O arxentino insiste en que o vestiario está convencido de sumar os nove puntos que quedan
24 may 2019 . Actualizado ás 05:00 h.Esgótanse as oportunidades para Matías Nahuel (Rosario, Arxentina, 1996), quen desde que viches a branquiazul non gañou un só partido en casa. Un refacho terrible que lle levou a cuestionarse o seu fútbol e ao seu equipo a case despedirse do ascenso. Todo pode cambiar o luns (21.00, Gol) contra o Mallorca.
-Os adestramentos desta semana están a ser duros. Está sacando o equipo a rabia?
-Non, o nivel de competitividade ten que estar todas as semanas. Si que é certo que esta semana é difícil e imos todos a matar, porque o luns chega unha final importante. Se non adestras forte, o adestrador dáse conta, entón o que fas é adestrar forte, porque o luns queremos xogar todos.
-Que ten que sacar o equipo para volver gañar en casa despois de catro meses?
-Todos sabemos que non estamos no mellor nivel agora. Cando pasa iso, chegan os partidos e queres facer todo, pero ao final iso convértese nunha presión extra e cómeche . Temos que estar tranquilos, porque no grupo hai moi bos futbolistas e temos que axudarnos todos.
-Chega o Dépor a tempo de engancharse á promoción?
-Está claro. Si que é certo que a afección en Lugo se foi moi encabuxada polo resultado e pídolles que o luns apoien porque é unha final e estamos convencidos no vestiario de que imos sacar estes nove puntos si ou si.
-Nos vaivéns do equipo nos extremos, tocoulle ser titular nas dúas últimas xornadas.
-Antes destes levaba tres partidos sen saír de titular e entraron outros compañeiros, pero souben estar tranquilo e traballar, e é o que me levou a volver ao once co equipo.
-Hai medo a xogar en Riazor?
-Non, nós o que temos que facer é gozar, xogar ao fútbol, que é o que nos gusta, e trasladarllo á xente: que se vexa que o equipo vai a unha e sae a gañar.
-Canto fai que non goza no campo?
-Eu agora mesmo estou a gozar. É certo que non estou ao meu mellor nivel, pero estou a empezarme a atopar cada vez mellor e iso estame animando.
-O espello en que se miran é o Valladolid , que se enganchou ao final e aí segue en Primeira?
-O noso obxectivo sempre foi o ascenso directo, pero iso xa está nun segundo plano e agora temos que mirar por entrar na promoción. E o Valladolid é un claro exemplo do que queremos, que se engancharon ao final e estiveron un ano en Primeira e gañáronse a opción de seguir. Hai que tomar ese exemplo e non comernos a cabeza, porque quedan tres partidos e agardemos gañar o luns.
-Hai algún momento en que pense na tempada que vén?
-Si, claro. Véxome aquí. Confío plenamente nos meus compañeiros e en todos. Estou seguro de que imos saír# adiante.
-Un dobre premio para vostede.
-O meu reto é dobre: subir co Deportivo e quedar aquí na Coruña, que estou moi a gusto, a verdade. Pódolle enviar unha mensaxe á afección?
-Por suposto.
-Sei que é un momento difícil para o deportivismo e non podemos pedir nada, pero teñen que confiar en nós. Quedan tres finais e estamos a traballar moito para que o luns celebremos os primeiros tres puntos cara á promoción e cara ao ascenso.
«Persoalmente sei que non estou no meu nivel»
O extremo arxentino é consciente de que se agarda moito máis do seu rendemento.
-Como está de moral?
-Persoalmente sei que non estou no meu nivel. Aos poucos, co adestramento e co apoio do corpo técnico e dos compañeiros, estou a sentirme mellor, pero aínda non ao nivel que eu sinto que podo render.
-Por que aínda non acadou o seu mellor rendemento?
-Vin o último día de mercado e integreime tarde ao grupo, aínda que si que todo foi ben, porque coñecía a varios compañeiros, pero é difícil cando chegas a un equipo novo. Cheguei cun adestrador e agora estou con outro. Moitos cambios en moi pouco tempo.
-Quedan só tres xornadas e a posible promoción.
-Aquí na Coruña atopei a estabilidade coa familia. As miñas fillas van ao colexio aquí e a vida para nós está a ser moi boa. Si que é certo que no fútbol estamos aí, aí polo tema meu, que cheguei nun momento complicado, no que o equipo non gana. É un refacho complicado, pero se a familia está ben é o máis importante.
-Chegou a pensar que con vostede o persoal é peor?
-Non me teño que botar culpa. Cheguei na época mala do equipo. Non mo poño como unha presión, nin como unha serie negativa para min, pero si que é certo que che come a cabeza, porque ves que o equipo está ben, pero chegas ti e… empeza a dinámica mala. Pensas cousas que non son, chego para mellorar o persoal e ao final o que non fixen é achegar o que se agarda de min...
-Chegou a dubidar de vostede?
-Non, porque o fútbol non se esquece, pero cando as cousas non van ben iso cómeche a cabeza e para min é unha presión engadida. É moi difícil saír de aí, pero vouno conseguir.
Máis información
