Xavier Sardà reúne á súa tropa en «Crónicas marcianas: o reencontro»

iker cortés COLPISA

SOCIEDADE

jj guILLEN | EFE

Os protagonistas reúnense despois de case dúas décadas este martes nun especial que emite Telecinco

12 dic 2023 . Actualizado ás 15:43 h.

«Eu son Yola Berrocal grazas a Crónicas marcianas. Se non existise o programa, eu non estaría aquí», di convencida en Crónicas ‘marcianas: o reencontro'. Posiblemente non haxa mellor carta de presentación para este documental de noventa minutos de duración que esta noite se emite en Telecinco , a partir das 22:50 horas. Producida por Producións Ertal, co beneplácito de Gestmusic -Toni Cruz, Joan Ramón Mainat e Josep María Mainat, produtores executivos do formato, tamén teñen o seu oco no documental-, produtora detrás do formato orixinal, a peza ten por obxectivo «revisitar o que foi Crónicas marcianas desde a emoción e o reencontro dos marcianos, co repaso aos momentos máis divertidos do programa», avanzaba este luns Yolanda Marcos, produtora executiva, na presentación do especial que tivo lugar nas instalacións de Mediaset .

Non é tarefa doado. Foron un total de 1.277 programas entre 1997 e o 2005, con 1,72 millóns de espectadores de media e un 30,6% de cota de pantalla para un programa tan divertido como transgresor e reivindicativo que, demasiado a miúdo, pasouse de freada, razón pola que moitos críticos de televisión catalogábano de telelixo.

«Eu sempre me preguntaba pero todo o programa é telelixo? Desde que empeza ata que acaba? Cos anos moitas persoas hanme dito: ‘Que inxusto fun criticándovos como vos critiquei'», resarcíase onte o seu presentador, Xavier Sardà, acompañado de boa parte dos marcianos, acerca dun espazo que tiña moito de coctelera e que o mesmo arrincaba cun faladoiro de corazón con colaboradores como Coto Matamoros ou Enrique do Pozo, que entrevistaba a Concha Velasco ou remataba co humor surrealista e intelixente de Juan Carlos Ortega. «Por moito que os enfrontamentos na mesa fosen duros, o humor sempre estaba presente, coa idea de que nada era demasiado importante», analizaba, ao seu lado, Carlos Latre, un dos grandes impulsores do revival.

Iso si, a posta en marcha deste especial non parece abrir a porta á continuidade dun formato que se estreou hai agora 25 anos e botou o peche fai 18. «Aquí o que facemos é o reencontro, en principio, unha única noite. Digo en principio porque se funciona poida que haxa outro único programa, pero eu volver a Crónicas a estas alturas, como vos podedes imaxinar, non», resolvía Sardà.

Será Latre, responsable dalgunhas das míticas imitacións do programa -a bruxa Lola, Pozí, a Pantoja de Porto Rico ou Bea, a bolseira-, o encargado de guiar ao presentador neste reencontro que ten lugar nos mesmos estudos no que se realizou o programa e no que tamén participan Paz Padilla, Fernando Ramos, Rocío Madrid, Rosario Pardo, Xavier Deltell, Mariano Mariano, Javier Cárdenas e Leonardo Dantés. Boris Izaguirre, en cambio, estará presente de forma telemática xa que «está a ultimar o seu novo libro».

«Despois de estar oito anos batallando naquel fragor poder volver aquí e ver que case todos nos levamos ben é moi satisfactorio», apuntaba Sardà, que tamén aproveitou a súa intervención para celebrar que «a violencia sexa cousa do pasado» e que os atentados terroristas xa non formen parte da cotidianidad. Foron, precisamente, estes momentos, e non os enfrontamentos que se sucedían diariamente na mesa, os que máis tenso lle puxeron. «Cando tes que suspender todo un programa porque asasinan a Ernest Lluch 45 minutos antes de empezar, ou cos atentados das Torres Xemelgas ou o 11-M... Sempre nos preguntabamos: que imos facer agora?», lembraba o xornalista, que naquela época cambiaba o ritmo do programa ao paso, con anotacións nunha tablet e toques por baixo da mesa aos seus colaboradores. «Eu dicíalle a todo o mundo: ‘Tes que gozar e tolear'. O único que tiña que estar máis ou menos controlando son eu».

