A Volta non para en Pontevedra, pero a cidade dálle as costas e berra aos corredores «Israel asasina»
PONTEVEDRA
Centos de persoas manifestáronse pacificamente, tamén o alcalde Lores, que levaba unha bufanda palestina posta e que dixo que non entende «aos que lles molesta que os cidadáns se manifesten pacíficamente contra un xenocidio»
10 sep 2025 . Actualizado á 10:54 h.Non houbo disturbios. Nin sequera un simulacro dos mesmos. Pero iso non significa que Pontevedra non deixase clara a súa repulsa a que un equipo de Israel participe nA Volta a España, que na etapa deste martes saíu de Poio ás 13.05 e que chegará ata Mos. Os corredores pasaron rápidos e veloces sen impedimento ningún, pero os manifestantes lles atronaron cos seus berros. «Israel asasina, a Volta patrocina», berrou a cidade. Houbo manifestantes de todas as idades, despregados sobre todo na ponte da Barca e en Manuel de Palacio. E ningúns quixeron darlle tanta crueza á súa presenza que incluso portaban en brazos mantas aniñadas, coma se fosen os nenos de Gaza asasinados por Israel.
Sobre as dez da mañá deste martes, numerosos coches policiais ían e viñan polas estradas pontevedresas. Era evidente que o despregamento policial ía ser notorio despois dos disturbios que acompañou o paso dA Volta en distintos lugares do mapa nacional. Así foi. E, horas antes de que os corredores puidesen os pés sobre os pedais, tanto Poio como Pontevedra estaban tomadas polas forzas da orde; desde Policía Nacional a Guardia Civil. Identificábase a todo aquel que ousaba a porse nun rotonda ou algún sitio con vistas privilexiadas. Paralelamente á chegada de axentes, tamén foron aparecendo manifestantes en distintos puntos do percorrido.
O primeiro punto quente de mobilización estivo na ponte da Barca, a fronteira entre Poio e Pontevedra. Aí, aos dous lados do viaduto, as bandeiras palestinas non deixaron de ondear. Tampouco deixaron de resoar berros: «¿Onde están, que non se ven, as sancións a Israel?», escoitaba alto e claro. Había quen levaba as mans pintadas de vermello, simbolizando o sangue derramado no que os manifestantes berraban que «non é unha guerra, é un xenocidio». Se congregaron varios centos de persoas, entre elas algunhas caras coñecidas do nacionalismo galego, como o histórico exalcalde de Poio, Nito Sobral, Bieito Lobeira ou Iria Aboi. Cando reloxo pasaba das 13.10 horas, os corredores pasaron e os berros, antes xa ben audibles, convertéronse en atronadores. Iso si, tal e como se pediu, ninguén interrompeu o paso dos ciclistas. O único que quedou sobre a calzada foron uns panfletos cuxa tirada, en todo caso, non puxo en xaque a carreira.
Aos ciclistas quedaba pasar, só uns minutos despois, polo centro de Pontevedra. Alí tampouco foron ben recibidos. Volveron os berros de «Israel asasina, a Volta patrocina» e non se lle deu nin un só aplauso aos corredores. Todo ao contrario, apupóuselles e insistiuse cun «fóra, fóra» atronador. Alí, como un manifestante máis, estaba o alcalde de Pontevedra, Miguel Anxo Fernández Lores, que levaba unha bufanda palestina ao pescozo, que non deixou de berrar e que, tras o paso da Volta, concluíu: «Pontevedra manifestouse diante do paso da Volta porque hai moita xente responsable denunciando un xenocidio que é unha vergonza a nivel mundial e eu creo que non se pode un poñer de perfil ante esta masacre. Van xa máis de 70.000 persoas asasinadas vilmente por un Goberno que se di democrático. E eu a quen non entendo é á xente que lle molesta que os cidadáns manifesten as súas opinións dunha maneira libre, tranquila. Non me entra na cabeza que ninguén no mundo que sexa medianamente razonable e un ser humano poida parecerlle mal que os cidáns se manifesten ante unha masacre así». Hablaba así Lores en medio de la protesta ciudadana y rodeado por buena parte de su equipo de Goberno.
Tras os berros, xa cos corredores lonxe da cidade, os cidadáns que se manifestaron aplaudiron. Foron palmas de emoción e rabia por Palestina. Non aplausos deportivos. Eses, este martes, en Pontevedra non os houbo. Aínda que quilómetros antes, na saída dA Volta en Combarro, a historia fose ben distinta.
A burbulla de Combarro
Mentres en diferentes puntos de Poio e Pontevedra preparábanse as concentracións propalestinas contra a participación do equipo Israel- Premier Tech, a Praza dá Chousa de Combarro converteuse nunha illa de entusiasmo ciclista, allea ao clima de tensión que acompañou esta edición dA Volta.
Desde primeira hora, o pequeno porto mariñeiro transformouse nun fervedoiro de actividade. Un dispositivo de seguridade impoñente con decenas de motos da Garda Civil, membros de Protección Civil, Policía Nacional, funcionarios do Concello, traballadores dA Volta e axentes locais garantían que a saída da etapa se desenvolvese sen incidentes. E así foi.
Na zona de invitados, o hoxe comentarista Perico Delgado converteuse nunha atracción máis, posando con afeccionados entre xogos, animación, postos de comida e carpas de patrocinadores. Aquí as colas para conseguir merchandising foron unha constante ao longo da mañá e ata o alcalde de Poio, Ángel Moldes, atreveuse a participar nun destes eventos patrocinados sobre unha bici.
Entre o público desexoso de ver os corredores de preto, rostros coñecidos como o olímpico Carlos da Torre (Barcelona 92) mesturábanse con afeccionados e veciños. As bandeiras que ondeaban dicían moito: predominaban as do Uruguai, con Thomas Silva acirrado polos seus compatriotas e algunhas de Colombia, en apoio a Egan Bernal. Pero, sobre todo, había bandeiras de Portugal e afeccionados lusos ao ciclismo que se achegaron a dar alento a Ivo Oliveira e João Almeida do UAE Team Emirates. Aínda que si se viu ningunha, as bandeiras palestinas, tan visibles noutros tramos do percorrido, apenas se deixaron ver pola contorna da Chousa.
Como era de prever, o equipo Israel - Premier Tech non participou na roda de presentacións, unha ausencia que non pasou desapercibida nun contexto de crecente presión social. Aínda con todo, a medida que os diferentes equipos subíanse ao escenario do punto de partida, a expectación foi crecendo. E é que todos querían ver de preto ao líder, quen se gardaba para o último momento. Jonas Vingegaard, camisola vermella desta Volta, apareceu entre aclamacións xa case sobre a hora de saída.
Combarro viviu o seu momento de gloria como escaparate internacional, pero tamén como burbulla de celebración nunha Volta que, fóra dos seus límites, converteuse en escenario de reivindicación política.