O museo que corre perigo
Permítame que me presente. Son profesor de Historia da Arte na Universidade Complutense e desenvolvín unha longa traxectoria no mundo das artes plásticas, como crítico, director de museo e comisario. Coñecín no verán do 2010 o Museo de Arte Contemporánea Costa da Morte, onde dei unha charla. Sorprendeume moitísimo que nun pobo tan pequeno e tan remoto existise unha institución desa categoría. A excelente colección, como estaba colgada, as salas… todo iso facía deste museo un lugar excepcional. Pensei que tiñan sorte os veciños da comarca e pensei tamén que Galicia era un lugar máis civilizado do que ningúns nos facían crer.
Leo agora con sorpresa que o propio Concello de Corme está embarcado nun proceso de liquidación do museo por necesidades de espazo. E calquera entende perfectamente que un concello vele polas necesidades dos veciños. O que é máis difícil de entender é que esas necesidades só se poidan levar a cabo nunhas instalacións coidadosamente deseñadas para outra cousa. Reducir o museo a unha planta é como quitar un anaco a un campo de fútbol. A entidade do museo resentirase, o efecto de contaxio e de atracción verase drasticamente reducido. Que non se engane o Concello de Corme: unha sala de exposicións non é un museo.
Oxalá se chegue a unha boa solución. Máis aló do concreto, que un concello acabe cun museo na súa localidade nunca será algo do que estar orgulloso, nin os que o conseguiron nin os veciños. José María Parreño. Madrid.
As longas carreiras de cotización
Unha Moción reivindicada por Asjubi40 para eliminar os coeficientes que penalizan a pensión das persoas xubiladas antes da idade ordinaria, a pesar de traballar máis de 40 anos, foi aprobada polo Congreso sen ningún voto en contra. Só PP e Vox abstivéronse. As mocións non son vinculantes, con todo, neste caso, os dous grupos que conforman o Goberno (PSOE e Sumar) votaron a favor da moción, por tanto, sería unha burla que o Goberno non cumprise co que eles mesmos votaron. Non debe atrasarse a modificación na lei á que se comprometeron.
Lamentablemente, experiencias negativas, como a auditoría das contas da Seguridade Social, que a pesar de ser un mandato legal está a ser obviada polo Goberno, fai que teñamos que estar moi vixiantes a que se cumpran os compromisos da moción. Estou seguro que Asjubi40 estará moi pendente e, cando se considere oportuno, tomaranse as medidas de presión necesarias. O colectivo está sensibilizado e mobilizado en defensa da súa dignidade. Son demasiados anos de recibir desprezos. Luis Ortiga Giménez.
A dana e o culpable
A comparecencia de Carlos Mazón na comisión de investigación reabriu o debate sobre a traxedia do 29 de outubro do 2024, un episodio meteorolóxico devastador que dificilmente podía evitarse. Aínda que Mazón cometeu erros políticos, o certo é que, dada a magnitude do temporal, incluso unha actuación impecable non cambiaría o desenlace. O problema de fondo non é só a súa conduta, senón o uso partidista dunha traxedia excepcional por parte dunha clase política que atravesa un momento de enorme desgaste. En lugar de buscar solucións optouse por sinalar a un único culpable. Necesítase unha política máis madura. Juan Mª Santos Rego.