Unha parte dos 544 millóns que a lotería de Nadal deixou o ano pasado en Vilalba foron para pisos, reformas, coches, tractores e ata algún cortacésped
10 dic 2018 . Actualizado ás 12:10 h.Pisos, tractores, coches e ata un cortacésped. Os agraciados con algún décimo do 71198, que o ano pasado deixou en Vilalba bastante máis de 500 millóns de euros por ser o número do gordo do sorteo da lotería de Nadal, foron puíndo o diñeiro en darse algún capricho nalgúns casos e en investir ou afrontar necesidades noutros.
San Xoán de Alba, a parroquia vilalbesa onde está o bar Cascudo, que repartiu 550 décimos do primeiro premio, é a zona cero do gordo. «Non houbo unha euforia colectiva á hora de derrochar como moitos se poden pensar. Nin moito menos. A xente foi cubrindo necesidades. A maioría dedicouse a mellorar as casas, a facer reformas... Logo algún dos novos tamén compraron coche ou fixeron algunha viaxe», contou unha veciña. É curioso: na parroquia houbo choiva de euros hai agora un ano, pero ninguén recoñece ter sido premiado. Todos, ou case, miran para outro lado.
David Eimil, que vendeu moitos décimos do gordo no bar Cascudo, foi un dos premiados. Di que ten que seguir traballando e que non lle cambiou a vida. Asegura que segue tendo o mesmo coche, o Kia de sempre. Varias semanas despois do premio foron vendidos moitos automóbiles e algún tractor. Houbo quen cumpriu o desexo de ter un bo cortacésped. «Tamén houbo algúns novos que foron a Cuba e tamén a Punta Cana. Algún matrimonio marchou unha semana a Canarias», dixo unha clienta que pasou pola administración de loterías de Vilalba para comprar varios décimos.
Máis licenzas
En Vilalba, os comentarios apuntan a que se venderon moitos pisos, pero ninguén é capaz de concretar. Nin tan sequera o alcalde, Agustín Baamonde. O rexedor só sabe que houbo un aumento na petición de licenzas para obras menores, pero advirte que non foi algo esaxerado. Sostén que o diñeiro non quedou só en Vilalba, senón que se foi tamén a zonas próximas como, por exemplo, Cospeito ou As Pontes.
As compras inmobiliarias quedarán reflectidas nos ingresos de IBI , pero no Concello non poderán determinar (se é que alguén opta por facer un estudo) o aumento das compras ata o exercicio do ano que vén. O alcalde notou que se abriron algúns establecementos, pero, asegura, houbo peches e esa dinámica forma parte do cotián.
Álvaro Fraga, presidente da Asociación de Empresarios de Vilalba, cre, en cambio, que este non foi o ano de encher a caixa nos establecementos. «Se se me apura un pouco, ata diría que non houbo subida de vendas. Sen dúbida non foi espectacular. Creemos que os consumidores están escaldados coa crise e prefiren aguantar co diñeiro, ou unha boa parte, nos bancos antes de empezar a efectuar gastos», precisou este empresario vilalbés que representa ao comercio local.
As opinións contidas do alcalde e o presidente dos empresarios, contrastan con outros que aseguran que algún concesionario de coches vendeu ata dez unidades nunha soa semana. «Fíxate na rúa nas matrículas que teñen a letra K, que é a que coincide coas datas do gordo e verás cantos hai», explicou un cliente na administración de lotería.
Décimos escondidos
A chegada do gordo a Vilalba xerou algunha situación curiosa. En San Xoán de Alba din que algúns durmiron cos décimos premiados debaixo da almofada por temor a que lles desaparecesen e o gozo dunhas horas antes acabase afogado nun pozo. Entre tanta celebración, regada con champaña, cervexa e tinto, esqueceron de ir ao banco para facer o depósito. Ao día seguinte era sábado e as oficinas bancarias estaban pechadas. Claro que algún agudo comercial se interesou por coñecer a identidade dos premiados da zona de Alba e levou para a súa entidade unha boa parte, «a »,índa que agora non dan nadacomo apunta unha veciña.
«A xente pediu marisco de todo tipo»
Uns minutos ou unhas horas despois de saberse que tocara o gordo de Nadal, en Vilalba correu a champaña. Foi un aperitivo do que viría despois, xa que a celebración de comidas constituíu unha das máis evidentes xeitos de festexar a chegada dese diñeiro. Como dono dun coñecido restaurante de Vilalba, escenario de moitos banquetes ao longo do ano, Manuel Montero non dubida en recoñecer que o premio se notou no encargo de comidas.
«O premio foi moi repartido», di o restaurador, que asegura que a xente foi establecendo prioridades no gasto, aínda que sen esquecer algún capricho. Ao elixir o menú, os comensais non só decidiron segundo os seus impulsos. «Neste caso -afirma- a xente déixase aconsellar polo dono do restaurante. Aconsellamos como nun banquete, como facemos con todo o mundo». O negocio ten 25 anos de traxectoria, polo que hai unha sobrada experiencia para orientar.
Os menús escollidos polos agraciados para celebrar o gordo do ano pasado tiveron ingredientes variados. «Pediron de todo: lagostinos, lumbrigante, ameixas, vieiras... Tamén peixe», detalla Montero. Non faltaron as carnes, nin tampouco as explicacións do dono do restaurante para xustificar esa abundancia de marisco: «Estamos a 50 quilómetros do mar, estamos case na costa. Celebramos comidas con cocido, con marisco... Hai de todo», subliña.
Aínda que o sorteo ten lugar na véspera de Nadal, os banquetes organizados para festexar o premio tiveron datas moi variadas. «De febreiro a outubro, celebramos moitas comidas familiares», desvela o restaurador. Lembra que parte dos agraciados eran persoas que viven fóra e que aproveitaron o verán e as vacacións para a celebración.
«Que non falte de nada»
Unha máxima estaba presente nos encargos: «A xente dicía ‘que non falte de nada'», lembra Montero, o que incluía non só mariscos, peixes ou carnes senón tamén viños. Das súas palabras, ademais, dedúcese que a sorte non quita o apetito. «A xente, se fai unha festa, quere ter unha boa comida», di.
