Demasiadas adversidades para o Racing de Ferrol

Jose Valencia FERROL / LA VOZ

OPA RACING

Aurelio Florez

Señé non puido acabar o partido por unhas molestias físicas e Nico Serrano só estivo dez minutos no campo debido a que se lle saíu o ombro

29 ene 2024 . Actualizado ás 00:57 h.

O Racing, que afronta a dura costa de xaneiro, asaltou un dos feudos máis difíciles da categoría, O Molinón, o campo no que o Sporting de Xixón mostrouse invencible. Golpe amais da mesa dun Racing con coraxe, capaz de superar todas as adversidades e que con 41 puntos na súa conta deu outro paso de xigante para asegurarse de forma matemática a permanencia en Segunda. Os ferroláns gañaron en Xixón con xustiza, remontando un adverso marcador a base de coraxe e bo xogo, xa que, polo menos por momento, o equipo volveu a deixar as mellores sensacións, a pesar da importante ausencia do compás, Jesús Bernal, por sanción.

Con todo, á marxe dos tres puntos, o partido ten as súas consecuencias. Señé sufriu problemas físicos, polo que non puido acabar o partido e Nico Serrano apenas puido estar no campo dez minutos, xa que tivo que ser substituído tras unha mala caída na que se lle saíu o ombro. Aínda por riba, Jon García viu a quinta amarela e perderase o próximo partido en casa, ante outro óso, o Eibar.

A historia do Racing neste mes de xaneiro foi un sumatorio de adversidades, aínda que o equipo de Cristóbal Parralo demostrou que é capaz de superar todos os obstáculos que se lle presentan no camiño.

O primeiro golpe e o máis importante foi perder a Carlos Vicente, o que significa quedar sen a mellor baza ofensiva, o que xeraba o 30 % ou 40 % das ocasións de ataque e que agora brilla no CD Alavés, onde xa é titular indiscutible. Aínda non se estreou como goleador, aínda que xa acumula dúas asistencias de gol.

O campo da Malata foi outro dos inimigos do Racing neste arranque do 2024. É certo que está mal para os dous equipos, aínda que aos ferroláns lles fai especialmente dano á hora de xogar o balón. Os de Cristóbal tiñan moita confianza en casa, co apoio da súa afección e agora mesmo, pendente de que a situación mellore o estado do terreo de xogo non lles axuda. O equipo apenas o puido pisar no mes de xaneiro, o que sempre é unha complicación extra, xa que non son as mesmas dimensións que o campo da Gándara, onde traballa habitualmente. Ademais, A Gándara tampouco está ben, o equipo fixo adestramentos alí cun campo encharcado, arriscándose a unha lesión.

Demasiadas lesións

Fronte ao Sporting de Xixón, Manzanara e Señé eran o único que tiña Cristóbal Parralo para o medio campo. As lesións e sancións por cartóns foron outro hándicap para o equipo desde que arrincou a tempada. O de Chuca , que volve estar lesionado, clama ao ceo, ten pouca explicación.

Cristóbal Parralo é o primeiro que non fala de todas estas circunstancias que están a afectar ao equipo. Non quere buscar escusas, e cando o equipo xoga mal, recoñéceo, sen falar de nada máis.

En Xixón, o seu equipo volveu a deixar patente que é capaz de superar todos os obstáculos que se lle presentan polo camiño. É para sacarse o chapeu. O do Molinón foi unha nova lección de entrega, de non renderse, pase o que pase. Está claro que é o ano do Racing.