O Museo do Mar ofrece un amplo percorrido pola historia da humanidade
17 may 2025 . Actualizado á 05:00 h.O Museo do Mar de Galicia, dependente da Consellería de Cultura, conta cunha zona dedicada á arqueoloxía na que é posible transitar pola historia de Galicia desde fai miles de anos ata a actualidade. Hoxe, Día Internacional dos Museos, é posible acceder a todas as súas instalacións de xeito gratuíto.
O espazo arqueolóxico denomínase Galicia, Mare Nostrum e está situado no soto do segundo edificio, xusto ao lado de onde actualmente se mostra a exposición do fotógrafo Nicolás Muller.
O percorrido comeza no Paleolítico. Un vitrina permite contemplar algúns dos artefactos líticos máis antigos achados en Vigo. Correspóndense co período achelense, un amplo período que comezou fai medio millón de anos e estendeuse ata hai 200.000 anos. O conxunto que se expón foi achado hai uns anos na zona rochosa da praia de Canido, cando aquel lugar atopábase moi afastado do mar, sobre unha das ladeiras do val do río que, unha vez alagado tras un cambio climático, deu lugar á formación da ría de Vigo.
O Museo do Mar de Galicia non só mostra pezas de Vigo e a súa contorna, senón que tamén hai numerosas referencias arqueolóxicas de toda Galicia, como é o caso dos xacementos de Porto Maior nAs Neves ou Cabrón, en Arbo. Moi preto de alí dáse conta ao espectador dos primeiros mariscadores da zona, os habitantes mesolíticos que deixaron pegada das súas habilidades recolectoras nos coñecidos como concheros. Os ajuares e cerámicas dos construtores das grandes tumbas do Neolítico tamén están presentes, con pezas procedentes dAs Neves ou Chan de Castiñeiras, cunha antigüidade establecida entre os 2.500 e 1.800 antes da nosa era.
O percorrido pola historia _neste caso, a prehistoria_ da humanidade continúa coa aparición de utensilios realizados con metal, como o bronce. Nunha vitrina móstranse dúas espadas duns tres mil anos de antigüidade, que foron atopadas no río Ulla. Desta mesma época é o conxunto de machadas de bronce. Un cartel explica que nunca foron utilizadas, e os expertos aínda non son capaces de explicar cal era a súa finalidade.
Onda elas ábrese unha fiestra ao mundo castrexo, tan presente en toda a comunidade. A maior parte das pezas expostas deste período correspóndense co castro do Muíño do Vento, cuxos restos aínda son visibles entre os dous edificios que conforman o museo. Destaca a presenza dun cipo púnico, unha peza que podía formar parte dun altar xa que no mesmo castro outras dúas pezas similares.
Tras a era dos castros, Galicia foi romanizada. O museo ofrece un amplo mostrario de obxectos desa época e, incluso, un esqueleto dun habitante da zona de Alcabre que puido vivir entre o século II e IV. Con el comparten espazo un ronsel funerario achado en Ou Fiunchal, unha ara atopada en Donón, tégulas, ánforas e distintas pezas dun ajuar romano.
O percorrido proposto polo museo leva despois ao visitante a unha zona dedicada á Idade Media. Tan amplo período de tempo permite coñecer algúns obxectos suevos, como uns potes achados en Camposancos (A Guarda), cerámica almohade, descuberta en Baiona, ou unha bombarda e unha cureña dunha ballesta procedente dun pecio localizado en Xove.
A Idade Moderna, ese espazo acoutado polos historiadores entre o século XVI e o XVIII, está representado no circuíto expositivo do museo con obxectos moi variados. Desde un canón de bronce, rescatado nas augas de Corme, a pipas para fumar realizadas en caolín. Aínda que ningún deles estremece máis que a presenza dun conxunto de manillas empregadas para aprisionar escravos no século XVI. Foron achadas en augas das illas Ronseis. Son testemuñas do tráfico de escravos vivido nestas costas hai séculos.
O transcorrer do tempo histórico leva ao espectador para percorrer momentos máis recentes, coa época contemporánea, que xa dá paso á arqueoloxía subacuática. Todo esa sección rodea os anteriores espazos. O que se expón é froito de achados casuais, principalmente realizados por embarcacións pesqueiras que empregan métodos de arrastre, pero tamén hai pezas doadas por submarinistas deportivos e froito de expedicións científicas realizadas xa en tempos actuais. Son curiosas as áncoras líticas empregadas polas embarcacións entre o segundo milenio antes de Cristo e os primeiros séculos da era actual. Ou a anforeta localizada preto das Cíes e que pertenceu a un galeón transoceánico do século XVI ou o XVII.
A exposición inclúe unha reprodución dun pecio para que o visitante entenda o contexto de ningúns destes achados. A partir de aí sucédense grupos de obxectos pertencentes a barcos coñecidos. É o caso dalgúns buques pertencentes á flota de Martín Padilla que afundiron en Corcubión no século XVI cando se dirixía cara ao norte coa intención de invadir Inglaterra. Ou xa máis recentemente, o caso do S.S. Great Liverpool, un moderno barco de vapor que afundiu en Cee en 1846 cando regresaba con pasaxe desde Exipto. Entre os obxectos que se exhiben hai algunhas xoias daqueles adiñeirados pasaxeiros.
Nos últimos anos, a Xunta impulso escavacións subacuáticas na ría de Ribadeo. Ningúns dos obxectos rescatados nesas misións pódense ver tamén neste percorrido.
O museo mostra máis pezas arqueolóxicas noutras salas distinta a esta. É o caso do ungüentario bizantino, unha pequena peza cerámica que servía para trasladar óleos de Terra Santa. A súa localización en Vigo permitiu aos expertos constatar que este porto tivo relación co leste do Mediterráneo no século VI. Calquera amante da historia ten unha cita obrigada co Museo do Mar.