Custoulle facerse coa titularidade, pero fronte ao Sporting demostrou mesturar ben con Duarte, ter bo remate e saída de balón
12 sep 2018 . Actualizado á 05:00 h.Esta vez o brazalete foi esquivo a Pablo Marí. Entre tanto veterano e xogador da casa, o proceso de selección de capitáns non reparou na figura de quen a campaña pasada representou o cadro de persoal do NAC holandés. En só tres semanas convenceu os futbolistas do conxunto de Breda, que optaron por un xogador a préstamo como portavoz. Quizá viron o mesmo que Iago Bouzón, con quen compartiu zaga no Nástic, o club no que brillou ata o punto de chamar a atención en Mánchester e fichar polo City. «Era das persoas que a pesar de a súa mocidade máis sumaba no vestiario», contaba o galego a principios de xullo, saudando a fichaxe da súa excompañero polo Deportivo. Chegaba a Riazor un central zurdo, perna proscrita no eixo da zaga desde que Juanma cambiou A Coruña por Tenerife, hai máis de dez anos. Un plus no inicio de xogada a nivel de chan, sorte na que destaca o valenciano e brilla Domingos Duarte uns metros á súa dereita. O xogo de transición ao toque de Natxo ten por onde empezar.
A mestura, con todo, non callou de inmediato. O luso fíxose de inmediato con praza no once, pero Marí tivo que agardar ata o debut en Riazor. Nas tres primeiras xornadas foi Eneko Bóveda o fixo na defensa de catro xunto ao mencionado Duarte, Cabalo e Simón. Cumpriu o vasco, pero non lle abondou para reter o posto na estrea do Dépor como local. O técnico dos coruñeses deulle a alternativa á outra torre do vestiario e o Sporting sufriu á nova sociedade. Nin un disparo, a porta ou lonxe dela, concederon os centrais branquiazuis aos homes de ataque do equipo xixonés. Rexistro de afastado precedente (corenta meses atrás) que preto estivo de ver limitado o premio a un só punto. Con Carlos Fernández como único representante dun cuarteto de dianteiros decimado polas lesións e o virus FIFA, o Deportivo acadou o desconto sen gol.
Tres tantos en Holanda
Entón apareceu Marí. Xa se despediu marcando do estadio Rat Verlegh de Breda. Foi o seu terceiro tanto ao servizo do NAC, todos anotados na casa, todos en acción a balón parado (dous coa cabeza, un co pé), todos dedicados ao seu fillo (Pablo, como el), nacido durante a súa segunda cesión desde o City, onde recalou a cambio de 200.000 euros no 2016 (foi substituído por Lopo no Nástic). A primeira, no Xirona, non saíra ben. A segundo converteuno en titular indiscutible na Eredivise como compañeiro do galego Angeliño. Á terceira chega con opción de compra e a intención de facela valer. «Veño con moitísima ilusión de facer historia no leste club, de quedar moitos anos -manifestou o día da súa presentación-. De momento empezo con un». E con gol.
