Unha santiaguesa, no espectáculo do distinguido Bal d'X do Palacio Garnier

Patricia Calveiro Iglesias
Patricia Calveiro SANTIAGO / LA VOZ

SANTIAGO

Armesto (en el centro de la foto) visitó la semana pasada a su exprofesora de ballet, Gail Brevitt (con camiseta naranja), y posó con las alumnas que siguen sus pasos en el jardín exterior de Dancenter Gala. La universitaria no se ha desvinculado del todo del baile en París y, además de ensayar con la cuadrilla, sigue yendo allí a alguna clase de claqué.
Armesto (no centro da foto) visitou a semana pasada á súa exprofesora de ballet, Gail Brevitt (con camiseta laranxa), e posou coas alumnas que seguen os seus pasos no xardín exterior de Dancenter Gala. A universitaria non se desvinculou do todo do baile en París e, ademais de ensaiar coa cuadrilla, segue indo alí a algunha clase de claqué. Sandra Alonso

Irene Armesto, estudante da Escola Politécnica de París, formará parte do baile tradicional desta velada benéfica

23 abr 2024 . Actualizado á 05:00 h.

Como acabou unha santiaguesa no Bal d'X do Palacio Garnier de París? A resposta tena Irene Armesto, unha estudante brillante que leva bailando desde que tiña 6 anos e comezou este ano os seus estudos na Escola Politécnica da capital francesa (coñecida popularmente como «X»). Dentro dun mes, o 24 de maio, vestirase cun traxe de época para participar nun espectáculo que forma parte da velada benéfica que cada ano organiza a asociación de antigos alumnos da universidade parisiense para o seu fondo social, co que «logo becan a novos estudantes para que poidan formarse aquí», indica o mozo de 18 anos.

Irene comezou en setembro o dobre grao de Física e Matemáticas na Politécnica, e en xaneiro xa estaba embarcada nos ensaios para esta aventura. Trátase, explica, de «un baile de salón tradicional coñecido como a cuadrilla de lanceros, no que participamos algúns alumnos da miña universidade. Dividímonos en catro grupos, con catro parellas cada un, polo que bailamos á vez 32, pero haberá uns 40 estudantes en total. A maior parte son franceses, aínda que tamén estamos ningúns outros de distintas nacionalidades». Esta coreografía especial ten lugar na entrada do Palacio, aos pés da súa grande escaleira, durante un dos intervalos da gala, que arrinca coa actuación do ballet da Ópera Nacional de París e inclúe unha cea. A esta distinguida cita non só acoden politécnicos de todas as xeracións senón tamén dignatarios franceses e estranxeiros, altos funcionarios e dirixentes do ámbito político e empresarial, entre outras figuras do mundo da ciencia e a cultura. 

«Nas cuadrillas eles van vestidos con uniformes tradicionais da escola militar e nós con vestidos vermellos, que é a cor oficial na escola», sinala a compostelá, quen non dubidou en presentarse ás audicións para formar parte deste espectáculo estudantil. «Teño formación en claqué e en ballet. Estiven 11 anos na academia de danza que ten Gail Brevitt en Santiago, Dancenter Gala... e supoño que me elixiron porque viron que tiña unha boa base. A miña formación axudoume a coller a coreografía, aínda que é un estilo totalmente diferente ao que bailara ata o de agora. Non estaba moi acostumada aos bailes en parella e pareceume moi interesante aprender unha danza do século XVIII e ver como utilizaban entón o baile para socializar, con reverencias e outros movementos cun significado. É algo moi chulo e a experiencia está a ser moi enriquecedora», conta a universitaria, quen ten un ensaio dunha hora e media cada semana para preparar a súa intervención no Bal d'X que retomarán agora —tras gozar dunhas pequenas vacacións a semana pasada—.

Irene aproveitou estes días de descanso para regresar a Compostela: «O que máis boto de menos de aquí é a miña familia, por suposto, e agradezo moito volver falar a miña lingua materna cada vez que veño, porque non falo un francés moi fluído e iso esíxeme alí un esforzo mental. En xeral, a adaptación está a ser boa. A cidade de París é moi bonita e en loa universidade fixen bos amigos».