Noé Carrillo, heroe xunto a Bil Nsongo, brindou a súa alegría aos seus pais: «Son moitas horas investidas en min. Queríalles dedicar o gol polo seu esforzo»
18 dic 2025 . Actualizado á 11:02 h.Oito tempadas despois, o Dépor volve pór un pé nos oitavos de final de Copa do Rey. E faio grazas ao sinal da canteira. Cun gol made in Abegondo que culminou Noé Carrillo e no que participou Bil Nsongo. O primeiro deles acababa de asinar, apenas uns minutos antes, o seu debut co primeiro equipo. Con el xa son seis os fabrilistas polos que apostou, ata o momento, Antonio Hidalgo. E, grazas a el, o cadro coruñés avanza de rolda. A irrupción é clara. A canteira pide paso. E faio deixando pegada.
Carrillo puxo o broche de ouro a un partido de rigor defensivo. Centro de Luismi, croque de Bil e o de Teo, con frialdade, caza o rexeite. Traballo feito. Éxtase antes do silencio. «Despois do gol, non escoitaba nin ao estadio nin a ninguén. Corrín cara á banda e acordeime dos meus pais e os meus avós... sobre todo da miña nai, que non puido estar por traballo. De pequeno axudáronme moito. Son de Santiago, son moitas horas investidas en min. Queríalle dedicar o gol polo seu esforzo». Ese que fixeron acompañándolle desde ben pequeno, guiándolle e inculcándolle unha ética de sacrificio e traballo.
Así se foi cociñando Noé. A lume lento. Desde infantís, ata o primeiro equipo. Destacando como un xogador polivalente e cunha gran lectura do xogo. Malgasta personalidade, e potencial. Máis que suficiente para que ese rapaz, de carácter tranquilo, irrompese no primeiro equipo despois de que o Dépor atáselle. Ata o 2027.
«Non podo pedir máis. É un soño. Debutar aquí, con gol... unha felicidade tremenda», dixo pouco despois do asubío final. Aínda un pouco nervioso. «Darlle as grazas ao míster por darme a oportunidade. Entrei e intentei dalo todo», resumiu. Viviu os seus primeiros pasos en Riazor da man dun amigo. Ese «fenómeno» que é Bil. «É un mozo moi alegre. Nos adestramentos dá o cento por cento. É unha alegría compartilo con el».
As súas actuacións, do mesmo xeito que as de Soriano e Luismi, corroboraron que os cambios funcionaron á perfección. Do mesmo xeito que a mostra de que, a Fidalgo, non lle treme o pulso á hora de contar cos máis mozos. Co futuro. Un que asume responsabilidades e que non desaproveita as súas oportunidades. Eses Fabi, Samu, Pablo García, Damián Canedo, Bil, Noé. E os que virán detrás deles, que non son poucos. Este martes tocoulle brillar a un. Pero fíxoo por e para todos.
Carrillo converteuse nunha potencia da xeración do 2006 que tantas miradas e afagos acapara nos últimos anos. Futuro, pero tamén realidade. Porque, en Riazor, ante todo un Primeira, tivo o premio aos máis que cotiáns traxectos de ida e volva de Teo a Abegondo. O sacrificio e a perseveranza víronse recompensados. Noé cumprirá 19 a finais de mes. O seu soño cumpriuno esta noite. Tocará buscar un novo desafío para soprar as velas.