Planas avanza que se van a fixar cotas para varios anos de entre 5 e 7 «stock» do Atlántico nororiental
SOMOS MAR
Os ministros de Pesca da UE reúnense en Luxemburgo para establecer as posibilidades de captura para o mar Báltico e do Norte
24 oct 2023 . Actualizado á 04:50 h.Aínda non toca fixar os totais admisibles de captura (TAC) e cotas para o Atlántico nororiental. Non está sequera nin a proposta da Comisión Europea sobre a mesa. No entanto, Luis Planas, o ministro español de Pesca, que este semestre de presidencia española leva a batuta dos consellos de ministros da materia, non puido conterse e avanzou onte en Luxemburgo que a suxestión para entre cinco e sete stock dese caladoiros incorporará cotas para varios anos, tal e como expuxeran o ano pasado España, Francia e Portugal. Pasar a fixar cotas plurianuais era, precisamente, unha das prioridades que se fixou o Goberno español en materia pesqueira, xunto coa descarbonización e o recoñecemento do papel estratéxico da pesca e a acuicultura na seguridade alimentaria, para o semestre de presidencia do Consello da UE.
Planas admitiu que é unha sorpresa a medias, pois xa a comunicación que a Comisión lanzou en xuño para dar orientacións sobre os próximos TAC e cotas plasmaba os progresos claros na situación biolóxica da maioría dos stock, condición que puña para fixar unhas posibilidades de pesca para máis dun ano.
O ministro non precisou para que especies se fixarían as cotas para máis dun ano, pero expuxo que se trata dun paso moi importante para conseguir o obxectivo de conseguir que a obxectivo, dixo Planas, é que as empresas pesqueiras poidan ter unha previsión que lles permita elaborar «un plan de negocio que supere a anualidade».
Cotas para o Báltico
As boas perspectivas para o Atlántico nororiental contrastan coas que xa son unha realidade para o Báltico e o mar do Norte, onde a Comisión puxo sobre a mesa importantes recortes para moitas especies pesqueiras, ningunhas, como o bacallau ou o arenque, vitais para as flotas que operan nese caladoiro. Planas, aínda admitindo a mala situación en que se atopan eses stock, máis «por cuestións ambientais que pola actividade pesqueira», centrarase en facer «que se respecte a política común de pesca», no sentido de que a decisión que se tome non sexa incompatible coa obrigación de desembarque e xere especies de estrangulamiento e que non se perda de vista que hai que conxugar o aspecto ambiental «co compoñente económico e o compoñente social».