Paloma Tomé, vítima de violencia sobre a muller, denuncia en Vigo que os fallos das pulseiras non son só técnicos e creará co seu policía de seguimento unha asociación para que o Ministerio de Igualdade tome nota
23 nov 2025 . Actualizado á 21:47 h.Paloma Tomé de Sás pasouse varios meses da súa vida mirando o teléfono que lle entregaron no xulgado para protexela do seu agresor. A aplicación que certificaba se o seu acosador se había saltado a orde de afastamento rematou condenándoa, non porque non funcionase tecnoloxicamente, senón porque sufriu varias situacións de risco, coa súa exparella a poucos metros, e non recibiu a chamada de quen debía protexela. Miraba a pantalla porque non se fiaba neses meses de alerta constante e pánico.
As súas críticas son cara a Cometa, o centro de control subcontratado polo Ministerio de Igualdade a Securitas. A súa exparella está a cumprir case nove anos de condena por acoso, pero ela tamén tivo o seu calvario os anos 2022 e 2023 e teme que, se non mellora este servizo, volva sufrilo cando el saia de prisión.
O seu agresor someteuna a un acoso constante tras romper ela a relación, «creando un ambiente insostible de persecución», segundo a sentenza. Chamábaa insistentemente, mandáballe mensaxes ameazantes, chegou a entrar na aplicación do traballo dela, ceder os seus datos a compañas comerciais que a telefonaban incesantemente, enviarlle comida e mensaxeiros a casa ou perseguila. Pomba viuse obrigada a cambiar catro veces de número de teléfono e xa non podía saír soa de casa.
O seu agresor tiña unha orde de afastamento de 550 metros que saltaba reiteradamente, ata 30 veces nun mes segundo a sentenza. A súa pulseira si funcionaba. Chegou a pitar 30 veces ao día, cada vez que el vulneraba a zona de protección. «Entraba saía da zona de exclusión, reiteradamente, como para dicirme estou aquí, estou aquí», rememora.
Nesas alertas, Paloma non sempre recibía a chamada do operador que debía asegurarse de que ela estaba ben ou, en caso de risco, avisar á Policía. Ela documentou moitas das incidencias. «Cheguei a estar nun supermercado con el axexando. Teño un vídeo que se lle ve a el a tres metros, detrás dun cristal, o aparello non paraba de pitar, pero do centro Cometa non me chamou ninguén». Outro día tivo que chamar á Policía Nacional para poder saír de casa dun amigo. Pomba estivo tres horas agardando a que Cometa mandáselle a un axente que garantise a súa seguridade, ata que ela mesma pediu axuda.
Hai outra incidencia grave na que o seu agresor estivo a 35 metros e ninguén a avisou. Nunha chamada que gravou no ano 2023 óese a unha operadora responderlle: «Chamámoste cando podemos». Tras denunciar os feitos, cambiáronlle o dispositivo. «Non recomendo a ninguén que rexeite a pulseira, porque a min si me pitou. O que falla é Cometa».
Francisco Martínez, o seu policía de seguimento durante varios anos, foi testemuña destas situacións. «Na miña carreira dei conta aos meus superiores e á Subdelegación do Goberno de que Cometa non está a avisar ás vítimas. Esa atención a mulleres en situación de risco non pode estar en mans dun call center». Piden que este labor asúmana policías con formación específica.
Nace a asociación Patosas: «Necesito que funcione antes de que el saia do cárcere»
Cando pase o 25 de novembro, Paloma Tomé de Sás e o seu policía de seguimento rexistrarán a asociación Patosas co obxectivo de unir a outras mulleres que sufrisen problemas con estas pulseiras. A denominación do colectivo recolle as primeiras sílabas do nome e apelidos desta viguesa que se propuxo denunciar a súa situación publicamente para que o Ministerio de Igualdade tome nota. Explican que o nome tamén reflicte como se senten moitas mulleres tras anos de acoso. «Eu agora estou ben, estou tranquila, pero nese momento non o podía xestionar». Tivo que collerse unha baixa laboral ante a inquedanza que sufriu por culpa da súa exparella, pero tamén pola inseguridade que lle causaba non sentirse protexida.
Francisco Martínez constatou fallos non só con Paloma, senón tamén con outras vítimas amparadas pola unidade da Policía Nacional da que el formou parte durante décadas. «Cometa ten que xestionar ben os avisos, hai que chamar cando hai un risco alto, cando o agresor está preto, pero non pode ser que pite 30 veces ao día porque iso tamén é malos tratos, pero institucional», denuncia o axente.
Paloma recomenda a outras mulleres que rexistren todas as incidencias para trasladalo ao Ministerio. «Oxalá sirva para axudar a outras mulleres», reivindica ela, que xoga moito nesta loita. «Eu necesito que cando el saia do cárcere, que agardo que sexa con pulseira porque esta persoa é incontrolable, funcione ben para que eu poida ter unha vida normal. Só pido iso».
Francisco e Paloma xa elaboraron os estatutos. Tras o 25N rexistrarán o colectivo. É unha batalla que hai que librar todos os días do ano, advirten.