O pontevedrés dirixe un taller para nenos en Sanxenxo, onde mañá porá en escena o seu espectáculo
03 ene 2019 . Actualizado ás 05:00 h.Pode un simple agasallo de Nadal ou de aniversario, un xogo, determinar o futuro dun neno? Se esta pregunta lla fan a Pedro Volta, a súa resposta será contundente e afirmativa. A final de contas, «empecei moi, moi pequeno. Tería 5 ou 6 anos e regaláronme unha caixa de Maxia Borrás, que era o que había naquela época, e desde entón lembro facer shows de maxia nas ceas de Nadal», rememora o pontevedrés. «O típico que os nenos adoitan preparar algún tipo de actuación para a familia», incide.
Con todo, no seu caso concreto, a afección non quedou en actuar para os seus pais e curmáns durante aquelas veladas. Pronto, a súa afección transformouse en vocación e «as vocacións, sen que che deas conta, vanche levando». Sendo neno, Volta quedaba prendado diante da tele vendo os especiais que emitían de David Copperfield, á vez que os gravaba en vídeo: «O meu entretemento era pasarme horas e horas repetindo estes especiais para intentar descubrir como o facía. Curiosamente, cos anos, descubrín que acertara practicamente todo o que realizaba Copperfield nas miñas conclusións».
O tempo foi pasando e Volta foi penetrándose no mundo da maxia. Comezou a adquirir libros que lle enviaban desde Madrid dunha editorial especializada nesta arte ata que deu o salto ao profesionalismo. «Dedícome de forma profesional desde moi noviño, desde os 19 ou 20 anos. Era dos poucos en España con esa idade», engade.
Da súa mente non se borra a primeira gran actuación pola que foi contratado, que coincidiu cunhas festas da Peregrina, e na que emulou ao gran Houdini na praza da Ferrería. Era o número final e Volta introduciuse nunha caixa que un camión de bombeiros suspendía a varios metros de altura ata que, para sorpresa de propios e estraños, o pontevedrés reaparecía na fiestra dun edificio deste emblemático punto do centro histórico.
«Souben pola sensación que me transmitiu entón o público que me gustaría dedicar a miña vida ao mundo da maxia, ao mundo do espectáculo. Aquilo que eu sentía ao ver os especiais de David Copperfield, era o que eu quería conseguir. Iso si, salvando as distancias, que non pretendo ser Copperfield», chancea.
Recoñece que, como parte do mundo do espectáculo, no ilusionismo sempre se pretende ir un paso máis adiante -«sempre tes que estar a evolucionar, pero é o que che atrapa. É un continuo coñecer cousas novas, estamos a explorar sempre. É unha profesión moi absorbente porque sempre hai cousas por descubrir e iso é o que a fai tan bonita»-, aínda que, en ocasións, prodúcense sustos. No caso de Pedro Volta ocorreu fai apenas uns meses cando quedou inconsciente ao realizar un número de escapismo na auga.
Botando a vista atrás, recoñece que «tiven moita sorte. O máis importante é estar vivo e o accidente, ao final, non deixa de ser unha anécdota profesional que poderei contar, que xa é moito». Non oculta que este tipo de riscos forma parte da súa profesión -«se xogas co risco, dalgún xeito, pódeche rebotar e facer algo debaixo da auga implica, seguramente, un risco máis elevado que outra cousa»-, aínda que deixa claro que se trata dun número «que fixen moitas veces. Non teño ningunha inquietude en demostrar se o podo conseguir ou non, porque xa o fixo noutras ocasións».
Iso si, «se me chega unha boa proposta profesional, se cadra podo pensarmo e puido ver se o fago ou non. Sei que é imposible xerar o impactou que provocaron as imaxes do incidente». De feito, apunta que o que máis lle impacto de todo o accidente foi o feito de que a noticia do mesmo dese a volta ao mundo e viuse en recortes de prensa de lugares tan dispares, como Oslo ou Singapur . «Se o fago é porque o espectáculo o require e porque eu creo que pode ser interesante».
De calquera modo, o susto «foi positivo». O pontevedrés incide que me axudou a evolucionar nalgunhas cousas. Estiven en parada cardiorrespiratoria catro minutos e serviume para valorar certas cousas, como o descanso. Se cadra, foi un xeito de avisarme, de dicirme ‘‘tómacho con máis calma, que non pasa nada''».
Estes días Pedro Volta dirixe en Sanxenxo uns talleres de maxia dirixidos aos máis pequenos, mentres que o venres porá en escena o seu espectáculo na praza dos Barcos. «O que intento é introducir aos nenos na arte do ilusionismo con pequenos e sinxelos efectos con obxectos cotiáns de maxia para que aprendan e poden facer logo nas súas casas. Explicarlles que a maxia é unha arte que leva traballo, leva ensaios, leva repeticións e no que hai diferentes técnicas», precisou.
Paralelamente, continúa o seu labor de colaboración e asesoramento co Formigueiro de Pablo Motos e participará en varios festivais e no seu propio show.