Rodrigo Vázquez: «Traballar de novo en galego é unha forma de regresar á casa»
OURENSE CIUDAD
O presentador volve á TVG para poñerse á fronte de « Atrápame se podes»
22 dic 2025 . Actualizado á 17:36 h.A rexedora acaba de pechar a porta do plató. A luz vermella que anuncia o inicio da gravación acéndese, os concursantes ocupan os seus atrís e, a poucos metros deles, Rodrigo Vázquez (Ourense, 1987) repasa as preguntas cun sorriso, avalado pola certeza de quen sabe ben como se desenvolverá o programa. O xornalista ourensán conta cunha sólida traxectoria á fronte de concursos televisivos como El cazador ou Saber y ganar, unha experiencia que avala a súa profesionalidade. O vindeiro luns, 22 de decembro, ás 15.50 horas, volverá asumir o papel de presentador nunhas circunstancias especialmente significativas: regresa á TVG, a canle na que deu os seus primeiros pasos profesionais, para poñerse á fronte do concurso Atrápame se podes.
—Iniciou a súa carreira na Televisión de Galicia. Vívese con maior responsabilidade o regreso á casa onde un empezou?
—Non, a responsabilidade está sempre presente en calquera traballo. Non creo que sexa unha volta como tal, porque sinto que nunca cheguei a irme. Non hai semana na que, como mínimo, unha persoa non me faga algún comentario sobre Ti verás ou Quen anda aí. Son precisamente esas palabras as que che lembran que os espectadores seguen tendo presentes os programas nos que participaches e que aínda te identifican con eles. Iso é o que me fai sentir que nunca me fun.
—Que lembra daquel primeiro contacto coa televisión e que cambiou desde entón?
—Cambiaron moitas cousas. Agora teño máis idade, máis bagaxe e algunha cana tamén. Aínda así, intento gozar como a primeira vez. Cada xornada apréndese algo novo e sempre hai marxe para mellorar aspectos que non saíron do todo ben. Con esa actitude sigo traballando, desde o primeiro día ata o último.
—Que lle diría hoxe ao Rodrigo Vázquez do pasado?
—Diríalle que vaia tranquilo, que non lle dea demasiadas voltas ás cousas: o que ten que ser será, e o que non, un acaba sabéndoo. Moitas veces preocupámonos de antemán por situacións que nunca se producen. Tamén lle aconsellaría que aprenda dos seus compañeiros e que se rodee sempre de persoas coas que mellorar.
—Que foi o primeiro que pensou cando soubo que ía presentar «Atrápame se podes»?
—Pensei moitas cousas boas. Sentín unha gran ledicia cando mo comunicaron. Nos últimos anos traballei en proxectos moi distintos e enriquecedores, pero había algo que levaba tempo sen facer: traballar en galego. Para min, poder expresarme de novo na miña lingua, o idioma no que penso, e dirixirme aos espectadores nela é unha forma de regresar á casa. Sen dúbida, é o que máis valoro desta nova etapa.
—A súa experiencia previa como presentador de concursos aválao, pero como afronta este novo reto? Resultoulle desafiante ata agora?
—Con moitas ganas e ilusión; estou moi agradecido. E os desafíos que xurdiron están a ser superados con moito éxito grazas á capacidade de traballo do equipo, que conseguiu poñer o plató a punto en moi pouco tempo, e ao labor previo de Paco Lodeiro nas tempadas anteriores. É unha referencia no gremio e un compañeiro ao que lle teño un grande agarimo e ao que sempre lle desexarei o mellor.
—Que pode agardar o público desta nova etapa do programa?
—Creo que o público vai gozar, que vai aprender e que se vai divertir. A intención é ofrecer unha hora de compañía na que os espectadores se sintan como na casa. Gustaríanos que imaxinasen que o seu salón é unha extensión do plató e que sigan o programa, rían, bailen e mesmo sufran cos concursantes. Queremos un Atrápame se podes o máis próximo posible.
—Ten algunha manía antes de poñerse diante das cámaras?
—Si, facer algúns exercicios de vocalización para quentar a voz, con letras como o «p» ou o «m», ou dicindo frases como «Shakira, Sanxenxo» ou «patacas Paquito».
—Cal é a súa proba favorita?
—O minuto final. Teño a sensación de que o programa evoluciona desde unha fase máis lixeira e distendida cara a un momento de maior tensión, no que os participantes loitan polo bote e gústame moito.
—Se tivese a oportunidade, atreveríase a participar?
—No día a día aprendo moito dos concursantes, e iso encántame. Aprendo coas preguntas e con eles. Sempre digo que todos deixan algo no plató: unha frase, unha reflexión, un detalle; pero, como presentador, teño unha pequena espiña cravada e gustaríame vivir a experiencia desde o outro lado. E, se puidese, participaría sen dúbida.
—Mirando cara ao futuro, en que proxectos lle gustaría traballar? E con quen?
—Agora mesmo estou moi centrado tanto en Saber e ganar, con Jordi Hurtado, como en Atrápame se podes. Pero nunca pecho a porta a novos traballos nos que poida aportar e deixar pegada, que é sempre o meu obxectivo profesional.