«A baliza V16 non garante a mesma anticipación que ofrecen os triángulos»

OPINIÓN

Eduardo Parra | EUROPAPRESS

03 dic 2025 . Actualizado á 05:00 h.

Baliza V16, avance ou retroceso?

A baliza V16 será desde o 1 de xaneiro o novo elemento obrigatorio de sinalización na estrada. Con todo, lonxe de considerala un progreso, para min supón un claro retroceso. A súa implantación defendeuse como unha aposta pola seguridade viaria, pero na práctica presenta máis dúbidas que certezas. Para empezar, falamos dun dispositivo que depende por completo dunha batería/pilas. Nunha situación de emerxencia, a última preocupación dun condutor debería ser se a súa baliza ten carga suficiente. Os triángulos tradicionais, aínda que menos tecnolóxicos, cumpren a súa función sen fallos eléctricos nin necesidade de mantemento adicional, algo que xa debería facernos reflexionar.

Ademais, obrigar a millóns de usuarios a adquirir unha baliza conectada (e non precisamente barata) parece máis unha medida impulsada por intereses comerciais que unha necesidade real de seguridade. E aquí xorde unha pregunta crave: quen avalía realmente a eficacia deste dispositivo? Gustaríame ver un informe serio de avaliación de riscos que xustifique por que substituír un sistema que funciona por outro que está farto de incógnitas. Ata o de agora, esas avaliacións non se mostraron ao público, ou polo menos non de forma transparente.

Tamén se insiste en que a baliza mellora a visibilidade. Poida que sexa útil en certos contextos, pero confiar toda a sinalización a un único punto de luz situado no propio vehículo non garante a mesma anticipación que ofrecen os triángulos, que alertan desde unha distancia moito maior. En condicións climáticas adversas, isto pode supor unha diferenza importante.

Antes de impor novas obrigacións, conviría demostrar con datos, non con campañas publicitarias que o cambio mellora de verdade a seguridade na estrada. Silvia Fernández Rodríguez. Lago (Valdoviño).

Netos sen avós

Quero felicitar a La Voz de Galicia por publicar o artigo de opinión «Avós sen netos», no que Ignacio Bermúdez de Castro describe a crueldade de cortar os lazos entre netos e avós en numerosas separacións conflitivas. Subscribo o que refire este autor, ao consolar esas bágoas de avoa. É curioso que o citado artigo figuraba na mesma páxina en que un anuncio do Ministerio de Igualdade circunscribía a chamada violencia vicaria á «exercida sobre persoas do contorno afectivo da muller para ferila». Suso Liste. Santiago.