Sufro a causa dun inquiokupa
Póñome en contacto con vostedes como propietario lexítimo dunha vivenda na que reside unha persoa que se nega a abandonar o inmoble desde hai tempo, sen pagar alugueiro nin ter dereito legal á permanencia. Acumula unha débeda próxima aos 7.000 euros. Este caso ilustra os abusos que moitos propietarios sofren ante baleiros legais en España. Alberto Lorenzo. Madrid.
A firma de Sánchez
O patrimonio dun home é a súa firma, cando é recoñecida ante notario. Se despois se falsifica é un delito. Os españois estamos a expensas da firma de Pedro Sánchez no folio do cume da OTAN, onde están as firmas de trinta e dous mandatarios como socios desa alianza. Non sabemos se a firma de Sánchez está recoñecida ou é un garabato, xa que asegura que España non gastase máis do 2,1% do PIB en defensa, mentres firma no folio no que se compromete a chegar ao 5%. Como é posible dicir unha cousa e asinar a contraria o mesmo día e no mesmo sitio. Unha de dúas ou unha delas é mentira, ou as dúas. O cal nin a palabra nin a firma de Pedro Sánchez valen nada e aos españois pódenos custar moi caro.
A pregunta é: asinou ou non asinou Sánchez nese folio? Se asinou ten que cumprir o asinado xa que a súa firma está recoñecida polo notario do Reino de España. E se non asinou, como españois estamos perdidos está a enganarnos como sempre pondo en risco a nosa seguridade.
En España a xustiza non emana do pobo, senón da lei, pero a lei faia o Goberno levando a firma de Pedro Sánchez, ou tamén unha firma cun garabato, a mesma que agora ten en xaque aos socios da OTAN. Todo por vivir con bufóns que están máis cos agresores que coa nosa seguridade. A firma de Sánchez xa non vale nada, é falsa póñaa onde a poña… Máximo da Pena Bermejo. Salamanca.
Cans, gatos e xente «estreñida»
Os cans e gatos son seres do mundo animal que me merecen o máximo respecto e cariño, xa que nos dan todo a cambio dun pouco de afecto, e que non merecen que os tratemos mal, acaso son eles os responsables do lixo que se atopa nas rúas? Non son eles os que tiran latas, papeis, cabichas, e outras cousas que non quero citar. Eles o único que fan, algunhas veces, e facer as súas necesidades primarias, e que ten pouca importancia.
Non son eles os que verten petróleo nas praias, nin escombros no monte, nin tampouco os que contaminan o aire, non son eles os que están destruíndo o planeta. Non, somos os humanos, os que estamos destruíndo este mundo deles e noso Os animais teñen que facer as súas necesidades, e estou segura de que si puideran a recollerían. Quéixense dos donos destes animais, que recollan eles os residuos que deixan, pero non os priven da pouca liberdade que poden gozar. Non chego a entender a esa xente tan «estreñida» que todo lles molesta deses animais que xunto con nós son produto da creación e que sen eles que vida sería esta. Carmen Hernández.
Que está a pasar en España?
Que está a suceder no noso país?. Trens que non saen ou non avanzan por incidentes continuos, aeroportos colapsados, ben por fallos técnicos ou humanos, estradas con atascos frecuentes, apagamentos de luz misteriosos sen resposta, ambulatorios e centros de saúde onde esta periga pola ausencia de medidas ante a incapacidade dos seus dirixentes, estatísticas laborais infladas ou falseadas para que o Goberno e os sindicatos saquen peito. Todo iso á marxe da corrupción como mal endémico.
Triste, penoso e sen solución a curto prazo. Culpables moitos ben situados e acomodados, prexudicados os de sempre. Ángel Santamaría Castro.
Xenocidio interesado
En relación coa destrución de Gaza, as Nacións Unidas publicaron un informe da relatora especial Francesca Albanese que menciona a decenas de empresas —incluídos fabricantes de armas e firmas tecnolóxicas— que se benefician do que ela denomina «a economía do xenocidio». Velaquí un extracto:
«Mentres a vida en Gaza está a ser aniquilada e Cisxordania sofre ataques cada vez maiores, este informe mostra por que continúa o xenocidio de Israel: porque é lucrativo para moitos». Destacados académicos israelís do holocausto e do xenocidio —Amos Goldberg, Omer Bartov, Daniel Blatman, Raz Segal e Shmuel Lederman— concluíron que Israel está a cometer xenocidio en Gaza.
Outros expertos en xenocidio que chegaron á mesma determinación cita a Martin Shaw, autor do libro “What is Genocide?; Melanie O'Brien, presidenta da Asociación Internacional de Estudos sobre o Xenocidio, e Dirk Moses, editor principal do Journal of Genocide Research. Cando as institucións e as empresas ignoran as claras avaliacións destes académicos, abandonan tanto a responsabilidade moral como o dereito internacional.
O custo deste silencio mídese en vidas humanas. Terry Hansena. Milwaukee (Wisconsin).