A tranquilidade de ter un central de categoría superior

TORRE DE MARATHÓN

GONZALO BARRAL

O mellor xogador do cadro de persoal coruñés no arranque de curso anulou a Djurjevic, a fichaxe máis cara da tempada en Segundo

12 sep 2018 . Actualizado á 05:00 h.

Ata o 20 de agosto, o Dépor tiña no seu cadro de persoal ao futbolista máis caro do verán en Segundo. 1,7 millóns pagou por Quique González, aproveitando a quincena fantástica na cláusula do dianteiro do Osasuna (dúas semanas, nas que a rescisión do ariete saía pola terceira parte do seu prezo orixinal). Iniciada xa a competición, o Sporting rompeu o teito e realizou o maior desembolso da súa historia: 2,5 millóns, que poderían crecer en función de distintas variables, por un punta con pedigrí. Uros Djurjevic só ten 24 anos, pero marcou xa nas ligas serbia, holandesa, italiana e grega. Fai dúas campañas, enrolado no Partizán, fixo 28 goles que valeron por unha convocatoria coa súa selección. Cita que non se repetiu no recente parón. O ariete balcánico viaxou ás ordes de Baraja a Riazor, aínda que poucos no estadio decatásense da súa presenza.

Formou incluso no once e aí mantívose no durante 72 minutos. Hora e cuarto sufrindo. Tres antes de que os branquivermellos quedasen con dez, Djurjevic recibiu o cambio de graza e afastouse por fin de Domingos Duarte.

O central portugués secou á estrela rival cunha discreción que só magnifica a fazaña. Sen brusquidade, sen darlle un respiro nin permitirlle tocar o balón, sen cometer unha soa falta en todo o encontro, nin co serbio no campo nin sen el. Si provocou un par. A primeira, no minuto 63 valeulle unha amarela a Nacho Méndez. A segundo, no 75, provocou a expulsión de Cofie. O ganés cometeu a infracción a un metro da súa área, como último recurso fronte ao imparable avance de Domingos, tan sobrado na contención e o inicio de xogada que permitiu romper en solitario as pechadas liñas do rival. Non marcou, como na primeira xornada, pero a súa acción descosió a un Sporting impermeable e propiciou o desenlace feliz.

Final con premio a balón parado nunha acción bastante máis limpa que a do 0-1 do Carlos Belmonte, onde o defensor de Cascais cazou o balón devolto polo pau e enviouno dun zurdazo á rede. Coa mala, sen vacilar. Coa serenidade que exhibe en cada acción. «É un xogador tranquilo, que transmite paz», anunciara outro Domingos, Paciencia, cando o seu homónimo recalou no Dépor. Cravou a radiografía o exentrenador branquiazul.

A eterna Segunda española acada os 42 encontros, playoff aparte, e só van catro no contador, pero Duarte xa demostrou por que o Sporting de Portugal, propietario do seu pase, negouse a incluír unha opción de compra no contrato de cesión. Tampouco a gozaron no Vos Belenenses nin no Chaves, para os que o central disputou 64 duelos e anotou un só gol. No Dépor leva outro. Valeulle de carta de presentación.