Corroborábao, ao seu lado, Paz Padilla: «Sabe ver o talento e fai que che crezas. Cando che tocaba, el apartábase e dicía: ‘Este é o teu momento'. Eu esa xenerosidade non a volvín a ver». Asegura Padilla que foi ‘en Crónicas marcianas' onde creceu como artista e soubo que quería ser actriz. No espazo meteuse, por exemplo, na pel dunha profesora de inglés toleada coa chegada de Ricky Martin. «Dixéronnos que coñecía o programa, que podiamos facer o humor que quixésemos, pero que non o tocásemos», rememoraba Sardà. Padilla, polo seu posto, acabou coa cabeza do cantante debaixo da súa saia.

«Non eramos conscientes de que estabamos a facer historia»

«Mentres estabamos ao facer, non eramos conscientes do fenómeno televisivo que era e de que estabamos a facer historia... Fixemos audiencias que nunca se repetirán», afirmaba Latre, un dos responsables de que este especial teña sido posible e que deu as grazas a Atresmedia porque puxeron todas as facilidades -o propio Jorge Salvador, produtor executivo do formigueiro, sae no documental-. «Creo que Crónicas merecía este reencontro desde o cariño e o amor porque o formato segue vivo». Non en balde, o fío condutor do espazo é se sería posible retomar hoxe en día a produción de Crónicas marcianas. E de momento a conclusión parece ser que non. Jaime Guerra, director de Produción de Contidos de Mediaset España, presente na posta de longo, recoñecía este luns que «agora mesmo non nos expomos o regreso dun latexa night á emisora». «E para que todo isto?», preguntaba o sempre brillante e ácido Mariano Mariano.

Está claro que hai asuntos que, coa sensibilidade actual, serían difíciles de tratar, aínda que Sardà matizaba. «En realidade non son dos que senta nostalxia dunha época ostensiblemente mellor respecto da que estamos a vivir. Si que é verdade que como o programa era a esa hora tardía do reencontro co soño e os pesadelos, permitíase facer unha serie de cousas aínda que tampouco son tantas as que non se poderían facer agora». E puña como exemplo os estriptís. «Pero eu creo que o exercicio da liberdade depende dos profesionais. Son un señor de 65 anos e non leo xamais nada de ningunha rede social e con todo vexo que agora hai xente que fai programas e ve o que a xente escribe en redes e iso condiciónalles e é algo no que estou en total desacordo», afirmaba quen estivo a cargo dun programa que viviu dous fenómenos televisivos moi importantes: o primeiro Gran irmán e o primeiro Operación triunfo, tamén de Gestmusic. «O programa da 1 emitíase no estudo de ao lado e metiamos a triunfitos como Bisbal, Bustamante, Chenoa ou Rosa no noso estudio, co cabreo dos directivos de Telecinco e dos de RTVE », lembraba Sardà.

Fernando Ramos destacou a flexibilidade dun programa no que «podía pasar calquera cousa». Se Bustamante estaba acatarrado, a Sardà ocorríaselle que se podía traer unha cama de hospital ao estudio e así se facía. Por Crónicas marcianas, ademais, desfilaron invitados de tanto calibre como Cindy Crawford, David Copperfield, Enrique Iglesias , Tom Jones ou Diana Ross.

Pola súa banda, Mariano Mariano lembrou que este espazo contribuíu a «a normalización da xente con capacidades diferentes. Eu ía con bastóns, Galindo era pequeno, e aquilo era un choque. Fixemos real o que chaman agora a normalización porque prevalecía o talento de quen saía a escena. Saía Galindo e ao principio todos quedaban con que era pequeno, pero nada máis falar esquecíaseche e vías que era a reserva moral de Crónicas marcianas. Fomos transgresores tamén en iso». «E logo, todos os anormais que estabamos ao redor», dicía entre risos Rosario Pardo. Padilla tamén encomiou o seu lado máis pioneiro e único: «Todo o que hei ir facendo despois, xa se fixo en Crónicas».

O especial contará tamén coas intervencións doutros lembrados rostros e figuras emblemáticas do formato como Boris Izaguirre, Frank Blanco , Loles León, Ramoncín, Enrique do Pozo, Pilar Rahola, Marta López, Javier Nart, Susana Reche, Toni Clapés, Juan Carlos Ortega e Marbelys Zamora. Para rematar, renderá tamén homenaxe a figuras xa desaparecidas como o entrañable Señor Galindo (Martí Galindo), Rosa María Sardà, Carmen Hornillos e o produtor executivo e creador do formato Joan Ramón Mainat, entre outros.