Lucas Pérez, agora si

TORRE DE MARATHÓN

LOF

O regreso do Dépor a Castalia coroa ao mellor xogador de Primeira RFEF

03 jun 2024 . Actualizado á 00:20 h.

A frase é vella. De cando ser do Dépor era unha dor. «Ten ao alcance da man conseguir que o saquen en procesión». Viaxaba o equipo a Castalia e Rubén da Barreira colocaba o listón da xogador franquía; o que descendera dous chanzos para subir un co seu club. Non foi entón, aínda que Lucas Pérez Martínez (por Manuel e Manuela) intentouno. Fixo (de penalti) o gol do empate e antes construíu outro para Yeremay. Insuficientes para soster a vantaxe coa que o Deportivo chegaba de Riazor. Do 1-0 ao 4-3 da eliminación.

Outro ano sobre o barro, a beneficio dunha xesta que parecería de peto (a Segundo, nada máis) se non fose pola enorme carga de necesidade. Precisaba A Coruña enrolar ao gran referente no desfile triunfal de conxuntos da cidade. O 2024 será o do salto do Leyma e o Dépor Abanca ao máximo nivel; e será, por fin, o do rexurdir branquiazul. Tras tocar fondo e culminando unha campaña irregular.

A emoción estivo a piques de levar por diante a Imanol Idiakez, tres veces negado antes de colocar o seu nome «nunha esquina pequeniña» da historia da entidade. É probable, por cuestión de tempo e pertenza, que o de Lucas brille máis. Aínda que só pretenda «un huequito de nada», terán que caber nel outros 16 tantos e 17 pases de gol.

Os do curso pechado a pares de volta a Castelló, onde só había en xogo un trofeo menor. O de mellor integrante desta categoría á que o equipo non quería pertencer. Abandónaa tras a enésima festa, aberta cun erro do adversario que Davo transformou en contra, para que o dono do 7 rompese o fóra de xogo e resolvese o man a man picando o balón.

Así equilibraba o duelo, e xusto antes do descanso, David Mella o escoró. Foi case a porta baleira, tras unha contra a tres bandas, con Salva Sevilla (zurdazo en longo do adeus) no arranque e Lucas Pérez de mediador.

A sociedade cambiou no 1-3. Permaneceu, claro, o de Monelos, alternando esta vez co seu acompañante na selección. Na galega, que hai dous días dividiu o cruzamento polo título cunha cita fronte a Panamá. Alí rodouse Diego Vilares, asistente na última diana desta campaña do pichichi branquiazul.

Tamén máximo asistente, de longo, do Dépor e a competición. Puido disparar a conta noutro par de ocasións, colocando en clara vantaxe a Dani Barcia e a Pablo Vázquez en lanzamento de falta lateral. O centrais non estaban polo labor. Reservábanlle a Davo a honra de pechar, a pracer, a tempada do rexurdir. O 2-4 adiantou o desaloxo de Castalia, entregando o campo a quen fai un ano deixáronse alí o proxecto, desencadeando outra reforma integral. Resistiu Lucas para ben do club. Desde o inferno ao altar.