A intimidade do príncipe Enrique: droga, médiums e sexo aos 17 anos cunha muller maior

María Viñas Sanmartín
maría viñas REDACCOÓN / LA VOZ

SOCIEDADE

HANNAH MCKAY

O duque de Sussex confésase nunhas polémicas memorias escritas por Moehringer. A pesar de que oficialmente non saen á venda ata o martes 10 de xaneiro, algúns exemplares despacháronse por erro a tarde de Reis en librerías españolas

07 ene 2023 . Actualizado á 11:19 h.

A bomba de reloxería estaba programada para o vindeiro martes, 10 de xaneiro, data prevista para o lanzamento mundial as memorias do príncipe Enrique de Inglaterra. Pero casualmente a véspera de Reis o lambón volume, redactado polo premio Pulitzer J. R. Moehringer —que xa no 2014 fíxose cargo da descrición do tenista André Agassi—, acabou por erro na mesa de novidades dun puñado de librerías españolas. Os afortunados que lograron facerse cos limitados exemplares despachados antes de que a editorial Penguin Random House activase o seu plan de crise para frear o escape non dubidaron nin un segundo á hora de poñerse a destripar a autobiografía do repudiado pola Coroa, que debe estar de uñas coas súas confesións, e enseguida os seus fragmentos chegaron ás redaccións dos tabloides británicos. Onte, ben despiezadas, déronlles os bos días aos ingleses con especiais de ata 17 páxinas.

Na sombra, que se divide en tres partes, non escatima en detalles. Concibido como unha fonda confesión que avanza desde o trauma ata a «curación» —«franca, directa e sen concesións», anota Plaza y Janés, selo que o edita en España—, vai un paso máis aló do documental no que a cambio de cen millóns de dólares os duques de Sussex abríronse en canle para tratar de limpar a súa imaxe. Spoiler: non o conseguiron. Se a intención do libro era subir a súa nota de popularidade, non foi boa idea á vista dos fragmentos filtrados polo Daily Mail e The Guardian.

A morte de lady dei

«O meu pai non me abrazou». A morte de Diana de Gales marcou un antes e un despois na vida do príncipe Enrique, que ata o de agora nunca falara abertamente do tráxico accidente que acabou coa súa vida. Conta como aquel agosto de 1997 o príncipe Carlos sentou na súa cama e explicoulle o que sucedera. Confesa que ata os 20 anos creu que a súa nai finxira o sucedido para escapar da presión mediática. «O meu pai non me abrazou. Non se lle daba moi ben expresar as súas emocións en circunstancias normais. É certo que posou a man sobre o meu xeonllo e díxome: ‘Todo irá ben'». Ata o funeral, Enrique non foi capaz de soltar nin unha bágoa.

Contacto co máis aló

Para falar coa súa nai. No tramo final do libro, de 557 páxinas, Enrique relata un encontro cunha médium, á que acudiu para tratar de contactar con Lady Di. Aínda que apenas entra en pormenores, conta que lle dixo que a súa nai estaba alí, «presente», e que nese momento sentiu unha forte calor na caluga e notou como se lle humedecían os ollos. A muller trasladoulle tamén que Diana sabía que el «estaba a buscar claridade e respostas», que acabarían chegando co tempo.

Perda da virxindade

«Tratoume como a un mozo semental». De «humillante» cualifica o duque de Sussex a súa primeira experiencia sexual nas súas memorias. Sucedeu cando tiña 17 anos recentemente cumpridos, nun campo situado tras un pub inglés «moi concorrido». Foi cunha muller maior, conta, tras un rápido rebuldo. Sen revelar datos sobre a identidade da devandita, si detalla que lle gustaban os cabalos. «Tratoume como a un mozo semental; deume uns azoutes e botoume».

25 talibán asasinados

«Non os vin como persoas, eran pezas de xadrez». O capítulo referente á súa época en Afganistán —«Cando me atopei mergullado na calor e a confusión do combate, non pensei neses 25 [talibán] como persoas. Eran pezas de xadrez quitadas do taboleiro»— foi ata o de agora a confesión que máis ampolas levantou. Os veteranos de guerra acusaron a Enrique de romper a «regra non escrita» entre militares de non presumir das baixas causadas e altos cargos talibán lamentaron a alusión ás mortes de «seres humanos que tiñan familias que esperaban a súa volta».

cocaína desde os 17 anos

Cannabis e cogomelos. O fillo pequeno de Carlos de Inglaterra fala ademais aquí abertamente dos seus coqueteos coas drogas. Conta que tras probar os fungos alucinógenos rematou conversando con mobles, que adoitaba fumar porros e que probou a cocaína aos 17: «Non era moi divertido, non me facía sentir feliz, pero facíame sentir diferente».