Denegan o cambio de sexo a un sarxento do Exército do Aire que quería ser muller para ascender

O Rexistro Civil de Las Palmas de Gran Canaria denegou a solicitude dun home de cambiar de sexo e quedar rexistrado como muller. O auto denegatorio conta con data do 18 deste mes de setembro.

A autoridade xudicial a cargo do Rexistro Civil único da capital apreciou, neste caso, que a intención do solicitante non era acollerse aos supostos recolleitos na Lei Trans (Lei 4/2023 do 28 de febreiro para a igualdade efectiva das persoas trans e para a garantía dos dereitos das persoas LGTBI), senón beneficiarse das consecuencias de ser muller no que se refire á discriminación positiva; isto é, optar a un ascenso no seu ámbito laboral de xeito vantaxoso. 

O auto sinala que se trata dun sarxento do Exército do Aire que quería promocionar a subtenente por esta vía.

Aínda que, a clave desta decisión non está na Lei Trans propiamente dita, senón na directriz terceira da Instrución que a Dirección Xeral de Seguridade Xurídica e Fe Pública promulgou o pasado 26 de maio sobre a rectificación rexistral relativa ao sexo regulada na norma, na que se estableceu: «Dentro dos estritos termos da Lei 4/2023, do 28 de febreiro, o encargado velará porque non se produza fraude de lei ou abuso de dereito».

 De acordo con isto, a autoridade xudicial, tras citar ao interesado á comparecencia que esixe a lei para a ratificación da petición, chegou á conclusión de que, das súas manifestacións, «non é posible deducir con suficiente certeza que a finalidade perseguida na súa solicitude acomódese ao obxectivo perseguido pola Lei. Antes ao contrario, colíxese que vai dirixida á obtención das consecuencias xurídicas que, para promover a igualdade a través da discriminación positiva, esta e outras leis establecen para as mulleres ou para as persoas trans, sen que [no caso concreto] exista unha vontade real de expresión de xénero como muller», expón.

Abuso de dereito ou fraude de lei

O maxistrado a cargo do Rexistro explica no auto que, das dilixencias levadas a cabo, púidose constatar que non existía cambio físico no solicitante e que tampouco este pedía o cambio de nome, referindo que o seu tamén o era indistintamente de muller.

«Do mesmo xeito», detalla, «se auto-refire en masculino, non evidencia ningunha expresión de xénero no contexto das expectativas sociais nin na relación co modo de vestir nin no uso dun ou outro nome ou pronome, nin no comportamento, nin na voz nin na estética, descoñecendo a diferenza entre expresión de xénero e a identidade de xénero, expondo que sente muller, pero non quere que lle traten como tal ata que non se rectifique o seu sexo».

«Igualmente, indicou non coñecer ningún colectivo de apoio a persoas trans, así como non necesitar apoio psicolóxico de ninguén, e pola súa profesión de sarxento do aire, quere promocionar a subtenente», agrégase na resolución.

A este respecto, no auto lémbrase, entre outros preceptos, o artigo 11.2 da Lei orgánica do Poder Xudicial establece que os xulgados e tribunais «rexeitarán fundadamente as peticións, incidentes e excepcións que se formulen con manifesto abuso de dereito ou entrañen fraude de lei ou procesual».

Tamén, que non é ocioso lembrar que a principal reforma do ordenamento xurídico que incorpora a chamada Lei Trans é que non se esixe unha alteración de carácter físico, nin cirúrxica, nin o sometemento a un tratamento, nin ningún tipo de diagnóstico de disforia de xénero, recoñecendo así a posibilidade da persoa para adoptar decisións con eficacia xurídica sobre a súa identidade, a propia identidade como cualidade principal da persoa humana.

«Por conseguinte», salienta, «o uso da norma xurídica para a obtención dunha finalidade diferente á prevista na lei, ademais de resultar fraudulento e contrario ao ordenamento xurídico, incorpora un especial desprezo á dignidade da persoa que, para o caso das persoas transxénero, tardou moitísimo en recoñecerse como un dereito humano».

---

---

---