Baile nos extremos do Dépor

TORRE DE MARATHÓN

César Quian

Cartabia, Nahuel, Val, Pedro e ata Expósito xogaron neste posto con Martí

23 may 2019 . Actualizado á 05:00 h.

O Dépor desángrase polos extremos. A falta de acerto, inspiración e desborde dos seus atacantes de banda está a lastrar a un equipo excesivamente dependente dos goles de Quique e o factor determinante de Carlos Fernández. Non hai noticias de Fede Cartabia, Nahuel, Borja Valle e Pedro neste tramo decisivo da tempada, cando o Deportivo máis necesita a mellor versión dos seus futbolistas.

Nin a confianza nos dous primeiros, titulares nos extremos das dúas últimas xornadas, nin os cambios constantes dos catro primeiros de Martí serviron para espabilar a un grupo de deportivistas baixo sospeita. Entre estes catro xogadores, só Cartabia, quen onte mesmo recoñeceu que o seu rendemento está moi lonxe do que el mesmo agardaba, partiu como titular nas catro últimas xornadas, aínda que unicamente Val e Pedro participaron nalgún minuto dos seis partidos desde o cambio de adestrador.

Por unha banda, os rivais tomaron a matrícula do actual sistema branquiazul, que pon o acento nun desborde dos seus extremos por agora insignificante. Pero, ademais, desde o despedimento de Natxo González á chegada José Luis Martí houbo un cabo que quedou solto, pois o librillo do actual técnico do Dépor baséase precisamente na transcendencia dos extremos no fútbol que desexa practicar. Así, de zona de xogo case irrelevante co adestrador vasco acabouse por converter da man do seu sucesor na orixe dun problema sen resolver.

Sen espazo para os extremos nin na formulación inicial de persoal, nin nos catro primeiros meses de tempada, o propio Natxo recoñecera que o persoal lle pedira xogar con extremos. E o ensaio saíu ben ao primeiro de vez, cando Cartabia e Val incluso marcaron contra o Albacete no único partido feliz do Dépor nos cinco últimos meses. Todo empeorou logo, cando nin a chegada un extremo puro no mercado de inverno, o ata o de agora intranscendente Matías Nahuel, nin a referida substitución no banco, nin o librillo de Martí, que se estreou no banco situando a Edu Expósito na banda esquerda, están a mitigar o declive do proxecto deportivista.

Só o gol de Pedro en Zaragoza, que valeu tres puntos, e o de Val, que abriu o marcador nunha xogada polo centro da defensa contra o Numancia, tranquilizaron as críticas a catro futbolistas que contra o Cádiz ou o pasado domingo en Lugo volveron pasar no bico dos pés. É máis, a escasa achega dos extremos está a converter nun problema especialmente na casa, onde máis necesario resultarían o seu desborde e profundidade.

Un cómodo centro de Ángel Bastos, improvisado lateral zurdo do Estremadura en Riazor, deu o primeiro ao seu equipo e outro envío desde unha posición similar tamén deu o gol de Guillermo que puxo en perigo o triunfo contra o Numancia. Aínda que se abra o foco a toda a banda, incluídos a laterais Bóveda, David Simón, Cabalo e Saúl, ningún xogou todos os minutos con Martí. O primeiro, asistente de Quique contra o Cádiz, foi substituído en Lugo, mentres o último relegou ao exfabrilista á suplencia (incluso a quedarse fóra da lista no derbi) nas tres máis recentes. Outro síntoma de que as bandas deste Dépor non funcionan.