Adeus ao golfiño que preferiu o humano: «Confi buscaba o contacto coas persoas para cubrir as carencias afectivas»
SOMOS MAR
Manoliño, ao que a Cemma deu por desaparecido, apareceu no 2019 na ría de Noia e levaba case un ano en Ferrol onde se gañou o afecto de pescadores e bañistas
16 jul 2025 . Actualizado á 21:27 h.Os golfiños adoitan moverse en grupos chamados mandas. Son animais sociais e viven en grupos para protexerse dos depredadores e cazar, pero Manoliño ou Confi, como se lle bautizou polo confinamento —cando se lle viu por primeira vez na ría de Muros-Noia — estaba só desde o 2019. Buscaba o contacto co humano de forma constante, e moitos son os vídeos que inmortalizaron ao longo destes anos esa interacción do arroaz con bañistas e pescadores.
Este martes a Coordinadora para o Estudo dous Mamíferos Mariños (Cemma) daba por desaparecido a Manoliño, despois de que non se tivese noticias del desde o 5 de xuño, e cre que podería morrer no peirao de Navantia —ve compatibles unhas fotos dos restos dun animal en descomposición aparecidos o 20 de xuño co corpo de Confi aínda que sen poder certificalo ao 100%—.
Por que Manoliño movíase só e non en manda? Alfredo López, da Cemma, explica o porqué: «Os arroaces solitarios danse porque cando as nais empezan un novo ciclo reprodutivo, cando os cachorriños teñen 3 anos, se separan e xa non se volven a xuntar nunca. Pode pasar que ás veces a nai e os cachorros non queren separarse e os cachorros son expulsados violentamente».
A maior parte deses animais «morren porque non poden estar no grupo, pero algúns sobreviven como é o caso de Confi, que tiña a aleta dorsal caída, iso quere dicir que pasou un momento de estrés, deshidratación, estivo a punto de morrer, pero conseguiu sobrevivir». Neses casos, continúa Alfredo, «como se quedan illados, cunha serie de carencias sociais e afectivas, o que buscan é contacto cos humanos, para cubrir esas carencias».
Problemas para pescar
Manoliño chegou á ría de Ferrol fai preto dun ano. Tras o verán do 2024, empezaron a compartirse vídeos dun arroaz que na zona dAs Pías rodeaba unha lancha na o que viaxaban uns amigos e tamén xogaba con bañistas na praia da Graña. A intensa interacción do golfiño tamén se daba cos pescadores, que chegaron incluso a denunciar os problemas que o arroaz xeráballes durante as manobras de pesca. «Un mergullador tiña que entreter ao golfiño para que o outro puidese traballar», explica o patrón maior de Ferrol, Gustavo Chacartegui.
O mesmo ocorrera cando Manoliño pasou cinco anos nadando polas augas das rías de Muros e Noia. A interacción con bañistas e pescadores era continua, a pesar das advertencias do Cemma. Foi nesta zona onde viviu un dos momentos máis duros, posto que a finais de outubro do 2022 apareceu cun arpón cravado nun costado e todo apuntaba a que fora de forma intencionada. Tras catro intentos para sacarllo por parte do Cemma, finalmente sería o propio animal o que conseguiu desfacerse da lanza, posto que en decembro dese mesmo ano reaparecía en Outes coa ferida xa curada.
A desaparición do golfiño foi recibida con gran tristeza por moitos ferroláns, barbanceses e galegos en xeral, aqueles dos que Manoliño nunca se quixo separar.