Jairo Noriega podería chegar ao Racing de Ferrol como cedido polo Deportivo

Iván Antelo A CORUÑA

OPA RACING

Brais Lorenzo | EFE

Canteirán branquiazul desde os oito anos, saíu o pasado verán cara ao Ourense CF, endon de xogou ás Ordes de Pablo López

23 jun 2025 . Actualizado á 22:38 h.

Un win-win-win de manual. Unha desas operacións nas que todas as partes gañan. O Deportivo está a negociar con Jairo Noriega (A Coruña, 2003) para que o canteirán regrese ao club branquiazul, tras a súa saída ao Ourense CF de hai xusto un ano. A operación está moi avanzada e a proposta é que asine un contrato por dúas tempadas, máis dúas opcións, na que a primeira delas iríase como cedido ao Racing de Ferrol, onde se reencontraría co adestrador que o fixo explotar en Primeira Federación, Pablo López Vidal.

«Eu son da Agra do Orzán, amo ao Dépor. Eu xa ía a Riazor desde moi pequeniño, incluso antes de entrar nas categorías inferiores do Deportivo [no Benxamín B, con 8 anos]. Ía cos meus tíos e cos meus pais. A min ninguén ten que explicarme o que é o Dépor, son un deportivista máis», explicaba Jairo en La Voz, hai só uns meses, na véspera do partido de Copa do Rey que lle enfrontaría por primeira e última vez ao equipo da súa vida.

Jairo puxera punto seguido á súa estancia en Abegondo despois de trece intensas tempadas nas que percorreu todos os equipos do club, desde o Benxamín B ao Fabril. Co filial branquiazul estivo catro campañas, as dúas primeiras aínda como xuvenil, e nas dúas últimas conseguiu o ascenso a Segunda Federación e a permanencia nela.

Foi nese momento, o pasado verán, cando o talentoso centrocampista zurdo decidiu dar un paso máis, rexeitando a oferta que tiña para renovar como xogador do Fabril. «Leveino con altibaixos. Ás veces parecía que podían confiar en min e dar o salto ao primeiro equipo e outras igual non estaba tan ben. Ao final decidiuse que non era apto para estar no Deportivo. O que se me ofrecía, consideraba que non era o mellor para que eu progresase. Por iso decidín irme á aventura», explicou na citada entrevista.

Con todo, tras a súa saída, custoulle atopar sitio nun cadro de Primeira Federación. «Houbo interese de equipos, pero eu vía que non eran os adecuados para progresar. Agardei a uns, a outros... Non se deron unhas cousas e eu non quería seguir sen equipo ao acabar o mercado. O Ourense CF abriume as portas e sempre estarei agradecido a Rubén Domínguez. Quería empezar un reto fóra de casa e acabei aquí. Eu quería dar un paso máis. Creo que estou preparado para xogar en Primeira Federación e estase vendo agora», manifestaba.

E vaia se o demostrou. Aínda que o chegar tarde llo puxo difícil para gañarse un oco na titularidade, acabou sendo clave no despegamento do equipo ourensán, que pasou de estar case desafiuzado a pelexar incluso polo ascenso, co cambio de adestrador (Pablo López Vidal). Jairo xogou, entre Liga e Copa, 2.166 minutos, nos que achegou 4 goles e 4 asistencias.

Un bo rendemento que espertou o interese de moitos equipos, incluído o do Deportivo, que agora ultima a súa contratación. Jairo, que ademais acaba de cambiar de representantes, ten sobre a mesa a opción de volver ao club da súa vida cun contrato de dúas tempadas fixas e outras dous opcionais (2027, extendible ao 2029).

Ademais, a idea sería que esta primeira campaña, a 2025-26, xogase como cedido nun club punteiro de Primeira Federación como o Racing de Ferrol, que está en plena reconstrución tras o seu descenso desde o fútbol profesional. Ao cadro verde encaixaríalle á perfección, pois o coruñés, que pode actuar de mediocentro ou de mediapunta, aínda é sub-23 e ademais atesoura xa experiencia na categoría, onde xa rendeu a gran nivel este curso. Ademais, o novo adestrador dos verdes é Pablo López Vidal, que o coñece á perfección deste último curso no Ourense CF.

Campión de España xuvenil no ano 2021 onda Mella, Yeremay e Barcia, xa asentados no primeiro equipo

Jairo formou parte do equipo benxamín do Deportivo, que Juan Villamisar dirixiu na campaña 2011-2012. Naquel elenco tamén estaban os porteiros Brais e Ríos e o central Dani Barcia. «Jairo só tivo un club na súa vida: o Deportivo. El estudaba no Calasanz, xogou en prebenjamines co seu colexio e xa o fichou o Dépor. Levaba ás sete da tarde á Deportienda e devolvíanmo ás dez e pico da noite. Vivimos nun cuarto sen ascensor e tíñao que subir no colo porque chegaba morto dos adestramentos en Abegondo. Ao principio foi moi duro, pero é o seu equipo. El é do Dépor a matar. Pero bo, tampouco hai que queixarse porque á fin e ao cabo vivimos a 300 metros do estadio e outros viñan desde Silleda [Noel] ou de Catoira [Hugo Padín]», explicaba Carlos, o pai de Jairo, nunha reportaxe en La Voz publicado no ano 2022.

O zurdo coruñés formou parte dunha grande xeración, á que se foron sumando outros efectivos que hoxe son profesionais como Álvaro Carreras, Hugo Novoa e Trilli. De feito, esa camada foi a base do equipo que levantou o título da Copa de Campións xuvenil no ano 2021, nunha fase final na que superaron ao Real Madrid, en semifinais, e ao Barcelona de Gavi na final. Jairo lesionouse no quecemento do primeiro encontro e non puido gozar sobre o verde do éxito. «É mala sorte e el entendeu que é así. Ía con algunha molestia ao partido contra o Real Madrid, pero no quecemento rematou de romper», explicou o seu pai. Á tempada seguinte, brillou na Youth League.

Agora, Jairo podería reengancharse ao proxecto, onde Dani Barcia, David Mella e Yeremay xa son importantes.