Nais coraxe en Palestina

Juan L. Montero Fenollós PROFESOR DE HUMANIDADES NA UNIVERSIDADE DA CORUÑA

OPINIÓN

María Pedreda

14 may 2025 . Actualizado á 09:02 h.

De Palestina chégannos fotografías dunha crueza insoportable. Se hai unha imaxe que me impactou especialmente é a da dor das nais de Gaza. Dor pola morte dos seus fillos. Dor por non poder alimentalos. Dor polas súas feridas e cicatrices. Dor por non poder darlles un fogar. Dor por non poder velos xogar en liberdade. Dor por non poder levalos á escola. Dor por un futuro incerto e inxusto. Dor e máis dor. E non quero esquecerme doutra dor: o das nais israelís que perderon aos seus fillos e o que sofren cada día polos que aínda permanecen secuestrados. A dor dunha nai é universal.

No medio de tanto sufrimento, de tanta barbarie e de tanta deshumanización, as mulleres de Palestina envíannos unha mensaxe esperanzadora, unha lección de vida. Elas aspiran a reparar corazóns rotos, a enxugar as bágoas dos nenos e a construír pontes de diálogo onde antes só había muros de medo, de odio e de rancor. Un bo exemplo é a asociación Mujeres do Sol, creada no 2021 en Belén, que aglutina a mulleres de Cisxordania, Gaza e da diáspora. Segundo a súa fundadora, Reem ao-Hajjara, «cada vez máis mulleres únense a este movemento, mulleres que queren protexer os seus fillos e evitar que sexan a próxima vítima... Xa non estamos no asento traseiro e estamos decididas a actuar con insistencia para pór fin ao ciclo de derramamento de sangue e lograr a liberdade e unha vida xusta e honorable para os nenos palestinos e israelís». As mulleres representan máis da metade da sociedade palestina, pero só acadan o doce por cento dos postos de liderado político e económico no seu país. Sen as súas voces críticas e renovadas, a sociedade palestina dificilmente poderá avanzar e converterse nunha sociedade íntegra, tolerante, pacífica e libre.

Durante as miñas estancias en Palestina, terra sedenta de paz e de porvir, vin a universitarias comprometidas coa súa comunidade e a nais coraxe capaces de enfrontarse sen medo, e só coa palabra, a soldados israelís fortemente pertrechados. Son mulleres valentes, imaxinativas e preparadas. Elas son a esperanza dunha nova Palestina, cuxo futuro se empeza a escribir en feminino.