A versión máis internacional do Castes trae a Vilagarcía viños de toda Europa

Maruxa Alfonso Laya
m. alfonso VILAGARCÍA / LA VOZ

AGRICULTURA

MONICA IRAGO

Máis dun centenar de adegas expuxeron as súas elaboracións na feira

24 nov 2025 . Actualizado á 09:29 h.

«Aquí pódense probar viños aos que é moi difícil acceder doutro xeito», explicaba onte ao mediodía unha da asistentes á feira do viño Castes, que se celebrou durante toda esta fin de semana en Vilagarcía. Porque o túnel do viño organizado na praza da Verdura viviu este ano a súa edición máis internacional. Desde Xeorxia, Arxentina, Chile, Alemaña ou Portugal chegaron algunhas das adegas que expuñan as súas elaboracións. Ao seu lado, firmas de toda Galicia e tamén do resto de España completaban unha oferta de cata difícil de emular. A feira serviu para pór o punto e final a un festival que, un ano máis, converteu a cidade nun lugar de paso obrigado para todos os amantes do viño.

Ao redor da unha da tarde, cando estaba prevista a apertura do túnel do viño, nas portas da praza da Verdura concentrábanse xa decenas de persoas. Copa en man viñan dispostas a catar algúns dos centenares de viños que había a exposición. Porque cada adega traía máis dunha mostra. Entre o público presente, catadores, adegueiros e amantes do viño. Entre os expositor, adegas de toda Europa, como as de Karsdten Peter ou Christopher Full, dúas pequenas firmas alemás que chegaron ao Castes da man do seu importador, Ferreiras Selección. «Traemos un pouco de todo, as anadas actuais e tamén algún ancestral ou un petnat», conta Carlos Ferreiras, que exercía de tradutor destes dous adegueiros. «Son pequenas adegas. De ningún destes viños a min só me dan 60 botellas para vender en España, porque fai 300 en total», engadiu. Outro importador, o de Tomás Fernández, mostraba elaboracións de Canarias e Francia. «Traemos brancos e tintos de Canarias, que son uns viños que cada vez se coñecen máis; brancos e tintos da Borgoña e un tinto de Bordeus, ademais de catro champaña», relataba Cristián Mínguez, importador.

MONICA IRAGO

Estas propostas internacionais compartían espazo con outras máis locais. Como as de Anónimas Viticultoras, que aproveitaron a feira para dar a coñecer unha das súas últimas elaboracións. «É un branco de Viura que facemos nA Rioxa. Chámase Eromena, que significa tolemia e trouxémolo para saber que parécelle á xente», explicaba María Falcón, unha das responsables deste proxecto. Tamén había representación doutras adegas de España, como a de Murgialdai, chegada desde Oñate, no País Vasco. Artiz e Maritere Galdos, os responsables desta firma, viñeran o ano pasado á feira de visita. E nesta ocasión decidiron participar coa súa txacoli tradicional, pero tamén con outras elaboracións en branco deste mesmo viño e cun tinto. «É un proxecto que busca recuperar a actividade vitícola que había na nosa zona», explicaba Artiz.

O túnel tamén foi o lugar perfecto para probar algúns dos viños que resultaron premiados no Castes deste ano. Alí estaban por exemplo, as elaboracións de Adegas Attis, que levou o premio ao mellor viño polo seu Sitta Dulce Nana, ou as de Nanclares e Prieto, cuxo Fogar do Castriño foi o mellor branco de anada.

Os Asturgalaicos triunfaron nun campionato de cata con 25 equipos participantes

 Pescudar a variedade de uva coa que se elaborou un viño, a rexión na que se produce, a anada ou a adega da que procede sen ler a etiqueta non adoita ser tarefa sinxela. Pero facelo nunha cata a cegas, onde todo o que poden usar os participantes son os sentidos da vista, o olfacto e o gusto, é aínda máis complicado. Por iso ten tanto mérito erixirse como vencedores no concurso de cata por equipos que todos os anos organízase con motivo do Castes. Nesta ocasión, 25 equipos competiron por ser os campións. Unha xesta que lograron os Asturgalaicos.

José Luis Aragunde, que pode presumir de ser campión do mundo nun certame similar, José Mera e Alejandro Montes formaban parte do equipo vencedor. Non o tiveron nada doado, recoñece Sito Dieste, organizador do Castes e encargado de seleccionar os viños que debían pescudar os catadores. «A fase previa xa non foi sinxela. Había un Chardonnay de Alemaña, un Orange Wine de Zárate, un Barbaresco do Piamonte e un Rioxa Clásico, entre outros», explica Dieste. Pero a final foi aínda máis complicada. Porque entre os viños que debían identificar estaba unha champaña de Jacques Selosse, un viño moi exclusivo que non é doado de atopar. Tamén, un godello do Ribeiro, un Viña Tondonia do 2012 ou o Goliardo Caíño de Forxas do Salnés, pero a colleita do 2010. Aínda así, «o nivel dos catadores foi moi alto», conclúe Dieste.