A tumba de Francisco, outro punto de peregrinación en Roma

Gonzalo Sánchez ROMA / EFE

SOCIEDADE

Atlas / Reuters

Centos de persoas xa gardaban cola ao amencer ás portas de Santa María A Maior para ver a sepultura do papa

27 abr 2025 . Actualizado á 17:09 h.

Amence en Roma e xa centos de persoas gardan fila nun lateral da basílica de Santa María A Maior: no seu interior repousa desde a véspera o papa Francisco e a súa tumba, de pedra e tenuemente iluminada, é xa outra meta de peregrinación para fieis e curiosos na Cidade Eterna.

O sepulcro foi mostrado por primeira vez esta mañá e moitos acudiron a velo desde primeira hora, tanto que ao redor de 200 persoas facía fila para entrar xa unha hora antes de que a igrexa abrise as súas portas, puntualmente ás 07.00 horas.

«Quixen vir un pouco antes a visitar a tumba», recoñece a EFE Rocío, unha ecuatoriana residente en Roma que madrugou con tal de poder despedirse dun papa «revolucionario».

O pontífice arxentino foi despedido este sábado cun funeral solemne na Praza de San Pedro do Vaticano e, acto seguido, o seu féretro atravesou a Roma máis monumental ata chegar a Santa María A Maior, o lugar onde repousará para a eternidade.

Este antigísimo templo, un dos catro papais da cidade e cuxos orixes se remontan a un milenario milagre, foi o elixido por Francisco para construír a súa sepultura pois custodia unha Virxe da que era moi devoto, a Salus Populi Romani.

A sepultura áchase precisamente ao carón da capela que a alberga e consiste, tal e como pediu no seu testamento, nunha lápida sinxela de pedra de Liguria, a terra dos seus antepasados italianos, cunha única inscrición: «FRANCISCUS», en latín.

A tumba está no chan, dentro dun receptáculo aberto na nave esquerda da basílica, e na parede, iluminado cun feixe de luz tenue, á altura da vista, hai unha réplica da cruz pectoral que usaba Francisco, en prata e co Bo Pastor.

Nada máis. Non revela dato ningún sobre o defunto... pode de feito que o mundo do futuro remoto chegue a preguntarse quen foi «Franciscus» como ocorrería se hoxe se preguntase a calquera polos outros sete papas do pasado que xacen neste templo. A resposta está baixo terra, pois o féretro contén un pergamiño coa súa biografía protexido nun tubo metálico.

Este domingo ante o sepulcro atraeu a unha multitude de persoas, que desfilaban ante el esporeadas por dous xendarmes que impedían aglomeracións con ordes insistentes en varios idiomas.Isto porque entre os primeiros que visitaron a Francisco hai un pouco de todo: moitos relixiosos, monxas, peregrinos do Xubileu ou persoas gratas co seu ministerio, pero tamén de turistas que, ante a escena, non dubidan en activar a cámara do seu móbil.

O pai Gregorio, un cura estadounidense, non esconde certo pesar ao saír da basílica: «Pregúntome cantos rezan por el ou por si mesmos. Facer fotos está ben, pero tamén orar», rumia.

Neste primeiro día aberta, a tumba apareceu cunha rosa branca sobre a lápida, aínda que tamén se viron algunhas flores no chan depositadas a recado por algún visitante e devoto. Roma vive este ano asaltada por millóns de peregrinos chegados de todo o planeta debido a que Francisco convocou un Xubileu e moitos coincidiron con esta histórica defunción papal.

É o caso de William, un mozo brasileiro que preparara hai meses a súa viaxe a Roma para asistir á canonización do 'primeiro santo millenial', Carlo Acutis, programada para hoxe mesmo pero que tivo que posporse pola morte de Francisco. «Foi unha mestura de sentimentos, de misión cumprida pero tamén de pesar», confesa.

A italiana Tiziana tamén puxo o espertador para ser das primeiras en pasar polo sepulcro: «Sentín unha gran serenidade por el porque volveu á Casa do Pai. Fixo moito ben na Terra e creo que nos protexerá desde o ceo», augura.

Con todo, ante a sepultura si que hai algunhas persoas que rezan. Unhas de pé, outras en reclinatorios. Fóra da basílica, nun balcón que dá á praza, alguén colgou unha pancarta cunha mensaxe para o novo morador do templo: «Grazas Francisco», lese, en italiano.