O misterio sen resolver dos ósos humanos que apareceron na beira do Miño en Pereiro de Aguiar
OURENSE CIDADE
As probas forenses non puideron determinar a identidade dos restos achados hai un ano xunto a unha área de descanso
15 may 2024 . Actualizado ás 18:23 h.O achado de varios ósos na beira do río Miño quedará como un misterio sen resolver. Un ano despois de que un particular localizase restos aparentemente humanos nas inmediacións dunha área de descanso da N-120, no municipio de Pereiro de Aguiar, o caso avanza cara ao seu arquivo no xulgado despois de que fose imposible determinar a procedencia dos vestixios.
O suceso tivo lugar o 10 de abril do 2023. Un home estacionou o seu coche nunha área de descanso da N-120, á altura de Pereiro de Aguiar e, ao achegarse á súa beira para contemplar a espléndida paisaxe que ofrece nese punto a canle do Miño decatouse de que algo flotaba na auga, moi preto da beira. Fixouse un pouco máis e deuse conta de que eran ósos. Colleu o móbil e avisou á Garda Civil.
Faltaban dez minutos para as catro da tarde e pouco despois presentábanse no lugar axentes do instituto armado procedentes do posto de Maceda. Baixaron ata a beira, á que se pode acceder con relativa facilitade desde ese punto, comprobando que, efectivamente, aquilo eran restos óseos e parecían humanos. Iso si, non había cranio nin ósos grandes, senón restos pequenos que, segundo fontes do caso, poderían ser de brazos, pernas, mans ou pés.
Enseguida acordoouse a zona e activouse un protocolo que facilitou que os servizos xudiciais retirasen os restos para o seu traslado ao centro de antropoloxía forense de Verín. Nesa unidade, pertencente ao Imelga, traballaron durante meses para poder achegar algunha luz sobre o que entón era un misterio, e ségueo sendo a día de hoxe. As análises e probas forenses practicadas non deron resultado e nin sequera púidose determinar se os restos son de home ou muller ou se se trataba dunha persoa nova ou maior. Os ósos, que poderían ter estado anos na auga, estaban tan deteriorados que non se puido obter deles información relevante.
Dun cemiterio
Nun primeiro momento baralláronse varias hipóteses. Non se descartou que os vestixios puidesen ser dalgunha persoa desaparecida na zona, pero non se acharon coincidencias que puidesen confirmar esta sospeita. Tamén se pensou que os ósos poderían proceder dalgún cemiterio próximo e isto último é algo que a día de hoxe segue sen descartarse, aínda que tampouco se puido confirmar. Non é a primeira vez, contan fontes do caso, que á hora de baleirar fosas antigas nos camposantos óptase por este tipo de solucións pouco ortodoxas. De ser así, é probable que os restos levasen moito tempo na auga e iso acelerase a súa deterioración, imposibilitando agora que se poida saber a quen pertencían.
A instrución do caso asumiuna no seu día o Xulgado de Instrución dúas de Ourense, por estar en funcións de garda no momento dos feitos. Agora todo apunta a que nas próximas semanas decretarase o arquivo.