O presidente dos Estados Unidos, Donald Trump, anunciou un «acordo histórico» entre Israel e Hamás que prevé, nunha primeira fase, a liberación de «todos os reféns» e a retirada do Exército israelí da Franxa de Gaza. Así mesmo, Trump agradeceu o papel de Catar, Exipto e Turquía no proceso de paz en curso. Todo iso co propósito de facer operativo un Estado palestino.
O primeiro ministro israelí, Benjamin Netanyahu, manifestou que «coa axuda de Dios traeremos a casa a todos os presos en mans de Hamás». Algo que figura incluído no proceso de paz. Pola súa banda, Donald Trump asegurou que o acordo entre Israel e Hamás será «o principio dunha paz duradeira». Neste contexto, España e Francia hanse ofrecido tamén para formar parte da forza internacional para a seguridade en Gaza.
O Executivo israelí aprobou así a primeira fase do plan de paz auspiciado polo presidente estadounidense, que implica o acordo de deter a violencia en Gaza. A realidade é que se ignora cantas posibilidades ten de sobrevivir a paz trumpista para desembarazarse da violencia na Franxa de Gaza. Unha parte da historia que aínda está sen escribir.
É certo que o Goberno de Benjamin Netanyahu deu o visto e prace á primeira parte do plan de paz, que supón a entrada en vigor do cesamento do fogo tras dous anos de devastación na rexión, con máis de 67.000 palestinos mortos. Pero as posibilidades desta paz trumpista tampouco son ilimitadas. O cal permite falar dun horizonte esperanzador, pero tamén incerto.
Trump ten previsto falar hoxe no Parlamento israelí. E non faltan os ministros de Israel que seguen esforzándose para erradicar a Hamás, no contexto dunha poboación gazatí extenuada. O cal augura un complexo futuro en Gaza.