Once anos de cárcere para unha educadora social por abusar dunha menor de 13 anos nun centro de Redondela

Unha educadora social e unha nena de 13 anos á que coidaba mantiveron durante medio ano unha relación sentimental prohibida pola lei. A menor asegurou que estaba namorada, eran noivas e durmían xuntas pero o seu consentimento non é válido legalmente porque a súa mente non está madura para ter relacións con adultos e, por outra banda, a traballadora estábase aproveitando da súa posición de autoridade moral sobre unha menor desvalida, vulnerable e sen arraigamento familiar. Os feitos ocorreron nun centro de protección de menores de Aldeas Infantiles en Redondela, ao longo do 2019 e, agora, a Audiencia condena á educadora pola súa «actitude perversa».

A Quinta Sección da Audiencia de Pontevedra, con sede en Vigo, condenou a 11 anos de cárcere á traballadora do centro de protección de menores como autora dun delito continuado de abuso sexual. A vítima insistira en que atopara na súa coidadora o afecto e cariño do que carecía na súa vida cotiá e que a súa coidadora xamais a había coaccionado para ter relacións sexuais. A menor contou que desenvolveron unha relación de parella na que ela se sentía querida e valorada, máxime cando a coidadora lle dicía que cando ela saíse de Aldeas Infantiles, levaríalle co seu irmán a vivir con ela. A pesar desas promesas, a menor co tempo hase dado conta de que todo iso non foi certo, e que era «froito da manipulación» que sufriu por parte da acusada.

A condena tamén lle impón a inhabilitación especial para o exercicio de calquera profesión ou oficio que implique relación ou contacto con menores de idade durante cinco anos máis que a pena privativa de liberdade, así como liberdade vixiada durante oito anos e a prohibición de aproximarse a menos de 100 metros da vítima ou comunicarse con ela durante 15 anos. Ademais, imponlle unha indemnización de 8.000 euros polos danos morais ocasionados á menor.

O tribunal ve probado que a educadora social, que traballaba en Aldeas Infantiles en Redondela desde o 2014, tivo relacións plenas cunha nena interna baixo o seu coidado. A súa función era dar a asistencia a un dos fogares onde vivía desde xuño do 2018 unha menor cuxa garda foi confiada a este centro pola Xunta, en concreto polo Servizo de Familia e Menores da Consellería de Traballo e Benestar. A menor tiña declarada a situación de desamparo por unha resolución do 2015.

A traballadora iniciou, a partir de marzo do 2019, unha conduta de aproximación máis íntima cara á vítima, naquel entón de 13 anos, á que lle prestou maior atención que ao resto dos menores para gañarse a súa confianza e aprecio. A sala ve probado que mantivo durante o 2019 e ata que dita traballadora foi expulsada, unha relación sentimental, no curso da cal, a procesada, cando estaban soas, fíxolle tocamentos e tivo, polo menos, catro relaciones sexuais plenas coa menor. Unha vez foi no coche, outra con ocasión dunha viaxe a Santiago de Compostela, outra no seu domicilio, e durante unha viaxe a Italia no verán de 2019.

Os testemuños corroboran que moitas veces a coidadora e a menor durmían xuntas, ás veces ás agachadas, e que se comportaban coma se fosen noivas. A coidadora acompañábaa a partidos, levábaa en coche pola noite, e duchábanse xuntas. Ás veces, á menor escapábaselle en público que eran noivas e a educadora apresurábase a desmentir os rumores dicindo que a nena era moi manipuladora ou na súa contorna familiar houbera abusos. Os comentarios empezaron a chegarlle ao director do centro e despediron á educadora social. Pero a menor seguiu véndoa logo en cafeterías ou visitándoa.

A sala sostén que a educadora social aproveitou o seu posto de superioridade moral para que a menor, que era vulnerable, accedese aos seus desexos sexuais e iso minou a capacidade de resposta da menor, quen estaba en pleno proceso de maduración e sometida á disciplina da acusada como a súa educadora.

A Audiencia cre que aínda que a nena dese un consentimento válido leste estaba viciado porque ela era menor en situación de desvalimiento e, ademais, a abusadora aproveitábase das circunstancias. A vítima, «atopou na procesada ou pensaba que atopou, o cariño e afecto que non tivera», conclúe a sala, pero era un consentimento viciado.

A Audiencia ve probados os agravantes da continuidade delituosa no tempo e no lugar, e a concorrencia da agravación do prevalimiento porque considera que había unha «clara asimetría» entre a acusada e a vítima, non só pola diferenza de idade, senón por unha superioridade baseada no respecto cara a quen actúa como a súa profesora ou educadora.

Algunhas mensaxes electrónicas con texto de alta carga sexual e fotos delataron á profesora e confirman a versión da menor.

---

---

---