Os creadores de «A que se aveciña» rexeitan o regreso do actor Eduardo García: «Despois de chamarnos cocainómanos, igual está feo»
PRATA Ou CHUMBO
Laura e Alberto Caballero, que gravan xa a décimo séptima tempada, vetan ao actor que encarnou a Fran tras as súas críticas á contorna de traballo
13 jun 2025 . Actualizado á 17:26 h.Eduardo García, que se fixo famoso como o neno tanto de Aquí non hai quen viva —onde era Josemi— e dA que se aveciña —era Fran—, quere regresar á interpretación. Dicíao nunha recente entrevista a TardeAR na que explicou como, durante anos, a súa vida torceuse. Agora móstrase disposto a regresar a unha futura tempada dA que se aveciña. Pero os creadores da serie, os irmáns Laura e Alberto Caballero, pecháronlle a porta nos morros, e pasaron chave desde dentro. «Despois de chamarnos cocainómanos, igual está feo, non?», contestou Alberto ante preguntas dun reporteiro.
Mentres a súa irmá miraba con expectación, Cabaleiro intentaba ser todo o cordial posible, aínda que sen deixar de ocultar o seu enfado co mozo actor. «Que lle vaia moi ben no seu regreso á interpretación e que teña moita sorte co seu reencontro co audiovisual», desexoulle, pero advertindo que os seus camiños non se ían a cruzar xamais. «Connosco, sen dúbida, con todo o cariño do mundo, non vai suceder», resolveron os produtores e guionistas, que xa se atopan gravando a décimo séptima tempada, se ben aínda non emitir nin a 15.ª nin a 16.ª.
Para atopar a orixe desta ferida que se reabriu co desexo de Edu García de volver á que se aveciña hai que remontarse a anos atrás. Como primeira parada nesta inimizade está a súa carreira como rapeiro, baixo o nome artístico de Dudu, que iniciou no 2013, tan pronto abandonou a súa carreira como actor.
Tres anos despois do arranque da súa nova faceta artística, lanzou o seu tema máis polémico, Parador de Valdesquí, no que, de xeito moi explícito, referíase á situación que tivo que vivir como neno actor. Nela, arremetía sen andrómenas contra os responsables das populares series de ficción, especialmente, cara a Alberto Caballero, ao que tachaba de explotador. «A auténtica mafia son eles, rapaz, ladróns de infancia, grupos secretos [...] xornadas de 24 horas aínda sendo menor de idade e non me destes as grazas, e de horas extras mellor nin falar», recitaba no seu tema, «outro che denunciaría, toda a pasta sacaríache». Aínda que non alude explicitamente a el, menciona o apelido do guionista e produtor cando di: «Sempre fun un cabaleiro».
O tema das drogas e as malas prácticas aparece ao comezo do rap. «Atopa cen mil, declaran a metade / Atopan dez quilos, cinco chegarán / Preguntan por aí onde está o demais / En menos dun mes na rúa estará / Polo mesmo selo o dobre pagarás», din ningúns dos seus primeiros versos, que nunca explicitan o consumo de ningunha droga.
A letra da canción, atando cabos, coincide con declaracións posteriores do entón rapeiro no pódcast Club 113, cos youtubers Goorgo, Nil Ojeda e Werlyb. Alí asegurou que, aínda que lembraba o seu paso pola televisión «con mazo cariño», tamén había sombras moi escuras, especialmente para un neno de 12 anos, a idade que tiña cando empezou.
«Algunhas cousas foron un tanto prematuras», declarou, «eu tiña 12 anos e tampouco é que a un neno haxa que porlle unha venda nos ollos, pero é idade de facer cousas de neno de 12 anos». Segundo el, non foi así. «Hai cousas que quizais non debería ver».
Por sorte, tiña a guía do seu pai ao chegar a casa, que, ante os relatos que el contaba do set de rodaxe, era capaz de aconsellarlle cales eran os camiños para seguir e cales a evitar.
Con todo, non foi suficiente para que a súa vida se descarriara, como contou recentemente en TardeAR. «Tiven un tempo que me torcín bastante, para que imos enganar... A ver, tampouco fun malo, pero que fun moi golfete, pois si, recoñézoo. Ese acto tamén ás veces de rebeldía, e as cousas non se arranxan así, non se arranxan facendo o gamba por aí», confesou.
«Eu sempre tiven ganas de vivir esa infancia que non vivín. Como foi tan prematuro e repentino, hai certas cousas que os rapaces de 12 anos facían como todos, e que eu me vin coartado para facelas. Eu vía a outros nenos que tiñan outras liberdades e estrañaba un pouco iso», lamentou o actor.