Marisol Soengas: «Parecíame importante dicir que teño cancro, non por min, senón polos pacientes»
SOCIEDADE
A investigadora galega, referente mundial en melanoma, empezou a recibir tratamento para o seu tumor de mama
14 feb 2024 . Actualizado á 05:00 h.Atafegada e emocionada pola multitude de apoios recibidos despois de anunciar que ten un cancro de mama, Marisol Soengas (Agolada-Pontevedra, 1968) afronta a enfermidade con moita forza. «Estou xa en tratamento e con enerxía», confesa. Faio coa mesma vontade e determinación coa que afrontou toda a súa carreira profesional, que a levou a converterse nun referente mundial en investigación contra o melanoma. Pero na súa nova loita conta cun importante aliado: a ciencia. A mesma ciencia que contribuíu a desenvolver como xefa do grupo de melanoma no Centro Nacional de Investigacións Oncolóxicas (CNIO) e que impulsa como presidenta da Asociación Española de Investigación contra o Cancro (Aseica).
A palabra derrota non forma parte do seu dicionario vital. E se fracasou volveu a levantarse movida por un entusiasmo contaxioso que inspirou a todos os seus colaboradores. É o sorriso da loita contra o cancro e aférrase a ela, aínda que admite que cando recibiu o diagnóstico foi unha sorpresa.
«A verdade é que ocorreu todo moi rápido», admite Soengas, premio Fernández Latorre e membro da Real Academia Galega de Ciencias, que segue traballando no seu laboratorio no CNIO e xestionando proxectos da asociación Aseica.
Cando decidiu dar a coñecer a súa enfermidade fíxoo pensando nos pacientes, naquelas persoas que ocultan a súa enfermidade coma se fose un estigma cando non o é. Do mesmo xeito que fixo cos seus pupilos, tamén lle gustaría servir de inspiración para todos aqueles que loitan contra o cancro.
«Parecíame —confesa— que era importante dicir que teño un cancro. Non polo meu, senón polas moitas mulleres que o teñen e polos pacientes en xeral que non o contan porque teñen medo. Se cadra a perder o traballo ou, en xeral, ao que é a enfermidade». «E eu o que quero é pelexar por pacientes», asegura coa convicción que a acompaña.
Unha mensaxe similar expresouno na súa rede social cando escribiu para agradecer as mensaxes de ánimo recibidos. «Estou profundamente emocionada e con máis enerxía aínda para afrontar o tratamento. Por e para todas as persoas con cancro».
Os apoios chegaron tanto da comunidade investigadora, nacional e internacional, como das sociedades científicas e dos propios cidadáns particulares.
«Hai algunhas persoas que coñecemos na vida que son verdadeiramente unha forza da natureza. Marisol Soengas é unha delas. Sempre fuches unha inspiración para min e para moitos, agora aínda máis», escribiu Johanna Joyce, profesora da Universidade de Lausana (Suíza) e membro do Instituto Ludwig de Investigación Internacional contra o Cancro. «Admirable Marisol. Unha referencia para todos», destacou o cardiólogo José Ramón González Juanatey.
A solidariedade chegou tamén de persoas anónimas como Rafael López. «Somos moitos os que, aínda que non te coñezamos persoalmente, admirámoste polo teu labor de investigación contra o cancro». Ou como Nacho Louro: «A ciencia, a humanidade necesítate. Todo o meu recoñecemento e forza nestes difíciles momentos. Non estás soa».
Estas son só unha mínima parte das mostras de afecto recibidas, ás que tamén se sumou Aseica, a asociación que preside. «Con profundo respecto e admiración compartimos a mensaxe da nosa presidenta Marisol Soengas @msmelanoma Neste momento, queremos rodeala de cariño e apoio incondicional. Xuntos somos máis fortes».