Un seguro pagará máis dun millón de euros a unha nena polas graves secuelas neurolóxicas dunha infección hospitalaria
SOCIEDADE
A pequena naceu sen problemas nun hospital de Valencia, pero ás 42 horas contraeu unha sepsis que lle produciu cegueira, epilepsia e atraso no desenvolvemento
01 feb 2024 . Actualizado á 20:03 h.A Sección Sexta da Audiencia de Valencia condenou a unha aseguradora para indemnizar a unha nena con 1.076.330 euros, máis os intereses legais, polas graves secuelas neurolóxicas sufridas a raíz dunha infección hospitalaria contraída ao pouco de nacer nun hospital privado de Valencia en agosto do 2014.
Desta forma, a sala dá a razón á familia, representada polos avogados Javier Bruna e Carlos Sardinero, dos Servizos Xurídicos da Asociación O Defensor do Paciente, e estima parcialmente o recurso presentado pola nai fronte á decisión do Xulgado de Primeira Instancia número 27, que desestimou a demanda. Noutro procedemento que se desenvolveu na vía penal, absolveuse ao xinecólogo que atendeu o parto ao determinar que a súa actuación non foi constitutiva de delito.
A sentenza xa é firme, segundo informou a entidade nun comunicado. A nai, de 31 anos e na súa segunda xestación, ingresou no Hospital 9 de Outubro de Valencia, centro ao pertencente ao cadro de SegurCaixa Adeslas, aseguradora dos pais. Tras unha cesárea naceu a menor, ás 34+4 semanas, sen que se reflectise que tivo infección ao nacemento nin no período neonatal inmediato. Os cultivos iniciais foron negativos e non existían alteracións na analítica.
Foi tratada con antibióticos profilácticos e intubada tras o nacemento (ampicilina e gentamicina). Así mesmo, a exploración neurolóxica era normal, acorde á súa idade gestacional, e realizáronse dúas ecografías que non mostraron alteracións.
A súa evolución durante as primeiros 36 horas de vida foi moi boa pero, ás 42 horas de nacer, mentres estaba ingresada en Neonatoloxía, desenvolveu unha infección por un xerme de orixe hospitalaria (sepsis nosocomial) «moi agresivo», que produciu unha grave inestabilidade hemodinámica (shock) e alteracións da coagulación que produciron numerosos focos hemorráxicos cerebrais.
A orixe desta sepsis foi un xerme intrahospitalario que pode ser transmitido a través das mans e obxectos insuficientemente lavados e/ou desinfectados (Enterobacter cloacae complex). Como consecuencia da sepsis, producíronse graves lesións neurolóxicas con encefalomalacia, porencefalia (quistes no tecido cerebral), atraso no desenvolvemento, cegueira e epilepsia, polo que está recoñecida cunha grande invalidez.
A sentenza da Audiencia corrixe a decisión de Primeira Instancia ao considerar que a nena «naceu ben, non existía a infección no momento do nacemento, e que non podía existir un xerme previo, ou ao nacer que non daba signos, nin aparentes, nin nos cultivos, e repetiuse a analítica ás 36 horas, e tampouco aparecía. Eran análises seriadas por iso é polo que conclúa a que ata ese momento non aparecía infección hospitalaria».
Manobras de intubación posteriores
E que das análises e cultivos realizados descartan a existencia de infección «vertical», polo que, por tanto, en principio a nada estaba ben a infección foi posterior. En concreto apunta que existen moitos datos, e a constancia por datos obxectivos (cultivos negativos), que se tivo que producir nas manobras de canalización ou de entubación posterior.
Para a asociación, o «relevante» da sentenza é que lembra recente doutrina do Tribunal Supremo ao advertir que nestes supostos «invístese a carga da proba e é ao centro hospitalario ao que, en todo caso, correspóndelle xustificar a culpa exclusiva da vítima ou o evento imprevisible ou inevitable», á vez que advirte que cando se produce unha infección de orixe hospitalaria «estamos ante un risco que se pode previr e reducir, pois a experiencia demostra que a instauración e escrupulosa observancia de protocolos preventivos rebaixa considerablemente as infeccións desta etiología, o que cuestiona a súa inevitabilidade como criterio absoluto».
A resolución sostén que o feito da aseguradora pretenda excluír por completo a súa responsabilidade en aplicación das cláusulas limitadoras do risco, «resulta claramente abusivo e desproporcionado en canto exoneraría sempre e en calquera suposto á demandade ante calquera reclamación do tipo que fose por defectuosa atención ou por calquera suposto imaxinable, e sobre todo á posible esixencia de reclamación por responsabilidade propia, á marxe da existencia ou non dunha mala praxe ou do risco de infeccións intrahospitalarias que neste caso concretáronse.
Desde a Asociación O Defensor do Paciente destacan que estes feitos «pon en evidencia a necesidade de que non soamente existan protocolos de asepsia nos Hospitais, senón que ademais de que existan, que se cumpran rigorosamente, posto que, pola contra, prodúcense feitos como o presente, coas graves secuelas que orixinaron á menor de idade para toda a súa vida».