Woody Allen entra na aula de Álex Mene e acaba nun drama

Begoña Rodríguez Sotelino
begoña r. sotelino VIGO / LA VOZ

VIGO

XOAN CARLOS GIL

O profesor e escritor vigués inspira a súa nova novela en «Hanna e as súas irmás»

09 feb 2021 . Actualizado á 00:08 h.

Álex Mene (Vigo, 1969) é profesor de cultura audiovisual e fundamentos da arte no IES Alexandre Bóveda. Pero tamén é fotógrafo e escritor. O vigués, licenciado en Ciencias da Información pola Universidade Complutense e doutoramento en Belas Artes pola de Vigo, ten en pista de saída a súa segunda novela para adultos tras estrearse no ancho mar da publicación con varias obras para público infantil e xuvenil.

A nova historia titúlase Ana e as súas irmás e aínda que naceu como unha homenaxe á película do mesmo título de Woody Allen, creceu pola súa conta cara a outras dimensións.

Segundo conta, en principio o seu plan era presentar o libro ao premio que organiza e concede unha pequena editorial compostelá, Do Peirao, «pero anulouse e entón decidín presentarlles ou manuscrito, que lles encantou», afirma. Mene explica que accederon a publicarlla, pero que ao ser unha empresa pequena, teñen por costume colaborar coa plataforma de crowdfunding Lánzanos, o que lles permite garantirse, polo menos, as primeiras vendas de cada libro. Así se aseguran parte do financiamento e certo respaldo dos lectores, xa que cada proxecto segue adiante se logran o apoio dos mecenas pola cantidade estipulada e un mínimo de 50 exemplares reservados para comprar en canto estean listos. Mene xa logrou acadar os obxectivos e aínda lle quedan uns días máis para seguir sumando apoios, que nunca sobran. «Cantos máis, mellor, máis libros vendidos», argumenta.

Álex Mene foi pivotando a súa carreira literaria optando a premios. Ademais de publicar no 2018 o álbum ilustrado A raíña dás sopapos na colección Verdemar da editorial Alvarellos, con Indómita e a semente dá inmortalidade gañou o I Certame de Literatura Infantil e Xuvenil Muíño do Vento, publicado pola editorial Bululú, (que debido á súa boa acollida sácaa este mes en castelán) e obtivo tamén o terceiro premio no certame de narracións breves Manuel Murguía polo texto titulado A herdeira (Foto de familia), pendente de saír publicado. Ademais, revela que ten varias obras para adultos presentadas a outros concursos. Ao autor non lle dá o máis mínimo reparo esta circunstancia. É máis, asegura que para un escritor pouco coñecido, é o único xeito para poder seguir publicando, non só para satisfacer a pulsión de escribir, senón co obxectivo de compartir, de ter lectores. «A autoedición a descarto porque para mín non ten sentido. Polo menos vos premios garanten un mínimo de vendas e de visibilidade», explica engadindo que «ao principio pensei facer unha comedia dialogada como as de Woody Allen pero ambientada en Galicia. Finalmente non hai nada de diálogo e de comedia, moi pouco. Máis ben é un drama protagonizado por unha muller que vai camiño do segundo transplante e repasa a súa vida», recoñece.

Álex Mene é un grande afeccionado ao cine e Woody Allen, un dos seus directores favoritos, que ademais, é materia da súa competencia, obrigatoria nos bacharelatos artísticos. «A comedia dialogada de Woody Allen é uns dous temas de segundo de bacharelato, como tamén ou é a comedia coral de Berlanga», conta, e a súa información sobre os contidos deses estudos chea de envexa a alumnado que foi a EGB e pasou por BUP tendo que aprender intragables castañas. O vigués recoñece que na súa obra hai múltiples referencias a outras películas, desde Vidas rebeldes a Todas as mañás do mundo, «hai nelas unha rede interconectada con outras historias, de novelas, teatro e cine». Neste sentido, bota de menos o peche temporal dos Multicines Norte, «un oasis dentro de Vigo, cunha programación excelente e versión orixinal que agardo que volte», anhela.