Sete investigadores deixan o CIAM de Abegondo e aluden á precariedade do centro para continuar o seu labor

Profesionais do Centro de Investigacións Agrarias de Mabegondo (CIAM) fixeron público este martes que o centro perdeu a sete investigadores, o que agrava a situación de deterioración xa denunciada hai meses. Cualifican este feito de «desbandada» e explican que seis deles son enxeñeiros agrónomos que optaron por concursos de traslados, ningúns con máis de 15 anos de traballo en liñas de investigación competitivas do CIAM.

Seis deles —María Bande, María Isabel García, Adrián Botana, Álvaro García, Roberto Besteiro e Santiago Crecente—, doutores enxeñeiros agrónomos e funcionarios da Xunta, asinan un comunicado conxunto no que explican as razóns do que o persoal denomina traslado «voluntariamente forzoso», que vinculan á situación do centro e á súa xestión administrativa.

«A grave falta de cobertura de prazas que sofre o CIAM desde hai anos arrastra moitas dificultades para exercer o labor investigador, na medida en que moitas liñas de investigación eran unipersoais, o cal dificulta enormemente o acceso a proxectos competitivos, onde normalmente se requiren grupos de investigación consolidados con varias persoas», apuntan, e aseguran que «as xefaturas de departamento están a desaparecer, sen explicación ningunha ao persoal do centro».

Afirman que esta situación non só afecta o persoal investigador, senón tamén ao persoal de laboratorio e, especialmente, ao persoal de campo. «Isto deu lugar a que, con moita frecuencia, os propios investigadores tivesen que abordar tarefas de campo para poder manter os proxectos en marcha, ou simplemente para que os animais tivesen os coidados básicos, pois o persoal de campo atopábase excedido polo traballo», apuntan.

Tachan de «preocupante» a presenza no centro de equipamentos de campo e laboratorio «totalmente obsoletas, o que dá unha sensación de abandono e aumenta o risco de accidentes laborais». Neste sentido, puntualizan que recentemente se produciu un accidente laboral grave cunha máquina que non se atopaba en condicións adecuadas. «Iso desembocou en que se precintase unha parte importante da maquinaria do centro que tampouco cumpría. Outro exemplo é a sala de muxido do CIAM, que data do ano 1994, quedando totalmente anticuada respecto de os sistemas modernos xa implantados nas explotacións do rural», apostilan.

Consideran, ademais, que a situación das leiras tamén é mellorable, xa que hai cortellos para o gando moi antigas, «que non cumpren coas medidas de benestar animal, e coa presenza de diversas deficiencias que parecen abocar, de non corrixirse a situación, ao peche das mesmas nun futuro próximo».

Así mesmo, denuncian «unha xestión autoritaria desde instancias da Axencia Galega dá Calidade Alimentaria (Agacal). Desapareceu a boa comunicación que sempre existiu no centro cos órganos superiores, obsérvase unha clara falta de empatía coas demandas dos investigadores e unha asignación dos recursos interesada e pouco clara», din.

Estes investigadores estiman que «se presenta un futuro totalmente incerto para a investigación agraria, que o estímulo para seguir no CIAM era moi baixo, e que a situación actual parece responder máis ben a un desmantelamento planificado do centro que a un obstáculo de tipo puntual».

Así mesmo, cuestionan que non se renovase a prórroga de xubilación dunha doutora veterinaria que a solicitou, a pesar de a falta de profesionais. «Ista negativa ademais non acontecera nunca nas solicitudes de continuidade de prórrogas de xubilación en anos anteriores no CIAM nin nos consta noutros centros da Xunta», precisan.

La Voz consultou á consellería de Medio Rural para coñecer a súa opinión respecto diso, pero ata o momento non recibiu resposta. 

---

---

---