O Museo Reina Sofía de Madrid adquiriu recentemente 15 das súas obras para integralas na súa colección permanente de fotografía
30 jun 2025 . Actualizado á 17:21 h.A Real Academia Galega de Belas Artes acordou dedicar o Día dás Artes Galegas 2026 ao fotógrafo José Suárez. «A elección de José Suárez débese os seus numerosos méritos, como ser considerado o fotógrafo galego máis internacional, pola súa obra etnográfica e humanista», sinalou a academia. Ademais de fotógrafo, foi cineasta e estivo influído polo pensamento da Revista de Occidente e as correntes artísticas de vangarda.
José Suárez naceu en Allariz en 1902 e faleceu na Guarda en 1974. Iniciou a súa actividade fotográfica tras finalizar o bacharelato en Ourense, cando o seu pai lle regalou unha cámara. Licenciouse en Dereito pola Universidade de Salamanca e comezou realizando fotografías das súas irmás e reportaxes como afeccionado para Vida Gallega, centrados en Allariz e o seu Festa do Boi. Tamén fotografou paisaxes de Salamanca, como La Alberca, Candelario ou Peña de Francia.
En 1932 realizou varias series etnográficas sobre a romaría de San Vitoiro (Allariz), os oleiros de Niñodaguia, escenas de beiramar nas Rías Baixas, a malla en Paicordeiro e San Salvador dúas Penedos, así como carros e feiras. Estas imaxes xa mostraban influencias da nova estética das vangardas fotográficas. En 1935 expuxo en París e en Madrid. Un ano despois comezou a rodar o documental Mariñeiros, proxecto que quedou interrompido polo estalido da Guerra Civil. En 1937 exiliouse a Arxentina, onde traballou como realizador e director de fotografía en varios filmes. En 1938 dirixiu A muller e o jockey e foi premiado en 1942 polo seu traballo fotográfico na película Malambo.
A partir de 1950 viviu no Uruguai, onde xestionou a librería O helmo de Mambrino. En 1956 viaxou a Xapón como correspondente de prensa. Alí coñeceu e trabou amizade co director de cine Akira Kurosawa, e interesouse profundamente pola cultura xaponesa e o teatro clásico Noh. Colaborou con revistas como Life, US Camera, Vida Gallega, Galicia Emigrante, Atalaia, Agora e Cinegraf, entre outras.
En 1959 regresou a España, onde publicou un libro sobre A Mancha e outro sobre o mundo taurino para unha editorial británica. Ao longo da súa traxectoria colaborou con figuras como Carlos Velo, Luís Seoane, Ramón Pérez de Ayala, Núñez Búa, Luis Tobío e Eduardo Blanco Amor. Rafael Alberti dedicoulle un debuxo. Tamén ilustrou parte da Historia de Galicia de Otero Pedrayo.
Desde 1971 participou activamente nos faladoiros do Hotel Miño de Ourense, onde foi moi querido por Carlos Casares e o grupo dos «artistiñas». Recentemente, o Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía de Madrid adquiriu 15 das súas obras para a súa colección permanente de fotografía.