamén protagoniza unha campaña de Reitoral de Amandi e outras da Xunta de Galicia «que van saír agora», anuncia. «A publicidade sempre parece enfocada á mocidade e agora apóstase por tallas reais. A verdade, ser modelo con 58 anos é unha pasada e unha honra», sentenza á vez que confesa que nesta aventura profesional contou coa axuda e o apoio de Belén Correa de Galicia de Moda.
Di que hai 20 anos deixou de ser escrava da tinguidura. «Agora leva, pero entón eramos moi poucas as que renunciamos á escravitude de tinguirnos as canas. Aos homes sempre se di que lles favorece e a nós por que non? En calquera caso, o pelo branco hai que coidalo, é outro tipo de escravitude. No verán vou con pamela porque se lle dá moito o sol, amarillea», explica. O seu pai era inglés e a súa nai coruñesa. Naceu en Inglaterra e cando se veu para España chamábanlle a inglesa. Ten dous fillos de 24 e 22 anos que alucinan con esta faceta da súa proxenitora. «Sempre estamos de broma. Se nos facemos unha foto, eu dígolles que me debo ao meu público e que non podo xogar coa miña imaxe», apunta riseira. É unha muller un tanto intrigante. Unha caixa de sorpresas co pelo branco. Se fose a un deses programas de televisión no que os concursantes teñen que adiviñar a idade dun personaxe, con Lorena non gañaría un euro ninguén. «Todo o que teño é natural e cóidome. Hai anos fun gordita e cheguei aos 100 quilos. Sei o que sente. Non bebo alcol, procuro non tomar doce, vou ao ximnasio e teño adestrador persoal. Como de todo, pero non grandes cantidades», confesa.
CLASES DE CALCETA
Ademais da familia, as que máis a vacilan co tema da súa aventura como modelo son as súas compañeiras de gancho e calceta. «Anímanme moito. Encántame coser e de feito fágome eu os traxes para ir ás vodas. Aínda que me encantaría posar para algún deseñador importante de aquí. Creo que son supercamaleónica», apunta. Viste sempre con cores e nunca leva «nada negro. Non cambio de talla desde hai 25 anos. Son unha tola da moda. Se me gusta, cólgomos, pégomo ou póñomo», asegura esta muller que ten claro que non cambiaría o seu pelo para unha sesión de fotos. «Cortarmo non me importaría, pero tinguilo, non. Represento a un target da poboación determinado», afirma esta galega que debutou como modelo con 58 anos e xa sae ata no Vogue. «O que quero é posar. Gústanme as cámaras e pásomo ben. Pero non lle digo a ninguén que saio nun anuncio determinado nin me apetece verme nas redes sociais. É un hobby que me chega a unha idade á que xa non agardas este tipo de cousas. Gústame verme nas fotos, non o nego, pero non me subiu o ego nin nada semellante», analiza. O que está claro é que lle encantan os complementos, os colares, os bolsos... «É evidente que non son minimalista», sentenza, mentres me mostra os vistosos colgantes que leva ao pescozo. Unha galega singular que agora se acostumou a ser requirida para posar. Quen sabe ata onde chegará. Ela tómallo, ante todo, con bo humor.