Nalgún momento, poida que xa non queden testemuñas vivas, e se os hai é o mesmo, ninguén os vai a escoitar, salta unha faísca, alguén mira mal a alguén, alguén insulta a alguén, alguén golpea a alguén, alguén se apropia de algo de alguén. O que pasa entre ese instante e esta imaxe pódese pesar e medir en odio, pódese traducir nesta frase sen volta atrás: «Nenos mortos e amortajados xacen no hospital Ao-Shifa da cidade de Gaza, ao 15 de xullo do 2025». Ah, Gaza. Tan lonxe e sen solución, en España iso non pode suceder. Ah, Torre Pacheco. Transcorrerá unha semana e ninguén acordarase de Torre que? Ah, Santi Abascal e Pepa Millán. Só buscan votos, son inofensivos. Ah, as mensaxes anónimas en X e en Telegram. Só é xente que se aburre. Hai empresas que morren de éxito e empresas que matan de éxito. Velaquí as obras de ampliación das naves da fábrica do odio. Si, pódese mirar cara a outro lado. Ata que un día deixe de haber outro lado.