
A nova normativa da UE obriga aos fabricantes para incluír toda a información sobre a vida útil dos dispositivos: a súa carga, a resistencia a caídas, ao po ou á auga, así como a facilidade de reparación
03 sep 2025 . Actualizado á 14:03 h.A batería dos smartphones adoita ser a que marca a vida útil dos mesmos, a condición de que non haxa algún golpe desafortunado que obrigue ao seu cambio ou reparación antes de tempo. Pero é bastante habitual que cada vez pase menos tempo antes de que se esgoten as pilas do teléfono, coa consecuente desesperación do seu propietario; e é que seis de cada dez españois experimentan inquedanza se a batería da súa móbil baixa demasiado cando están fóra de casa, e o medo para quedarse sen carga é unha inquedanza global que afecta ao 38% dos usuarios, segundo unha enquisa realizada por Talker Research.
Desde o pasado 20 de xuño, todos estes usuarios dependentes da tecnoloxía poden certificar a vida útil dos dispositivos que vaian comprar dentro da Unión Europea grazas ao novo Regulamento de Deseño Ecolóxico e Etiquetaxe Enerxética que busca prolongar a vida útil dos produtos, incentiva a fabricación de dispositivos máis duradeiros e reparables, e ofrece máis información ao consumidor. Porque nas novas etiquetas ofrecen información detallada sobre cuestións como a eficiencia enerxética do dispositivo, a duración da súa batería, a súa resistencia a caídas e fronte á auga e ao po, así como a facilidade de reparación.
O primeiro que se ve nestas novas etiquetas é a marca do dispositivo, o modelo e un QR que enlaza coa páxina de información do produto. Xusto debaixo mostrarase a clasificación enerxética do mesmo, que indica a eficiencia enerxética do devandito dispositivo cun rango que vai desde a A ata a G, en función do nivel de consumo do dispositivo, algo que dependerá de aspectos como o procesador, o tipo de pantalla ou a xestión do ciclo de carga.
Outro dos aspectos que detalla a etiqueta é a duración da batería: cantas horas e minutos pode funcionar o dispositivo antes de necesitar unha recarga de batería. No entanto, hai que ter en conta as condicións homoxéneas de uso, por exemplo, cun mesmo brillo de pantalla, rede ou volume. A vida da batería é outro factor que inclúe a etiqueta. En concreto, mostra a cantidade de veces que a batería pode cargarse e descargarse, isto é, o ciclo de carga, antes de empezar a perder capacidade de carga. Con iso, os usuarios poden coñecer a lonxevidade que o fabricante estima da batería do seu dispositivo, que ha de manter un 80% da súa capacidade inicial pasados os 800 ciclos de carga.
Moitos usuarios optan con levar sempre consigo unha batería portátil, aínda que existen outros métodos para previr e evitar quedarse sen batería; case todos son coñecidos, pero na lista cóanse ningúns que, segundo o operador de fibra e móbil español Finetwork, non deixan de ser mitos. Por exemplo, baixar o brillo da pantalla ou usar o modo escuro axudan a aforrar batería pois a luz é un dos maiores consumidores de enerxía do móbil e as pantallas OLED consomen menos enerxía con cores escuras. Con todo, pechar todas as aplicacións en segundo plano non consome máis batería senón que, unha vez pechadas, o dispositivo usa máis para abrilas de novo. Desactivar a wifi cando non o usas tampouco axuda a aumentar a vida da batería porque buscar redes móbiles consome máis que deixar o wifi aceso. Ademais, un dos principais mitos que hai ao redor da carga dun smartphone é o de que deixalo cargando toda a noite dana a súa batería: os dispositivos modernos deteñen a carga cando acadan o 100%.
45 caídas sen funda nin protector
Xa na parte baixa da etiqueta, puntúanse cuestións relacionados coa resistencia e e capacidade de reparación. É o caso da resistencia do dispositivo ás caídas, que fai referencia á robustez e durabilidade dos smartphones cun índice que vai desde a A (a máxima resistencia) ata a E (a resistencia máis baixa). Segundo explica a compaña tecnolóxica española SPC, a normativa establece que para obter o mínimo rango de resistencia, o dispositivo debe superar ata 45 caídas sen funda nin protector de pantalla e continuar co seu funcionamento habitual.
Tamén se especifica o índice de reparabilidad, é dicir, as facilidades que ofrece o fabricante e o deseño do dispositivo para permitir arranxar compoñentes ou a substitución de pezas. Esta é precisamente unha das principais innovacións do sistema de etiquetaxe para estes dispositivos, xa que busca «fomentar a economía circular e maximizar a vida útil» dos dispositivos, ao promover o arranxo e reacondicionamiento fronte á compra de novos terminais. Calcúlase tendo en conta cuestiones como a facilidade de desmonte, a substitución de pezas e o acceso á información técnica necesaria para levar a cabo as reparacións. Do mesmo xeito que outros puntos da etiqueta, este índice vén marcado por un sistema de letras, que vai da Á a E (máximo e mínimo grao de reparabilidad respectivamente); canto máis sinxelo sexa reparalo máis se achegará á primeira letra do abecedario.
A resistencia ao po e á auga tamén vén especificada na etiqueta europea, e fai referencia á certificación Ingress Protection (IP). Neste caso, trátase dun sistema composto por dous números, e a primeira cifra determina a resistencia fronte ao po, sendo seis a protección máxima, e a segunda cifra a resistencia fronte á auga, co nove como a máxima resistencia.
Tendo isto en conta, os smartphones que se vendan na Unión Europea deberán asegurar un mínimo de resistencia IP44, o que equivale a resistencia fronte salpicaduras de auga desde calquera dirección e partículas sólidas de máis de 1 mm. Pola súa banda, aos comprimidos esíxeselles un mínimo de resistencia IP40.
Finalmente, a etiqueta finaliza co número de regulación do produto, que non é outra cousa que o código co que o produto está inscrito no Rexistro Eprel, o Rexistro Europeo de Produtos para a Etiquetaxe Enerxética, unha base de datos da Comisión Europea onde se rexistran todos os produtos que requiren etiqueta enerxética para ser vendidos. O seu obxectivo é ofrecer ao consumidores acceso a información sobre a eficiencia enerxética dos produtos.