Catro Illas: o soño que xurdiu nun paseo pola praia e uniu a catro mulleres de dúas xeracións nun proxecto común en Compostela
SANTIAGO CIUDAD
Dúas irmás e as súas fillas están detrás desta tenda de moda que ofrece desde o verán pasado os seus propios deseños na rúa República do Salvador
07 may 2025 . Actualizado á 05:00 h.Marilí e Susana Blanco sempre lembrarán a Semana Santa do 2024 con especial cariño, porque nela comezouse a xestar un soño compartido coas súas fillas, María Lete e Lola Chaparro, que ningunha cría que puidese chegar a facerse realidade tan rápido e con tan boa acollida. «Estabamos a pasear pola praia e empezamos a soñar no alto», lembran. Xurdiu así a idea de montar unha tenda de moda coa súa propia marca e deseños. «Eu estudei Dereito e estaba a facer un máster en Madrid de Xestión de Empresas de Moda. A miña tía Susana, que ten 25 anos de experiencia no sector, estaba nun momento de impás laboral, vendo que opcións tiña. Apetecíalle emprender, pero non soa. E a miña nai, que levaba máis de 20 anos como funcionaria en Santiago, quería tamén un cambio», relata María, de 24 anos, que onda a súa prima de 14 anos representa á segunda xeración de mulleres nun negocio familiar bautizado como Catro Illas.
Aínda que todas elas son de orixe coruñesa, decidiron que a capital galega era a mellor opción para compatibilizar este proxecto coas súas responsabilidades laborais e acordaron que, se atopaban un bo local, lanzábanse á piscina. «Cando regresei a Madrid para acabar o máster empezaron a mandarme fotos de locais e deime conta do en serio que ían», comenta a veinteañera. «A principios de xuño atopamos o local perfecto na rúa República do Salvador. Foi un flechazo, as condicións eran xeniais e encaixábanos ao cento por cento. Ese verán María e eu encerrámonos para pensar un nome, crear un logo, buscar provedores, facer as etiquetas e o packaging... e todas as estrelas aliñáronse, incluso para facer a reforma do local en pleno agosto», contan. O 7 de setembro xa estaban a atender ao público e tanta ilusión facíalles abrir que nin tiñan o primeiro día un computador para cobrar nin chegaron a organizar unha grande inauguración.
«A acollida foi fenomenal, sen facer nada de publicidade. Sorprendeunos moito que o boca a boca en Santiago funcionase tan ben. Viñan e dicíannos que lle falara de nós a súa irmá, a súa prima, a súa sobriña... Aínda que o noso plan era dirixirnos a un público bastante mozo cun estilo urbano e californiano, que non surfista, vimos ao abrir que tiñamos un rango moito máis amplo e a nosa roupa gustaba tanto ás mozas de 20 anos como a mulleres de cincuenta e tantos», engade Susana, quen explica —que máis aló do acerto empresarial— Catro Illas serviu para unilas ás catro moito máis «e estanos enriquecendo moitísimo a nivel persoal».
As pezas de punto e os suadoiros son xa as estrelas dunha marca que aspira a seguir crecendo coa súa tenda en liña, coa ampliación da súa colección unisex e masculina, incluso conquistando novas cidades, seguindo a brisa que acariña os soños e saíndo á boia cos aforros de dúas irmás dispostas a embarcarse en novas aventuras pasados os 50 anos. Non son as únicas que se arriscaron. María tamén renunciou a un contrato tras acabar as súas prácticas nEl Corte Inglés e saíronlle entrevistas en empresas como Bimba e Lola, entre outras, pero «non quería perderme isto», asegura ela. Lembra Susana, quen é ademais a súa madriña, que «cando ela era pequena eu traballaba en Inditex e ao preguntarlle que quería ser de maior dixo: "Vou traballar coa miña tía"». Tería por aquel entón uns 6 anos, era a maior dos curmáns, da segunda xeración nada de sete irmáns, e aínda que estudou Dereito e seguiu o seu propio camiño, acabou cumprindo aquela profecía infantil.
«Traballar xuntas foi todo un descubrimento», engaden as fundadoras de Catro Illas, á vez que explican que as adultas achegan a experiencia (unha na parte de contabilidade e administrativa; e a outra, coa súa extensa traxectoria no sector da moda) mentres que os máis mozos imprimen un punto de frescura e inspiración. Incluso Lola, «a mini illa», estando en terceiro de ESO tamén achega a súa visión sobre o que pode funcionar mellor en redes sociais. «Estamos a agardar a que creza para implicala máis, pero en xeral enriquecémonos as unhas ás outras á hora de deseñar, de comprar e de mostrarnos de cara ao público, chegando a un rango de idade moito máis amplo», sosteñen. E, aínda que agardaban ter un maior calado entre turistas, resultou que a súa clientela é eminentemente local e galega. Aínda non se cumpriu o seu primeiro aniversario e xa pensan en novas metas. O límite, como elas xa puideron comprobar, está no alto que soñes.