As 25 entidades participantes no Encontro Empresarial de Organizacións Pesqueiras piden un límite de resiliencia do sector como hai un máximo sostible para os stocks
10 may 2024 . Actualizado ás 08:19 h.O sector pesqueiro é claro exemplo de resiliencia. De que é capaz de seguir Contra Vento & Marea, como tomaron por lema as XXXI Xornadas Técnicas Expomar, que onte concluíron en Burela . Pero non é inmortal. «O sector non o aguanta todo». E o certo é que está xa «nunha situación de risco de ruptura e de non volta atrás». Subscríbeno as 25 asociacións, organizacións, confrarías e entidades do sector pesqueiro extractivo que participaron no XXV Encontro Empresarial de Organizacións Pesqueiras, do que saíu unha decena de reivindicacións, entre elas a de que se dea preponderancia aos criterios socioeconómicos. Porque do mesmo xeito que para os stocks existe un rendemento máximo sostible, tamén hai un límite de resiliencia do sector pesqueiro ao que poñen siglas: LRSP. E debería observarse máis, porque «cada unidade pesqueira perdida é irrecuperable e desencadea efectos negativos multiplicadores noutros sectores económicos».
Como pedía antonte a patronal pesqueira, as organizacións reunidas en Burela tamén consideran oportuno reclamar un cambio na estrutura política da Comisión Europea e dar «un maior protagonismo e defensa á pesca, cambiando o rumbo das políticas actuais, para recoñecer como de interese prioritario superior aos sectores primarios da Pesca e Agricultura».
A substitución xeracional, en concreto a súa falta, é outra das inquietudes do sector. Afecta a todas as flotas, polo que é urxente «axilizar e flexibilizar as diferentes formacións, facilitar contratacións de tripulantes estranxeiros en todas as flotas, harmonizar titulacións e competencias, convalidar títulos dentro da UE e con outros países asinantes do convenio SCTW-F».
Competitividade
As asociacións do sector piden ás Administracións unha aposta clara para defender a viabilidade e mellorar a competitividade das empresas pesqueiras, «eliminando barreiras e os continuos obstáculos normativos e aplicando as medidas fiscais necesarias». Neste sentido, reivindican igualdade de condicións con outros países europeos no IRPF e ofrézanse, como en Francia , beneficios fiscais aos tripulantes. Cobrar canto antes as axudas do 2022 polo incremento de custos podería axudar, pero para saír da fochanca conviría «pór en marcha outras novas axudas pola escalada de prezos de combustible». Insisten en pedir o eliminación do IVE dos produtos pesqueiros e articular accións de comunicación en positivo, «coa participación de todo o sector e co apoio das Administracións para conseguir maior alcance e notoriedade e incentivar a promoción e consumo dos peixes e mariscos». Pola súa banda, o sector «comprométese a pór en marcha un grupo de traballo para definir unha estratexia común entre todos».
Revisión da política pesqueira
As 25 agrupacións coinciden en que hai que revisar a política pesqueira común (PCP). Sobre todo revisar se se cumpriu os obxectivos que se pretendían fai dez anos, porque a produción europea non aumentou e, con todo, a produción pesqueira de flotas de terceiros países, a pesar de ter unhas esixencias inferiores aos produtos europeos, sobre todo en termos sociais e ambientais, entra cada vez con maior facilidade no mercado europeo.
Reclaman, así mesmo, normas máis simples de aplicar e, sobre todo, de entender. O sector vese sometido a un exceso de normativa, que emana de distintas instancias, que moitas veces son «incompatibles entre si, ou de imposible e difícil cumprimento». A obrigación de desembarque é un exemplo, pero non o é menos o novo Regulamento de Control, que se é difícil de comprender non o vai a ser menos de aplicar.
As normas talvez fosen un pouco máis inteligibles e aplicables se as Administracións promovesen un maior diálogo e abrísense máis á participación do sector. Podería empezarse polo desenvolvemento normativo da Lei de Pesca Sostible e Investigación Pesqueira, que empeza agora, ou da futura Lei de Sancións e Control.
Para rematar, as entidades do sector pesqueiro esixen que, á hora de ordenar o espazo marítimo, aplíquese o principio de precaución e garántase a coexistencia dos diferentes usos, sen pór en risco a actividade pesqueira e os ecosistemas mariños.
As 25 entidades do sector extractivo que asinaron as conclusións e reivindicacións do Encontro son Armadores de Burela (ABSA), Asociación Nacional de Buques Bacaladeros (Agarba), a Asociación de Organizacións Pesqueiras Pesca España, a Cooperativade Armadores de Pesca do Porto de Vigo (Arvi), a Asociación de Armadores Pescagalicia-Arpega-Obarco, a Asociación de Armadores de Ribeira, a Asociación de Volanteros do Cantábrico Noroeste (Avocano), a Confederación Española da Pesca (Cepesca), Confraría de Pescadores San Xoán Bautista de Burela, a Organización Europea da Pesca (Europêche), a Asociación Europea da Pescade Fondo (EBFA), Federación Galega de Confrarías de Pescadores, Federación Nacional de Confrarías de Pescadores, Federación Provincial de Confrarías de Pescadores de Lugo, Fundación Rendemento Económico Mínimo Social e Sostible (Fremss), Lonxa da Coruña, Organización de Produtores Pesqueiros de Buques Conxeladores, Organización de Produtores Pesqueiros de Pesca Fresca de Vigo (OPPF-4), Organización de Produtores de Pesca de Marín (Opromar), Organización de Palangreiros Guardeses (Orpagu), Organización de Produtores de Pesca de Altura de Ondárroa (OPPAO), Organización de Produtores do Porto de Celeiro, Organización de Produtores Cooperativa do Mar Santo Eugenia de Ribeira, Organización de Produtores Nacional de Palangreiros de Altura e a Organización de Produtores Pesqueiros do Porto de Burela, (OPP 7).